گروهی از کاربران و نیز فعالان اینترنتی در ایران و خارج از این کشور در نامه‌ای به حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران، نگرانی خود را در مورد گزارش‌هایی که به «آزار و تهدید اعضای خانواده خود در ایران» می‌پردازند، بیان کرده‌اند.
امضاءکنندگان این نامه سرگشاده که برای دفتر رئیس‌جمهوری ایران ارسال شده است، «تهدید افراد به برخورد قضایی، به‌دلیل فعالیت فرزند یا افراد نزدیک در رسانه‌های خارج از ایران» را «استفاده‌ی غیرقانونی از ابزارهای غیرسیاسی‌ای» نامیده‌اند که «هر جامعه‌ای برای حفظ سلامت خود به آنها احتیاج دارد».
در بخشی دیگر از این نامه خطاب به آقای روحانی آمده است «بسیاری از خبرنگارانی که روایت‌هایی از آزار بستگان خود را منتشر کرده‌اند، افرادی هستند که ما آنها را برای رویه‌ی منطقی و دیدگاه‌های واقع‌گرایانه‌شان در سال‌های اخیر شناخته‌ایم. فعالیت‌های این افراد در حیطه‌ی تخصصی‌شان، به ایجاد فضایی از گفت‌وگوی منطقی در سطح وب و عقب‌زدن تندروی مخرب کمک کرده‌است… ما می‌خواهیم که در رسانه‌های خارج از ایران افرادی فعال باشند که ایران را می‌شناسند و گذشته از دل‌بستگی و علاقه‌ی شخصی، هنوز در آن ریشه دارند».
خبرها در مورد آزار و تهدید خانواده روزنامه‌نگاران ایرانی که برای رسانه‌های خارج از ایران کار می‌کنند، چندین بار منتشر شده و حتی واکنش برخی دولتمردان کشورهایی که این رسانه‌های در آنها مشغول‌اند را همراه داشته است. این موضوع واکنش انتقادآمیز ساز و کارهای مدافع حقوق روزنامه‌نگاران را نیز همراه داشته است.
در شهریور ماه گذشته اديو اروپای آزاد/ راديو آزادی، در بيانيه‌ای از ادامه فشارها بر خانواده خبرنگاران شاغل در راديو فردا خبر داد و گفت در ماه گذشته ميلادی (دو ماه پیش) خانواده ۵ نفر از کارمندان راديو فردا به نهادهای اطلاعاتی و امنيتی احضار شده و از آنها بازجويی شده است.
در آن زمان کوين کلوز، ریيس راديو اروپای آزاد/ راديو آزادی، اين فشارها را «سانسور به شيوه ديگر» توصيف کرد و گفت «اين روش‌ها به همان زشتی تهديد مستقيم روزنامه نگاران است».
پیشتر نیز مديران تلويزيون فارسی بی‌بی‌سی بارها از فشارهای وارد شده بر خانواده کارکنان خود انتقاد کرده و از مسئولان جمهوری اسلامی خواسته بودند که اين فشارها را متوقف کنند.
بخش فارسی صدای آمريکا هم از وجود چنين فشارهايی خبر داده است.
در میانه مهر ماه نیز گزارشگران بدون مرز -نهاد ناظر بر آزادی خبرنگاران در جهان- در بیانیه‌ای آن چه را «تهديدهای زنجيره‌ای عليه روزنامه‌نگاران تبعيدی و خانواده‌های آنها در ايران» خوانده محکوم کرده و رفتار مقام‌های جمهوری اسلامی با خانواده‌های این روزنامه‌نگاران را «گروگان‌گیری» توصیف کرده بود.
برخی از روزنامه‌نگاران از جمله آرش سیگارچی، صدای آمریکا، اخیرا به طور جداگانه‌ای در این مورد نامه‌هایی را منتشر کرده‌اند.
آقای سیگارچی در بخشی از نامه خود به حسن روحانی نوشته بود علاوه بر بستگان درجه یک او که احضار شده‌اند، مقام‌های امنیتی تهدید کرده‌اند که «عمه، دایی، خاله و عموی» او نیز «احضار و زندانی» خواهند شد.
کاربران و فعالان فضای مجازی که نامه سرگشاده تازه‌ای را منتشر کرده‌اند با اشاره به فعالیت حسن روحانی در اینترنت می‌گویند «دفاع از کارکردهای شما و تیم شما در اینترنت کار ساده‌ای نیست. ما از شما برای فعالیت در زمینه‌ای که صحیح می‌دانیم کمک اضافه‌ای نمی‌خواهیم. ما فضایی را می‌خواهیم که در آن فعالان رسانه‌ای نگران آزار پدر و مادر و خواهر و برادر خود نباشند و با ذهنی آرام وضعیت را تحلیل کنند و به گفت‌وگو دامن بزنند».
امضاءکنندگان این نامه از رئیس‌جمهوری ایران خواسته‌اند از اختیارات قانونی خود برای پایان دادن به نگرانی روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای خارج از ایران در مورد خانواده‌های خود در داخل کشور استفاده کند.
نزدیک به صد نفر از فعالان فضای مجازی در ایران و خارج از آن این نامه را امضاء کرده‌اند.
امضاءکنندگان این نامه سرگشاده که برای دفتر رئیس‌جمهوری ایران ارسال شده است، «تهدید افراد به برخورد قضایی، به‌دلیل فعالیت فرزند یا افراد نزدیک در رسانه‌های خارج از ایران» را «استفاده‌ی غیرقانونی از ابزارهای غیرسیاسی‌ای» نامیده‌اند که «هر جامعه‌ای برای حفظ سلامت خود به آنها احتیاج دارد».
در بخشی دیگر از این نامه خطاب به آقای روحانی آمده است «بسیاری از خبرنگارانی که روایت‌هایی از آزار بستگان خود را منتشر کرده‌اند، افرادی هستند که ما آنها را برای رویه‌ی منطقی و دیدگاه‌های واقع‌گرایانه‌شان در سال‌های اخیر شناخته‌ایم. فعالیت‌های این افراد در حیطه‌ی تخصصی‌شان، به ایجاد فضایی از گفت‌وگوی منطقی در سطح وب و عقب‌زدن تندروی مخرب کمک کرده‌است… ما می‌خواهیم که در رسانه‌های خارج از ایران افرادی فعال باشند که ایران را می‌شناسند و گذشته از دل‌بستگی و علاقه‌ی شخصی، هنوز در آن ریشه دارند».
خبرها در مورد آزار و تهدید خانواده روزنامه‌نگاران ایرانی که برای رسانه‌های خارج از ایران کار می‌کنند، چندین بار منتشر شده و حتی واکنش برخی دولتمردان کشورهایی که این رسانه‌های در آنها مشغول‌اند را همراه داشته است. این موضوع واکنش انتقادآمیز ساز و کارهای مدافع حقوق روزنامه‌نگاران را نیز همراه داشته است.
در شهریور ماه گذشته اديو اروپای آزاد/ راديو آزادی، در بيانيه‌ای از ادامه فشارها بر خانواده خبرنگاران شاغل در راديو فردا خبر داد و گفت در ماه گذشته ميلادی (دو ماه پیش) خانواده ۵ نفر از کارمندان راديو فردا به نهادهای اطلاعاتی و امنيتی احضار شده و از آنها بازجويی شده است.
در آن زمان کوين کلوز، ریيس راديو اروپای آزاد/ راديو آزادی، اين فشارها را «سانسور به شيوه ديگر» توصيف کرد و گفت «اين روش‌ها به همان زشتی تهديد مستقيم روزنامه نگاران است».
پیشتر نیز مديران تلويزيون فارسی بی‌بی‌سی بارها از فشارهای وارد شده بر خانواده کارکنان خود انتقاد کرده و از مسئولان جمهوری اسلامی خواسته بودند که اين فشارها را متوقف کنند.
بخش فارسی صدای آمريکا هم از وجود چنين فشارهايی خبر داده است.
در میانه مهر ماه نیز گزارشگران بدون مرز -نهاد ناظر بر آزادی خبرنگاران در جهان- در بیانیه‌ای آن چه را «تهديدهای زنجيره‌ای عليه روزنامه‌نگاران تبعيدی و خانواده‌های آنها در ايران» خوانده محکوم کرده و رفتار مقام‌های جمهوری اسلامی با خانواده‌های این روزنامه‌نگاران را «گروگان‌گیری» توصیف کرده بود.
برخی از روزنامه‌نگاران از جمله آرش سیگارچی، صدای آمریکا، اخیرا به طور جداگانه‌ای در این مورد نامه‌هایی را منتشر کرده‌اند.
آقای سیگارچی در بخشی از نامه خود به حسن روحانی نوشته بود علاوه بر بستگان درجه یک او که احضار شده‌اند، مقام‌های امنیتی تهدید کرده‌اند که «عمه، دایی، خاله و عموی» او نیز «احضار و زندانی» خواهند شد.
کاربران و فعالان فضای مجازی که نامه سرگشاده تازه‌ای را منتشر کرده‌اند با اشاره به فعالیت حسن روحانی در اینترنت می‌گویند «دفاع از کارکردهای شما و تیم شما در اینترنت کار ساده‌ای نیست. ما از شما برای فعالیت در زمینه‌ای که صحیح می‌دانیم کمک اضافه‌ای نمی‌خواهیم. ما فضایی را می‌خواهیم که در آن فعالان رسانه‌ای نگران آزار پدر و مادر و خواهر و برادر خود نباشند و با ذهنی آرام وضعیت را تحلیل کنند و به گفت‌وگو دامن بزنند».
امضاءکنندگان این نامه از رئیس‌جمهوری ایران خواسته‌اند از اختیارات قانونی خود برای پایان دادن به نگرانی روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای خارج از ایران در مورد خانواده‌های خود در داخل کشور استفاده کند.
نزدیک به صد نفر از فعالان فضای مجازی در ایران و خارج از آن این نامه را امضاء کرده‌اند.