براساس نتايج پژوهش هايی که روز دوشنبه در آمريکا منتشر شده است، دانشمندان برای اولين بار ارتباط بين افسردگی با ژن را کشف کرده اند.
اين تحقيقات که توسط دو گروه پژوهشی مستقل در بريتانيا و آمريکا صورت گرفته است به درک بهتری از شناخت ژنتيک افسردگی و در نتيجه يافتن داروها و روشهای بهتر مقابله با اين بيماری روحی منجر خواهد شد.
به گزارش روزنامه « فايننشیال تايمز» ميليون ها نفر در سراسر جهان از افسردگی رنج می برند و طبق آمار « سازمان بهداشت جهانی » افسردگی چهارمين عامل بزرگ نقض عضو و بيماريهای جدی ديگر است. انتقال موروثی اين عارضه روحی از والدين به برخی از فرزندان نشان می دهد که علاوه بر عوامل محيطی، عوامل ژنتيک در بروز آن موثر هستند.
با اين وجود تاکنون دانشوران به نسبت ساير بيماری های مزمن، نتوانسته بودند ژن موثر در شکل گيری افسردگی را شناشايی کنند.
طی يک دهه گذشته تحقيقاتی در اين زمينه صورت گرفته و فرضيه هايی منتشر شد ولی هيچيک قانع کننده به نظر نمی رسيد و محافل علمی و پزشکی را قانع نکرد.
این روزنامه بریتانیایی در مورد پژوهش های جديد می گويد که شواهد ارائه شده به نسبت موارد قبلی بسيار قانع کننده تر است. يکی از اين تحقيقات در مورد ۸۰۰ خانواده با عارضه افسردگی دائم و توسط دانشکده پزشکی دانشگاه لندن انجام شده و مورد ديگر نيز توسط دانشگاه واشنگتن و در مورد صد خانواده صورت گرفته است.
« جرومی برين » مسئول اين پژوهش در دانشگاه لندن می گويد:« در مورد خانواده هايی که دو يا سه نفر از اعضای آن به افسردگی مزمن دچار هستند ما متوجه شديم که بخشی از کروموزم ۳ با بروز افسردگی ارتباط بسيار نزديکی دارد. اين تحقيقات بسيار مهم اند چون برای اولين بار ارتباط افسردگی با عوامل ژنتيک مشخص شده اند.»
دامنه تاثيرات بخش آسيب ديده کروموزوم ۳ حدود ۴۰ مورد از ژن های موجود در بدن انسان را شامل می شود. به احتمال فراوان ادامه اين پژوهش ها طی يک سال آينده خواهد توانست ژن های مسئول بروز يا تشديد افسردگی را از ميان اين ۴۰ ژن پيدا کنند.
روزنامه بریتانیایی می افزايد که گام بعدی اين تحقيقات مشخص کردن ترکيب بيوشيمی اين ژن هاست که به پژوهشگران کمک خواهد کرد تا داروی مناسب را برای آن بسازند. البته روند تکميل کردن اين دارو و توليد گسترده آن برای عرضه به بازار ممکن است ده سال طول بکشد. داروهای ضد افسردگی موجود در مورد بخش وسيعی از بيماران مبتلا به افسردگی تاثير زيادی ندارند.
کارشناسان علوم پزشکی می گويند چيزی حدود صد مورد از ژن های بدن انسان کم و بيش در بروز و تداوم حالت افسردگی دخيل هستند. اما کشف شيوه تاثير گذاری يکی از اين ژن ها ، حتی اگر نقش ناچيزی در اين فرايند داشته باشد، می تواند به درک بهتر اين بيماری کمک شايانی بکند.
« ميشل پرگاديا» مسئول پژوهش اخير در دانشگاه واشنگتن می گويد:« ما در آغاز راه کشف عوامل ژنتيک موثر در بيماری افسردگی هستيم و اين تحقيقات گام بزرگی در مسير درک بهتر از فرايندهای ژنتيک و مولکولی مربوط به اين بيماری است.»
اين تحقيقات که توسط دو گروه پژوهشی مستقل در بريتانيا و آمريکا صورت گرفته است به درک بهتری از شناخت ژنتيک افسردگی و در نتيجه يافتن داروها و روشهای بهتر مقابله با اين بيماری روحی منجر خواهد شد.
به گزارش روزنامه « فايننشیال تايمز» ميليون ها نفر در سراسر جهان از افسردگی رنج می برند و طبق آمار « سازمان بهداشت جهانی » افسردگی چهارمين عامل بزرگ نقض عضو و بيماريهای جدی ديگر است. انتقال موروثی اين عارضه روحی از والدين به برخی از فرزندان نشان می دهد که علاوه بر عوامل محيطی، عوامل ژنتيک در بروز آن موثر هستند.
با اين وجود تاکنون دانشوران به نسبت ساير بيماری های مزمن، نتوانسته بودند ژن موثر در شکل گيری افسردگی را شناشايی کنند.
طی يک دهه گذشته تحقيقاتی در اين زمينه صورت گرفته و فرضيه هايی منتشر شد ولی هيچيک قانع کننده به نظر نمی رسيد و محافل علمی و پزشکی را قانع نکرد.
این روزنامه بریتانیایی در مورد پژوهش های جديد می گويد که شواهد ارائه شده به نسبت موارد قبلی بسيار قانع کننده تر است. يکی از اين تحقيقات در مورد ۸۰۰ خانواده با عارضه افسردگی دائم و توسط دانشکده پزشکی دانشگاه لندن انجام شده و مورد ديگر نيز توسط دانشگاه واشنگتن و در مورد صد خانواده صورت گرفته است.
« جرومی برين » مسئول اين پژوهش در دانشگاه لندن می گويد:« در مورد خانواده هايی که دو يا سه نفر از اعضای آن به افسردگی مزمن دچار هستند ما متوجه شديم که بخشی از کروموزم ۳ با بروز افسردگی ارتباط بسيار نزديکی دارد. اين تحقيقات بسيار مهم اند چون برای اولين بار ارتباط افسردگی با عوامل ژنتيک مشخص شده اند.»
دامنه تاثيرات بخش آسيب ديده کروموزوم ۳ حدود ۴۰ مورد از ژن های موجود در بدن انسان را شامل می شود. به احتمال فراوان ادامه اين پژوهش ها طی يک سال آينده خواهد توانست ژن های مسئول بروز يا تشديد افسردگی را از ميان اين ۴۰ ژن پيدا کنند.
روزنامه بریتانیایی می افزايد که گام بعدی اين تحقيقات مشخص کردن ترکيب بيوشيمی اين ژن هاست که به پژوهشگران کمک خواهد کرد تا داروی مناسب را برای آن بسازند. البته روند تکميل کردن اين دارو و توليد گسترده آن برای عرضه به بازار ممکن است ده سال طول بکشد. داروهای ضد افسردگی موجود در مورد بخش وسيعی از بيماران مبتلا به افسردگی تاثير زيادی ندارند.
کارشناسان علوم پزشکی می گويند چيزی حدود صد مورد از ژن های بدن انسان کم و بيش در بروز و تداوم حالت افسردگی دخيل هستند. اما کشف شيوه تاثير گذاری يکی از اين ژن ها ، حتی اگر نقش ناچيزی در اين فرايند داشته باشد، می تواند به درک بهتر اين بيماری کمک شايانی بکند.
« ميشل پرگاديا» مسئول پژوهش اخير در دانشگاه واشنگتن می گويد:« ما در آغاز راه کشف عوامل ژنتيک موثر در بيماری افسردگی هستيم و اين تحقيقات گام بزرگی در مسير درک بهتر از فرايندهای ژنتيک و مولکولی مربوط به اين بيماری است.»