فراوانی دیاکسید کربی در جو کره خاکی به دلیل استفاده از سوختهای فسیلی، طی سال ۲۰۱۳ میلادی با شکستن رکوردی جدید از زمان ثبت این پدیده، به بالاترین حد خود میرسد.
تازهترین گزارشی که ۴۹ پژوهشگر از ده کشور جهان منتشر کردهاند، میگوید در سال جاری میلادی فراوانی این گاز کشنده به ۳۶ میلیارد متر مکعب (نزدیک به ۴۰ میلیون تن) میرسد؛ آنچه بازگو کننده «موفق نبودن دولتها» در اجرای وعدههای زیستمحیطی آنهاست.
با این حساب اندازه این گاز با دو درصد افزایش نسبت به سال گذشته میلادی و ۶۱ درصد افزایش در مقایسه با سال ۱۹۹۰ میلادی روبهروست.
سال ۱۹۹۰ مبدا اندازهگیری این گاز به شمار میرود. مبدائی که پیمان کیوتو، تنها پیمان جهانی برای جلوگیری از افزایش گازهای گلخانهای، آن را در نظر گرفته است.
گزارش تازه را پروژه «گلوبال کربن» منتشر کرده که بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیقاتی از سراسر جهان نوشته شده است.
این گزارش در حالی منتشر میشود که نمایندگانی از ۲۰۰ کشور جهان در ورشو، پایتخت لهستان، گرد آمدهاند، تا در مورد جلوگیری از فرآیند افزایش گازهای گلخانهای و تغییرات جوی کره زمین گفتوگو کنند. در زمانی که برخی از فعالان محیط زیست، با اشاره به توفانهای بیسابقهای مانند هایان در فیلیپین و دیگر سوانح بزرگ طبیعی سالهای گذشته، تغییرات جوی و کمتوجهی سیاستمداران به آن را برای باشندگان جهان خطری روبهرشد مینامند.
نشست ورشو بخشی از نشستهای کنوانسیون ملل متحد در مورد تغییرات آبوهواییست که از هفته گذشته آغاز شد.
هدف از این نشستها رسیدن به توافقهایی برای محدود کردن گازهای گلخانهای در جهان است. با این همه طی بیش از دو دهه گذشته مذاکرات به دلیل اختلاف نظر میان کشورهای جهان و به ویژه قدرتهای بزرگ اقتصادی مانند آمریکا و چین عملا بینتیجه مانده است. این هر دو کشور از بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانهای هستند. البته برخی کشورهای در حال رشد نیز طی سالهای گذشته در انبوهی این گازها تاثیر فراوانی داشتهاند.
پژوهشگران سازمان ملل متحد در گزارشی که در شهریور ماه گذشته منتشر شد اعلام کردند که گرمایش زمین بیش از نتیجهگیریها در هر زمان دیگری، اکنون بهدلیل فعالیتهای بشریست که رخ میدهد.
پژوهشگران ملل متحد پیشبینی کردهاند که میانگین دمای کره زمین در سده بیستویکم با سه دهم درجه سانتیگراد افزایش به چهار و هشت دهم درجه سانتیگراد خواهد رسید.
بر اساس پژوهش آنها سطح آب دریاها نیز تا پایان سده، بین ۲۶ تا ۸۲ سانتیمتر افزایش خواهد یافت.
تازهترین گزارشی که ۴۹ پژوهشگر از ده کشور جهان منتشر کردهاند، میگوید در سال جاری میلادی فراوانی این گاز کشنده به ۳۶ میلیارد متر مکعب (نزدیک به ۴۰ میلیون تن) میرسد؛ آنچه بازگو کننده «موفق نبودن دولتها» در اجرای وعدههای زیستمحیطی آنهاست.
با این حساب اندازه این گاز با دو درصد افزایش نسبت به سال گذشته میلادی و ۶۱ درصد افزایش در مقایسه با سال ۱۹۹۰ میلادی روبهروست.
سال ۱۹۹۰ مبدا اندازهگیری این گاز به شمار میرود. مبدائی که پیمان کیوتو، تنها پیمان جهانی برای جلوگیری از افزایش گازهای گلخانهای، آن را در نظر گرفته است.
گزارش تازه را پروژه «گلوبال کربن» منتشر کرده که بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیقاتی از سراسر جهان نوشته شده است.
این گزارش در حالی منتشر میشود که نمایندگانی از ۲۰۰ کشور جهان در ورشو، پایتخت لهستان، گرد آمدهاند، تا در مورد جلوگیری از فرآیند افزایش گازهای گلخانهای و تغییرات جوی کره زمین گفتوگو کنند. در زمانی که برخی از فعالان محیط زیست، با اشاره به توفانهای بیسابقهای مانند هایان در فیلیپین و دیگر سوانح بزرگ طبیعی سالهای گذشته، تغییرات جوی و کمتوجهی سیاستمداران به آن را برای باشندگان جهان خطری روبهرشد مینامند.
نشست ورشو بخشی از نشستهای کنوانسیون ملل متحد در مورد تغییرات آبوهواییست که از هفته گذشته آغاز شد.
هدف از این نشستها رسیدن به توافقهایی برای محدود کردن گازهای گلخانهای در جهان است. با این همه طی بیش از دو دهه گذشته مذاکرات به دلیل اختلاف نظر میان کشورهای جهان و به ویژه قدرتهای بزرگ اقتصادی مانند آمریکا و چین عملا بینتیجه مانده است. این هر دو کشور از بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانهای هستند. البته برخی کشورهای در حال رشد نیز طی سالهای گذشته در انبوهی این گازها تاثیر فراوانی داشتهاند.
پژوهشگران سازمان ملل متحد در گزارشی که در شهریور ماه گذشته منتشر شد اعلام کردند که گرمایش زمین بیش از نتیجهگیریها در هر زمان دیگری، اکنون بهدلیل فعالیتهای بشریست که رخ میدهد.
پژوهشگران ملل متحد پیشبینی کردهاند که میانگین دمای کره زمین در سده بیستویکم با سه دهم درجه سانتیگراد افزایش به چهار و هشت دهم درجه سانتیگراد خواهد رسید.
بر اساس پژوهش آنها سطح آب دریاها نیز تا پایان سده، بین ۲۶ تا ۸۲ سانتیمتر افزایش خواهد یافت.