نهمين کنفرانس ايران‌شناسی درحالی در استانبول ترکيه برگزار می‌شود که روزنامه کيهان و رسانه‌های نزديک به حکومت جمهوری اسلامی از پيش از افتتاح اين کنفرانس، آن را کنفرانسی برای القا راهکارهای بهبود روابط ايران و اسرائيل خوانده بودند.
روزنامه کيهان در شماره روز ۲۴ تيرماه خود کنفرانس ايران‌شناسی استانبول را « پاتوق جاسوسان آکادميک- خصوصا اسرائيلی‌ها- در حوزه علوم انسانی» ناميد.
معاون پژوهشی وزير علوم به خبرگزاری فارس گفته بود که بيشتر مسوولان و گردانندگان کنفرانس ايران‌شناسی استانبول را کسانی که او دشمنان نشاندار ملت ايران می‌خواند، اداره می‌کنند و اضافه کرده بود که کل اين کنفرانس توسط جريان انگليسی، آمريکايی و صهيونيستی اداره می‌شود.
بعضی از کارشناسان اتهام‌های رسانه‌های نزديک به دولت به شرکت‌کنندگان در اين کنفرانس را در راستای حمله به علوم انسانی و محدوديت برای اساتيد و پژوهشگران آن می‌دانند.
کنفرانس ايران‌شناسی را انجمن بين‌المللی ايران‌شناسی برگزار می‌کند و اين کنفرانس دو سال يکبار برگزار می‌شود. نهمين کنفرانس بين‌المللی ايران‌شناسی تا ۱۴ مرداد، ۵ اوت در شهر استانبول ترکيه ادامه دارد.
راديو فردا در اين باره با مهرزاد بروجردی، استاد علوم سياسی در دانشگاه سيراکيوز و رييس آينده انجمن بين‌المللی ايران‌شناسی گفت‌وگو کرده است.
- آقای بروجردی در روز نخست کنفرانس ايران‌شناسی در استانبول چه گذشت؟
مهرزاد بروجردی:« کنفرانس صبح روز پنجشنبه ساعت ۹ صبح به وقت استانبول آغاز شد. تا اينجا هم به خوبی برگزار شده و دوستان شرکت کننده همه از کشورهای مختلف حاضر هستند و در پنل‌های مختلف شرکت می‌کنند.»
- کمی درباره اهداف اين کنفرانس برای ما توضيح می‌دهيد؟ قرار است پنل‌ها به چه صورت باشند و اين کنفرانس به چه نتيجه‌ای می‌خواهد برسد؟
مهرزاد بروجردی:« اين کنفرانس در اصل مهم‌ترين کنفرانس ايران‌شناسی است که در خارج از ايران هر دو سال يکبار برگزار می‌شود و افرادی که درباره ايران کار تحقيقاتی می‌کنند، از کشورهای مختلف می‌آيند.
انجمن بين‌المللی ايران‌شناسی چون يک سازمان غير سياسی است و از ابتدای پيدايش به سازمان يا دولتی وابستگی نداشته است، هدفش صرفا مطالعات ايران‌شناسی و تبادل نظر است و موضوعاتی که در اين کنفرانس مطرح می‌شود از ايران باستان تا شرايط امروز ايران را شامل می‌شود. بنابراين هيات برگزار کننده تعيين نمی‌کند که چه موضوعاتی در اين کنفرانس مطرح شود. زمانی که مقاله‌ها قبول می‌شود، اينجا داد و ستد فکری در طول کنفرانس صورت می‌گيرد.»
- پيش از برگزاری کنفرانس ايران‌شناسی در استانبول، رسانه‌های نزديک به حکومت جمهوری اسلامی اتهام‌هايی را در مورد اين کنفرانس مطرح کرده بودند. از جمله اتهام‌هايی به شرکت‌کنندگان زده بودند. روزنامه کيهان نوشته بود کنفرانس‌هايی تحت پوشش سمينارهای آکادميک برگزار می‌شوند که اهداف اصلی‌شان القاء راهکارهای بهبود روابط ايران و اسراييل است. درباره اين اتهامات بگوييد؟
بله متاسفانه اتهام‌های روزنامه کيهان هست که آدم نمی‌داند در مورد آن چه بگويد. برگزار کنندگان اين کنفرانس را به همه نوع لقب از صهيونيست و بهايی گرفته تا سلطنت‌طلب و منافق و کمونيست متهم کرده‌اند. نمی‌دانم چطور همه اين گروه‌های مختلف دست‌اندرکار چنين کنفرانسی باشند.
متاسفانه سياست ارعاب که يک عده در حاکميت دنبال می‌کنند، با حمله به علوم انسانی شروع شد. اين هم فاز دوم آن است. اين سياست ارعاب سبب شد تعدادی از اساتيد ايرانی که قرار بود در اين کنفرانس شرکت کنند و حتی قرار بود درمورد مسايل غير سياسی مثلا آرشيتکت ايرانی در قرن ۱۸ صحبت کنند، نتوانند به اين کنفرانس بيايند.
هدف ما از برگزاری اين کنفرانس در استانبول اين بود که بخاطر مشکلات تهيه ويزای آمريکا يا کانادا برای همکاران ايرانی اين کنفرانس را در جايی برگزار کرديم که آنها نيازی به تهيه ويزا نداشته باشند. ما اميدواريم در آينده فرصت‌های ديگری پيش بيايد که بتوانيم تعامل فکری با همکاران و اساتيد دانشگاه در ايران داشته باشيم.
- آقای بروجردی اشاره کرديد به تعدادی از اساتيد و شرکت‌کنندگان که از ايران در کنفرانس شرکت نکردند. وزارت علوم هم اطلاعيه‌ای صادر کرده و در آن از دانشگاهيان خواسته در اين کنفرانس شرکت نکنند. با توجه به اين مسايل در کل تعداد شرکت‌کنندگان از ايران چقدر است؟
قرار بود جمعا حدود ۲۵۰ نفر در اين کنفرانس مقاله ارائه کنند. فکر می‌کنم حدود ۵۰ يا ۶۰ نفر از ايران نتوانستند شرکت کنند. بنابراين حدود ۲۰۰ نفر از کشورهای مختلف در اينجا هستند و قرار است مقالاتی ارائه دهند و تعدادی از آنها سخنرانی دارند. به هرحال بيش از ۴ پنل بخاطر شرکت نکردن اساتيد از ايران لغو شد. کنفرانس کماکان ادامه دارد و لغو شدن ۴ پنل از بين ۱۲۵ پنل اين کنفرانس، برای ما آنچنان مشکل‌ساز نخواهد بود.