هدف سينماگران،«مقاومت در مقابل دولتی کردن سينماست»

صبح روز پنج شنبه نزديک به يک هزار و ۵۰۰ تن از سينماگران در اعتراض به پلمب خانه سينما توسط وزارت ارشاد در مقابل خانه سينما تجمع کردند.

گفتگوی رضا ولی زاده با علیرضا داوودنژاد، در مورد تجمع سینماگران

به گزارش خبرگزاری های داخلی، نيروی انتظامی اين تجمع را غير قانونی دانست و اعلام کرد صيانت از خانه سينما تا روز يکشنبه در اختيار اين نيرو خواهد بود.

پلمب خانه سينما شامگاه دوشنبه، ۲۴ تير، به دستور مقامات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شد که اين ماجرا اعتراض سينماگران عضو اين نهاد را در پی داشت.

در پاسخ به تجمع اعتراضی سينماگران، جواد شمقدری، رييس سازمان سينمايی کشور گفت: پلمب خانهی سينما باز می شود، اما تا زمان تفاهم بين دو گروه، ساختمان اين تشکل بسته خواهد ماند.

محمد مهدی عسگرپور، مديرعامل خانه سينما هم در جمع سينماگرانِ معترض گفت که وزارت ارشاد می خواست به جای «خانه سينما»، خانۀ جديدی به نام «خانه کارآفرين» تأسيس کند اما امروز دوباره می خواهد خانه سينما را باز کند.

رادیو فردا در گفت وگويی با عليرضا داوودنژاد، کارگردان و تهيه کننده ای که خود نيز در تجمع سینماگران حضور داشته، ابتدا در مورد جمعيت سينماگران معترض پرسيده است.

نيروی انتظامی از چه زمانی در محل حضور پيدا کرد آقای داوودنژاد؟

از اول بود. نيروی انتظامی از اول بود.

و رفتارشان در مقابل تجمع شما چه رفتاری داشتند؟

کاری به ما نداشتند. فقط می‌گفتند در خانه سينما را نشکنند. باز نکنند. وارد نشوند. مساله شان فقط همين بود.

قبل از اين وزارت ارشاد بر روی در خانه سينما پلمب گذاشته بود، گويا آقای عسگرپور از نيروی انتظامی خواسته بودند که اصالت اين پلمب را تاييد کنند. تا ببينند که آيا واقعا اصالت حقوقی دارد يا خير. اين اتفاق افتاد؟ آيا نيروی انتظامی در مورد تاييد اصالت حقوقی...

نه اظهار نظر نکرد. گفتند ما صلاحيت نداريم راجع به اين موضوع صحبت کنيم. ولی تقريبا همه می‌توانند و پلمب معتبری نبود از لحاظ حقوقی و قضايی.

تجمع تا چه زمانی طول کشيد آقای داوودنژاد؟

ادامه داشت تجمع. همه ماندند و واقعا خيلی گرم بود ولی ماندند همه تا اينکه بالاخره فرمانده نيروی انتظامی تهران آمد و خيلی مودبانه و دوستانه قول داد به همه بروبچه ها که اجازه نمی‌دهد که آن ترند دولتی وارد اينجا شوند تا ششم مرداد که مجمع عمومی خانه سينما آنجا برگزار شود.

هدف سينماگران از اين تجمع چه بود؟

در اصل مقاومت در مقابل دولتی کردن سينماست. ببينيد،‌ وقتی می‌خواهند سينما را دولتی کنند و نخواهند اين کار را مستقيما انجام دهند و اين کار را با ظاهر حفظ بخش خصوصی انجام بدهند چه کار می‌کنند؟

می‌آيند يک تشکيلاتی درست می‌کنند که ادامه تشکيلات دولتی است. ولی اسمش را می‌گذارند تشکيلات صنفی. بعد می‌آيند آن نهادهايی را که نهادهای واقعی صنفی است از اعتبار حقوقی و قانونی می‌اندازند و اين نهادهايی را که ادامه تشکيلات دولتی است ولی اسمش صنف است جايگزين آن نهادها می‌کنند و آن اماکن و ساختمان‌ها و محله‌هايی هم که اين نهادهای واقعی دارد تصرف کنند.

آقای داوودنژاد ، با توجه به اينکه دولت دهم آخرين روزهای کاری خود را طی می‌کند و دولت يازدهم با رياست جمهوری حسن روحانی و يک وزير ارشاد جديد و مسئولان سينمايی جديد بر سر کار می‌آيند، فکر می‌کنيد تلاش و عجله‌ای که وزارت ارشاد برای برگزاری مجمع عمومی و راه اندازی خانه سينمای شماره يا جديد دارد علتش چيست؟

من فکر می‌کنم اينها چون مجموعه ای اند که کم و بيش توی سينما بودند و هستند و سوابق خوبی هم از خودشان به جا نگذاشته اند در مديريت که حالا بتوانند مثلا وقتی دوره مديريتشان تمام می‌شود برگردند به جامعه سينمايی و صنفی، در اصل می‌خواهند يک تشکيلاتی را برای خودشان حفظ کنند و همان خط مشی سينمای دولتی را توی اين مجامع ظاهرا صنفی حفظ کنند که بتوانند بودجه‌ها و سرمايه‌ها و هزينه‌های تبليغاتی و اينها را جذب کنند و توی فيلم‌هايی هم که می‌سازند برای اکران و پخش آنها بتوانند اعمال نفوذ کنند.

آقای داوودنژاد، فکر می‌کنيد چقدر بتوانند موفق شوند با توجه به زمان محدودی که دولت در اختيار دارد؟

مقاومت از طرف سينمای حرفه‌ای، سينمای بومی، سينمای ملی و واقعی جدی است و اين جوری نيست که اينها بتوانند موفق شوند. ولی از نظر من آنها هم يک جايی دارند در سينما. من اعتقادی به حذف آنها ندارم. يعنی من فکر می‌کنم آنها هم می‌توانند يک جايی درسينمای ايران داشته باشند برای خودشان و کار کنند. منتها توقعشان خيلی زياد است. خيلی تماميت خواه اند.همه چيز را می‌خواهند.

امروز وزارت ارشاد و مسئولان وزارت ارشاد آقای شمقدری چه واکنشی داشتند در قبال تجمع اعضای خانه سينما در مقابل خانه سينما؟

انواع اقسام حرف‌ها را زدند و عوض کردند و فقط احساس می‌کردند يک جوری با يک سياست‌مداری می‌خواهند مثلا يک جوری جماعت را متفرق کنند که موفق هم نشدند.