انجمن جهانی قلم با انتشار قطعنامه ای از نقض حقوق بشر، سانسور و سرکوب فعالان جامعه مدنی به شدت ابراز نگرانی کرد و خواستار آزادی زندانیان سیاسی شد.
کنگره «پن بین المللی» یا انجمن جهانی قلم که مقر آن در لندن است در پایان هفتاد و سومین کنگره جهانی خود در داکار در سنگال که از ۱۳ تا ۲۰ تیر ماه ۱۳۸۶ برگزار شد، بیانیه ای در مورد ایران منتشر کرده است.
در این بیانیه به کوتاهی در اجرای عدالت درباره کسانی که در اواخر دهه ۱۹۹۰ دستور قتل های زنجیره ای نویسندگان و روشنفکران ایرانی را صادر کردند اشاره شده و در مورد عدم تعقیب قانونی عوامل شکنجه و قتل زهرا کاظمی روزنامه نگار و عکاس ایرانی- کانادایی ابراز نگرانی شده است.
انجمن جهانی قلم می گوید که «از محکومیت علی فرح بخش روزنامه نگار امور اقتصادی به اتهام جاسوسی به سه سال زندان متعجب شده است.»
در بیانیه این سازمان به زندانی شدن روزنامه نگاران کرد و آذربایجانی نیز اشاره شده است.
به گفته این انجمن، کاوه جوانمرد روزنامه نگار کرد ایرانی در ۱۷ مه ۲۰۰۷ به دو سال زندان و جلال قوامی و سعید ساعی دو روزنامه نگار کرد ایرانی نیز به ترتیب در ژوئن ۲۰۰۷ به سه سال و دوسال ونیم محکوم شده اند.
انجمن جهانی قلم در مورد تداوم بازداشت روزنامه نگاران و فعالان فرهنگی کرد ایرانی، عدنان حسن پور و محمد صدیق کبودوند و روزنامه نگاران آذربایجانی ایرانی، سعید متین پور و عباس لسانی، ابراز نگرانی کرده است.
به گفته این انجمن، ایران دارای بیشترین تعداد روزنامه نگاران زندانی در خاورمیانه است و حق آزادی بیان و محاکمه عادلانه در این کشور نقض شده و زندانی ها غالبا مدت های طولانی در حبس انفرادی و بدون دسترسی به مراقبت پزشکی کافی نگهداری می شوند.
این سازمان به وضعیت به وضعیت سانسور در ایران اشاره کرده و می نویسد که «مقامات ایران انتشار صدها کتاب از جمله کتاب هایی را که یک یا چند بار منتشر شده اند ممنوع کرده و چندین سازمان فرهنگی و هنری را تعطیل کرده اند.»
به نوشته این انجمن، قوه قضاییه تعدادی از روزنامه های مستقل بیش از ۳۰ هفته نامه و نشریات دیگر را در طی سال گذشته تعطیل کرده است .
انجمن جهانی قلم در بیانیه خود از مصوبه های دولت در نوامبر ۲۰۰۶ به منظور تسهیل کنترل بر اینترنت ایران که از آن برای ممانعت از دسترسی به تارنماهای بی شماری استفاده شده ابراز نگرانی کرده است.
این انجمن همچنین در بیانیه خود ناراحتی خود را از سرکوب دولتی فعالان حقوق زنان بیان داشته است.
«زندانیان سیاسی را آزاد کنید»
انجمن جهانی قلم در پایان بیانیه خود دولت ایران را فرا خوانده است تا تمام زندانیان سیاسی از جمله سیامک پورزند و علی فرحبخش را که به خاطر استفاده از حق قانونی از حق آزادی بیان سازماندهی و اجتماع محکوم شده اند آزاد کند.
این انجمن همچنین خواستار عدم سانسور نشریات و اقدامات لازم برای تضمین کامل و بدون مانع حق آزادی بیان در ایران شده است.
انجمن جهانی قلم همچنین از مقامات ایران خواسته تا دسترسی کامل ناظران بین المللی به زندان های سری خود را فراهم سازد.
انجمن جهانی قلم در ۱۰۱ کشور جهان دفتر دارد و نویسندگانی از ۱۴۴ کشور جهان عضو آن هستند. ایجاد همکاری بین نویسندگان دنیا و مبارزه برای آزادی بیان از اهداف این انجمن است. اين انجمن در سال ۱۹۲۱ در لندن فعاليت خود را آغاز کرد.