کوفی عنان، دبیرکل پیشین سازمان ملل متحد، وارد تهران شد. اسقف دزمودند توتو، از فعالان صلح و برنده جایزه صلح نوبل مارتی آهتیساری، رئیسجمهوری پیشین فنلاند که او نیز دارای نوبل صلح است و ارنستو سدیو، رئیسجمهوری پیشین مکزیک در این سفر او را همراهی میکنند.
سفر این گروه که از اعضای سازوکاری فرادولتی به نام «بنیاد پیشکسوتان» هستند، به ریاست آقای عنان انجام میشود.
خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، با اعلام خبر ورود این هیئت به ایران میگوید این نخستین سفر گروهی اعضای این بنیاد به تهران است.
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، نیز در صفحه فیسبوک خود از دیدار برنامهریزی شده با این هیئت نوشته است.
پرستیوی، شبکه انگلیسیزبان تلویزیون دولتی ایران، میگوید هدف از این دیدار «با مقامهای ایرانی»، گفتوگو در مورد «راههای مسالمتآمیز برای جلوگیری از تنشها و کاهش اختلافهای فرقهای» در خاورمیانه است.
این موضوع در وبسایت بنیاد نیز مطرح شده است.
پرستیوی از قول کوفی عنان نوشته است که در جستوجوی صلح و ثبات در خاورمیانه «از اهمیت زیادی برخوردار است که تهران نقش طبیعی خود را در (این) منطقه بازی کند».
خبرگزاری فرانسه نیز در گزارشی به این سفر پرداخته و میگوید اعضای این بنیاد به تهران میروند تا ایران را «به گفتوگو با جامعه جهانی تشویق کنند».
بنیاد پیشکسوتان که در سال ۲۰۰۷ میلادی و به دست نلسون ماندلا، رئیسجمهوری درگذشته آفریقای جنوبی بنیان گذاشته شد، هدف خود را اشاعه صلح و حقوق بشر در جهان به کمک رهبران مستقل جهانی که در آن گرد آمدهاند، عنوان کرده است.
کوفی عنان، دبیر کل پیشین سازمان ملل و برنده جایزه صلح نوبل، نخستین نماینده سازمان ملل متحد و اتحادیه عرب برای صلح در سوریه نیز هست.
آقای عنان در سال ۲۰۱۲ میلادی طرح صلحی را برای جنگ داخلی سوریه پیشنهاد کرده بود که بر اساس آن آتشبس، حضور صلحبانان ملل متحد، آزادی زندانیان سیاسی و گفتوگوهای سیاسی بین طرفها پیشبینی میشد.
این طرح نخست با موافقت دولت سوریه و اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفت، اما ادامه خشونتها از سوی دمشق و بازگشت گروههای مسلح مخالف به عملیاتهای ضددولتی آن را بیفرجام گذاشت.
اما طرح عنان به اعلامیهای انجامید که از آن بهعنوان اعلامیه نشست ژنو ۱ یاد میشود، در آن تشکیل یک دولت انتقالی پیشبینی شده و همان چیزیست که واشینگتن از ایران خواستار پذیرفتنش شده است.
تهران پذیرفتن نتایج ژنو ۱ را رد کرده است.
کوفی عنان در نهایت از نمایندگی کناره گرفت و اخضر ابراهیمی، نماینده فعلی ملل متحد و اتحادیه عرب جای او را گرفت.
آقای ابراهیمی خود از دیگر اعضای «بنیاد پیشکسوتان» است.
اسقف توتو، دیگر مسافر تهران، از چهرههای بهنام فعال علیه آپارتاید بود که در سال ۱۹۸۲ برنده جایزه صلح نوبل شد. او یک روحانی مسیح و کنشگر صلح است.
مارتی آهتیساری، رئیسجمهوری فنلاند، نیز در سال ۲۰۰۸، به خاطر «سه دهه تلاشهایش برای حل مناقشات بینالمللی» برنده صلح نوبل شد.
جیمی کارتر، رئیسجمهوری پیشین آمریکا، مری رابینسون، نماینده پیشین ملل متحد در امور حقوق بشر و اولین رئیسجمهوری زن در ایرلند یا الا بات، بانوی فعال در زمینه حقوق زنان در هند از دیگر اعضای بنیاد پیشکسوتان هستند.
سفر این گروه که از اعضای سازوکاری فرادولتی به نام «بنیاد پیشکسوتان» هستند، به ریاست آقای عنان انجام میشود.
خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، با اعلام خبر ورود این هیئت به ایران میگوید این نخستین سفر گروهی اعضای این بنیاد به تهران است.
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، نیز در صفحه فیسبوک خود از دیدار برنامهریزی شده با این هیئت نوشته است.
پرستیوی، شبکه انگلیسیزبان تلویزیون دولتی ایران، میگوید هدف از این دیدار «با مقامهای ایرانی»، گفتوگو در مورد «راههای مسالمتآمیز برای جلوگیری از تنشها و کاهش اختلافهای فرقهای» در خاورمیانه است.
این موضوع در وبسایت بنیاد نیز مطرح شده است.
پرستیوی از قول کوفی عنان نوشته است که در جستوجوی صلح و ثبات در خاورمیانه «از اهمیت زیادی برخوردار است که تهران نقش طبیعی خود را در (این) منطقه بازی کند».
خبرگزاری فرانسه نیز در گزارشی به این سفر پرداخته و میگوید اعضای این بنیاد به تهران میروند تا ایران را «به گفتوگو با جامعه جهانی تشویق کنند».
بنیاد پیشکسوتان که در سال ۲۰۰۷ میلادی و به دست نلسون ماندلا، رئیسجمهوری درگذشته آفریقای جنوبی بنیان گذاشته شد، هدف خود را اشاعه صلح و حقوق بشر در جهان به کمک رهبران مستقل جهانی که در آن گرد آمدهاند، عنوان کرده است.
کوفی عنان، دبیر کل پیشین سازمان ملل و برنده جایزه صلح نوبل، نخستین نماینده سازمان ملل متحد و اتحادیه عرب برای صلح در سوریه نیز هست.
آقای عنان در سال ۲۰۱۲ میلادی طرح صلحی را برای جنگ داخلی سوریه پیشنهاد کرده بود که بر اساس آن آتشبس، حضور صلحبانان ملل متحد، آزادی زندانیان سیاسی و گفتوگوهای سیاسی بین طرفها پیشبینی میشد.
این طرح نخست با موافقت دولت سوریه و اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفت، اما ادامه خشونتها از سوی دمشق و بازگشت گروههای مسلح مخالف به عملیاتهای ضددولتی آن را بیفرجام گذاشت.
اما طرح عنان به اعلامیهای انجامید که از آن بهعنوان اعلامیه نشست ژنو ۱ یاد میشود، در آن تشکیل یک دولت انتقالی پیشبینی شده و همان چیزیست که واشینگتن از ایران خواستار پذیرفتنش شده است.
تهران پذیرفتن نتایج ژنو ۱ را رد کرده است.
کوفی عنان در نهایت از نمایندگی کناره گرفت و اخضر ابراهیمی، نماینده فعلی ملل متحد و اتحادیه عرب جای او را گرفت.
آقای ابراهیمی خود از دیگر اعضای «بنیاد پیشکسوتان» است.
اسقف توتو، دیگر مسافر تهران، از چهرههای بهنام فعال علیه آپارتاید بود که در سال ۱۹۸۲ برنده جایزه صلح نوبل شد. او یک روحانی مسیح و کنشگر صلح است.
مارتی آهتیساری، رئیسجمهوری فنلاند، نیز در سال ۲۰۰۸، به خاطر «سه دهه تلاشهایش برای حل مناقشات بینالمللی» برنده صلح نوبل شد.
جیمی کارتر، رئیسجمهوری پیشین آمریکا، مری رابینسون، نماینده پیشین ملل متحد در امور حقوق بشر و اولین رئیسجمهوری زن در ایرلند یا الا بات، بانوی فعال در زمینه حقوق زنان در هند از دیگر اعضای بنیاد پیشکسوتان هستند.