حضور نئاندرتال‌های چهار درصدی در دنیای مدرن

تابلوی «انسان نئاندرتال» از زدنک بوریان، هنرمند چک‌تبار

براساس پژوهش‌های علمی اخیر، نسل انسان کنونی، انسان اندیشمند اندیشمند، در فاصله بین ۵۰ تا ۸۰ هزار سال پیش با گونه انسان نئاندرتال آمیزش داشته است و به همین جهت رگه‌هایی از ژنتیک گونه نئاندرتال در برخی از انسان‌های امروزی دیده می شود.

به گزارش سایت خبری کریستین ساینس مونیتور، وجود رگه‌های نئاندرتال در انسان مدرن یکی از نتایج تحقیقات چهار ساله ای است که با بررسی سه میلیارد مجموعه ترکیبی متشکل از چهار مولکول اصلی ژن نئاندرتال ها به دست آمده است.

هیأت پژوهشی بین المللی که انجام این تحقیقات را بر عهده داشته است می‌گویند تا کنون ۶۰ درصد از مشخصه های ژنتیک نئاندرتال‌ها شناسایی و مشخص شده‌اند.

به گفته این گروه پژوهشی احتمالأ یک دسته از انسان های مدرن در حین مهاجرت از زادگاه اصلی خود در آفریقا و عبور از شمال آفریقا و خاورمیانه با گونه انسان نئاندرتال آمیزش داشته‌اند.

این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که مابین یک تا چهار درصد از شناسنامه ژنتیک مردمان اوراسیا و مناطق جنوب غربی اقیانوس آرام به ژنتیک نئاندرتال‌ها باز می گردد. این در حالی است که در میان انسان‌های آفریقایی اثری از این آمیختگی ژنتیک مشاهده نشده است.

این نتایج پس از بررسی مختصات ژنتیک پنج انسان گوناگون ساکن اروپا، گینه نو، آسیا و قبایل ساکن آفریقا و مقایسه آن با داده های ژنتیک نئاندرتال‌ها به دست آمده است.

سوانته پابو، مسئول پروژه ژنتیک نئاندرتال‌ها در انستیتو تکامل انسانی در شهر لایپزیک می گوید: « همراه با گسترش دامنه شناخت پژوهشگران انسان شناسی و استفاده از دستاوردهای علم ژنتیک ، آگاهی ما از اجداد و گونه های دیگر انسانی به مراتب بیشتر از اطلاعات محدودی است که تاکنون از طریق فسیل و سنگواره ها به دست آورده‌ایم.»

همچنین به گفته این پژوهشگران نتایجی که تا کنون بدست آمده کلی هستند و حدس زده می‌شود که به مرور زمان و با تحقیقات بیشتر، نتایج دقیق‌تری ارائه شوند.

قرار بر این است که نتایج به دست آمده از این پژوهش‌ها، در تازه‌ترین شماره مجله علمی «نِیچِر» منتشر شود.


زیست شناسی غارنشینان


به نوشته سایت خبری کریستین ساینس مونیتور، این کشفیات، فرضیه خلوص ژنتیکی انسان مدرن را زیر سووال می‌برد.

مسئول پروژه پژوهشی ژنتیک نئاندرتال‌ها احتمال می‌دهد که در شناسه ژنتیک ساکنین قاره آفریقا نیز رگه‌هایی از آمیزش با انواع کهن گونه‌های انسانی به چشم بخورد.

تحقیقات تاکنون نشان داده‌اند که که رگه های ژنتیک بازمانده از گونه نئاندرتال در انسان مدرن، در ژن ها متمرکز نیستند بلکه به شکلی تصادفی و بی قاعده در سایر بخش‌های ساختار ژنتیکی انسان مدرن، ژنوم، پراکنده هستند.

نئاندرتال‌ها و به دنبال آن انسان اندیشمند، تقریباً به طور همزمان و حدود ۵۰ هزار سال در حوزه‌ای مشترک و متشکل از اروپا و غرب آسیا زندگی می کردند. این همزیستی تا انقراض گونه نئاندرتال در حدود ۳۰ هزار سال پیش ادامه داشت.

سایت خبری کریستین ساینس مونیتور در ادامه می نویسد که با تکیه به نتایج پژوهش‌های جدید به قطعیت وجود این ژن را در گونه انسان امروزی ثابت می‌کند.

یکی از مسئولان این هیأت پژوهشی معتقد است که این آمیزش و امتزاج در ابتدای رویاروئی و همجواری این دو گونه انسانی در حد فاصل ۵۰ تا ۸۰ هزار سال پیش اتفاق افتاده است.


انسان مدرن ، نئاندرتال‌ و میمون؛ سه گونه از یک تبار

به نوشته سایت خبری کریستین ساینس مونیتور، در این پژوهش همچنین ژنوم انسان مدرن و نئاندرتال و شامپانزه که نزدیک‌ترین گونه خویشاوند زنده انسان به شمار می‌رود با یکدیگر مقایسه شده‌اند.

نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که ۹۹.۷ درصد از ژنوم نئادر‌تال‌ها با گونه انسان مدرن یکسان است. این یکسانی ژنتیکی میان ژنوم نئاندرتال‌ها و انسان مدرن با گونه شامپانزه به ۹۹.۸ درصد می‌رسد.

همچنین این تحقیقات وجود تفاوت‌هایی میان نحوه پرورش مغز، استخوانبندی جمجمه، نوع پوست و نحوه ترمیم زخم انسان امروزی و نئاندرتال‌ها را مورد مطالعه قرار داده است.

براساس شواهد ثبت شده بر روی سنگواره‌ها، تخمین زده می‌شود که شاخه گونه شامپانزه و گونه انسان اندیشمند که اجداد نئاندرتال و انسان مدرن به شمار می‌روند در حدود ۵ تا ۶ میلیون سال پیش از یکدیگر جدا شده‌اند. همچنین این مطالعات نشان می‌دهد که دو گونه نئاندرتال و انسان امروزی نیز در حدود ۴۰ هزار سال پیش از یکدیگر جدا شده‌اند.

نتایج این تحقیقات گسترده، در آینده گنجینه کم نظیری از اطلاعات را در مورد تفاوت‌های انسان مدرن با نئاندرتال‌ها در اختیار محققان قرار خواهد داد.