نامه فعالان سابق دانشجویی به روحانی: دانشگاه را به دانشگاهیان بسپارید

۸ نفر از فعالان سابق دانشجويی عضو دفتر تحکيم وحدت با نگارش نامه‌ای به حسن روحانی، رييس‌جمهوری اسلامی ايران خواسته‌اند دانشگاه را به دانشگاهيان بسپارد، دانشجويان دربند را آزاد کند و به استقلال دانشگاه احترام بگذارد.

گفتگوی فرین عاصمی با عباس حکیم زاده

در اين نامه که همزمان با سفر آقای روحانی به نيويورک و شرکت او در مجمع عمومی سازمان ملل منتشر شده است، از آقای روحانی خواسته شده برای رفع تحريم‌های بين‌المللی و رفع حصر از رهبران جنبش سبز و آزادی زندانيان سياسی تلاش کند.

راديو فردا در اين‌باره با عباس حکيم‌زاده، از امضاکنندگان اين نامه و دبير سياسی سابق دفتر تحکيم وحدت گفت‌وگو کرده و ابتدا از او پرسيده در اين نامه به چه نکاتی اشاره شده است:

- محوری اولی که به آن اشاره کرديم بحث آزادی‌های مدنی و اجتماعی در ايران بود واز آقای روحانی خواستيم به جامعه مدنی اعتماد کند و مانند دولت آقای احمدی‌نژاد رقيب و دشمن خود نداند. از او خواستيم امور را تا آنجا که ساختارها اجازه می‌دهد به خود مردم واگذار کند.

اين اعتماد به مردم شامل آزادی زندانيان سياسی، برطرف کردن حصر رهبران جنبش سبز و آزادی عمل آنهاست.محور دوم که در اين نامه به آن اشاره کرديم، بحث تحريم‌های بين‌المللی است که اين روزها به زندگی شخصی مردم فشار آورده است.

مردم احساس می‌کنند بين يک لجبازی که بين دولت جمهوری اسلامی از يک طرف و بی‌اعتمادی جامعه بين‌المللی به جمهوری اسلامی است، زندگی شخصی و اقتصاد آنها به گروگان گرفته شده است. در اين نامه به اين اشاره کرديم که غنی‌سازی اورانيوم تا اينجا هزينه‌ةای سنگين و گزاف و بی‌فايده‌ای روی دست ايران گذاشته و از آقای روحانی خواستيم همانطور که وعده داده بود در مذاکرات گام‌های روبه‌جلو و عملی بردارد که مقدمه‌ای برای رفع تحريم‌های اقتصادی بر ايران شود.

- با توجه به اينکه امضاکنندگان اين نامه فعالان سابق دانشجويی هستند، موضوع سومی که در اين نامه به آن اشاره شده، بحث دانشگاه و مطالبات دانشجويان است. در اين باره هم توضيح دهيد؟

- اشاره کرديم که دانشگاه‌ها بايد مستقل باشند و توسط اساتيد و دانشجويان اداره شوند. استقلال دانشگاه نبايد توسط دولت نقض شود، از آنطرف دانشجويان زيادی هنوز در زندان‌ها هستند، خيلی بيشتر از آن دانشجويان ستاره‌دار و محروم از تحصيل داريم که هنوز اکثر آنها نتوانسته‌اند سر کلاس‌ها برگردند.

همچنين تشکل‌های دانشجويی هست که در ۸ سال گذشته تعداد زيادی از آنها تعطيل شده. از آقای روحانی خواسته‌ايم که فضای دانشگاه‌های را به آن آزادی که بايد برگرداند و دانشجويان زندانی را سعی کند آزاد کند و دانشجويان ستاره‌دار روندی که شروع شده ادامه پيدا کند و به نتيجه برسد و محروم از تحصيل به صورت سيستماتيک برای همه دانشجويان برداشته شود. از جمله دانشجويان بهايی که در همين روندی که شروع شده هيچ اسمی از آنها برده نمی‌شود و ظاهرا اين قشر از اجتماع بايد از تحصيل حتی در دولت معتدل آقای روحانی هم محروم باشند که اين مساله پذيرفته شده نيست.

- آقای حکيم‌زاده در نامه‌ای که توسط فعالان سابق دانشجويی دفتر تحکيم‌وحدت نوشته شده جمله‌ای بود که می‌گويد در همان مسيری که دولت در چند ماه گذشته پيش رفت، دانشگاه را هرچه بيشتر به دانشگاهيان بسپارد. اين مسير چگونه بوده؟

- در همين چند ماه اول رياست‌جمهوری آقای روحانی، وزارت‌علوم گام‌های خوبی برداشته. نکته اول که اعلام کردند دانشجويان ستاره‌دار و محروم از تحصيل و هرکسی که احساس می‌کند به او ظلم شده به وزارت علوم مراجعه کند. دانشجويانی مراجعه کردند و در همين فاصلهٔ يکی دو هفته شکايت‌های زيادی در وزارت‌علوم ثبت شده است. اين شکايات رسيدگی می‌شود. روز چهارشنبه جعفر توفيقی، سرپرست وزارت‌علوم اعلام کرد جمع کوچکی از دانشجويان محروم از تحصيل به سر کلاس‌های درست برگشتند.نکته ديگری که اشاره شده اين است که دولت قصد دارد اداره دانشگاه‌ها را به صورت هيات امنايی بکند. به اين معنا که مثل گذشته از طرف وزارت‌علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی و دولت، رييس برای دانشگاه‌ها تعيين نشود.

در آيين نامه‌های وزارت علوم، قوانين طوری تنظيم شده که رييس دانشگاه تقريبا فعال مايشاء است. در تمام حوزه‌ها می‌تواند تاثير مستقيم داشته باشد و تقريبا به جز دولت و وزارت‌علوم به جايی پاسخگو نيست. در دوره احمدی‌نژاد ديديم افرادی مثل شريعتی، رييس دانشگاه علامه طباطبايی، رهايی، رييس دانشگاه اميرکبير و ايمانيه، رييس دانشگاه شيراز چقدر از اساتيد را از تدريس و دانشجويان را از تحصيل محروم کرده و چه محدوديت‌هايی در حوزه‌های مختلف برای دانشگاهيان بوجود آوردند.

وقتی دانشگاه هيات امنايی بشود يعنی جمعی از اساتيد قرار است عضو هيات امنا شوند و هيات امنا برای اداره دانشگاه و اينکه چه کسی رييس دانشگاه شود، تصميم‌گيری خواهند کرد. من فکر نمی‌کنم که اداره دانشگاه به صورت کلی از دست دولت و وزارت‌علوم ازجمله شورای عالی انقلاب فرهنگی خارج شود. ولی همينکه هيات امنايی ايجاد شود و دولت موظف شود که به رای هيات امنا احترام بگذارد، به سمت اين می‌رود که دانشگاه‌ها توسط خود دانشگاهيان اداره شوند.