جشنواره فيلم روتردام يکی از معدود جشنواره های بزرگ اروپا و جهان است که در کنار نمايش فيلم های منتخب و برگزاری بخش های رقابتی و غير رقابتی، از پروژه های مستقل سينمايی در سراسر دنيا حمايت مالی می کند.
پروژه هايی که پس از ساخته شدن و به شرط مطابق بودن با معيار های کيفی جشنواره، برای نخستين بار در روتردام رونمايی می شوند و بخشی از فيلم های حاضر در بخش رقابتی هر سال را تشکيل می دهند.
تعداد قابل توجهی از آثار دو دهه اخير سينمای ايران، با پشتيبانی اين جشنواره و بنياد های منتسب به آن ساخته شده اند که البته همه آنها آثار موفقی در سطح بين المللی نبوده اند. آخرين نمونه ی موفق که در بخش مسابقه رسمی (ببر هيفوس) روتردام امسال به نمايش در می آيد، اثری است از محمد شيروانی با نام "لرزاننده چربی" و با بازی مريم پاليزبان.
امسال سينمای ايران در روتردام حضوری پررنگ تر از هميشه دارد. محمد شیروانی با فیلم "لرزاننده چربی" در بخش رقابتی حضور دارد.
سی و سه فيلم و ويدئو که طولانی ترين شان (پرويز، به کارگردانی مجيد برزگر) فيلم داستانی ۱۰۷ دقيقه ای و کوتاه ترين آنها (چيز قرمز، ساخته رامين رحيمی) انيميشنی با مدت زمان يک دقيقه است، در بخش "سيگنال: درون ايران" به نمايش در می آيند. بخش سيگنال، يکی از بخش های جنبی و غير رقابتی جشنواره است که خود شامل شش زير مجموعه است. در واقع بخش سينمای ايران يکی از زير مجموعه های يکی از بخش های فرعی جشنواره است. سيگنال:دومينيک گراف (ناشناخته ترين سينماگرمهم آلمانی زبان)، سيگنال: کيرا موراتووا، سيگنال: چرخاندن کانال ها، سيگنال: صدای صحنه و سيگنال: احيا (ی گنجينه های سينمای کلاسيک) ديگر زيرمجموعه های اين بخش به شمار می آيند.
داروَگ آخرين ساخته ی ابوالفضل جليلی يکی از مهم ترين آثار در ميان اين مجموعه فيلم های ايرانی است. وی که تا يک دهه پيش يکی از مهم ترين فيلم سازان ايرانی بود، در سال های گذشته بسيار کم کار بوده و فيلم قبلی اش "حافظ" در سال ۲۰۰۷ نتوانست توجه زيادی را در محافل سينمايی دنيا به خود جلب کند. او در اوج دوران حرفه ای اش، در سال ۱۹۹۹ به عنوان فيلساز در زوم جشنواره روتردام انتخاب شد و مجموعه فيلم هايش در قالب يک مرور آثار به نمايش در آمدند. داروَگ، به عنوان نخستين نمايش جهانی در روتردام به روی پرده می رود و پس از آن در جشنواره يوتبوری سوئد و در پی آن در جشنواره فيلم فجر به نمايش در می آيد.
فصل کرگدن، ساخته بهمن قبادی نيز از ديگر فيلم های مهم اين روز های سينمای ايران است که پس از سفر های مداوم به جشنواره های بسيار و کسب چند جايزه ارزشمند، اينبار در بندر روتردام لنگر خواهد انداخت تا توقفی کوتاه داشته باشد.
محسن مخملباف که پس از سال ها دوری از سينما، با فيلم باغبان بازگشتی قابل توجه و متفاوت داشته، به همراه تهيه کننده کُره ای اش و از کشور کره جنوبی در اين مجموعه حضور دارد.
وحيد وکيلی فرکه يکی از استعداد های تازه سينمای ايران به شمار می آيد، بعد از نخستين فيلم خود "گشر" (که اثری مهجور باقی ماند)، با دومين ساخته اش "تابور" در جشنواره های مختلف حضور داشته است. فيلم او نيز از فيلم های قابل توجه در اين مجموعه است.
پرويز(مجيد برزگر)، ۱۱۱ دختر(ناهيد قبادی و بيژن زمان پيرا) و پذيرايی ساده از ديگر فيلم های بلند حاضر در بخش "سيگنال: درون ايران" هستند.
فيلم های مانيا اکبری، ابراهيم ايرج زاد و پريسا يوسف دوست در کنار يکديگر و در قالب يک سئانس ۹۵ دقيقه ای به نمايش در می آيند. اين فيلم ها تحت عنوان "در دور دست"، به درونمايه دوری و فاصله و غربت می پردازند.
فيلم کوتاهی از مهرناز سعيدوفا پروفسور سينما در امريکا، در کنار دو فيلم کوتاه ديگر از آبتين بکتاش و احسان امانی، تحت عنوان "زوج های عجيب" به روی پرده خواهد رفت. تم مشترک اين سه فيلم، ارتباط های غير معمول ميان زوج های غير معمول است. خانم سعيد وفا که در تهران بزرگ شده، حکايت عشق دوران نوجوانی اش به جری لوييس کمدين مشهور آمريکايی را روايت می کند. آبتين بکتاش در مستند "موری زن می خواد" به مشکلات يک مجرد مسن بدون خانه می پردازد و "امان! امان!" فيلم کوتاه احسان امانی است که در آن بازيگران مطرحی چون نگار جواهريان، حسن معجونی و سعيد چنگيزيان ايفای نقش می کنند.
مجموعه ای از پانزده ويدئو آرت و فيلم کوتاه زيرزمينی که در ماه های اخير و غالبا در تهران ساخته شده اند نيز با عنوان "زمان حال نامرئی" طی يک سانس در کنار هم به نمايش در می آيند. نسرين ناصر، امير باستان، بهار صمدی، آناهيتا حکمت، شهرزاد ملکيان، گلرخ نفيسی، ماهان معلمی، حامد صفايی، شادی نويانی، هادی فلاح پيشه، نيلوفر ذوالفقاری، ساسان صادقپور، رامين رحيمی، محمد رضا حيدری، علی يار راستی و سياوش نقش بندی، خالقان اين آثار هستند.
چهل و دومين جشنواره فيلم روتردام از چهار شنبه چهارم بهمن آغاز می شود و ۱۲ روز ادامه خواهد داشت.
پروژه هايی که پس از ساخته شدن و به شرط مطابق بودن با معيار های کيفی جشنواره، برای نخستين بار در روتردام رونمايی می شوند و بخشی از فيلم های حاضر در بخش رقابتی هر سال را تشکيل می دهند.
تعداد قابل توجهی از آثار دو دهه اخير سينمای ايران، با پشتيبانی اين جشنواره و بنياد های منتسب به آن ساخته شده اند که البته همه آنها آثار موفقی در سطح بين المللی نبوده اند. آخرين نمونه ی موفق که در بخش مسابقه رسمی (ببر هيفوس) روتردام امسال به نمايش در می آيد، اثری است از محمد شيروانی با نام "لرزاننده چربی" و با بازی مريم پاليزبان.
امسال سينمای ايران در روتردام حضوری پررنگ تر از هميشه دارد. محمد شیروانی با فیلم "لرزاننده چربی" در بخش رقابتی حضور دارد.
سی و سه فيلم و ويدئو که طولانی ترين شان (پرويز، به کارگردانی مجيد برزگر) فيلم داستانی ۱۰۷ دقيقه ای و کوتاه ترين آنها (چيز قرمز، ساخته رامين رحيمی) انيميشنی با مدت زمان يک دقيقه است، در بخش "سيگنال: درون ايران" به نمايش در می آيند. بخش سيگنال، يکی از بخش های جنبی و غير رقابتی جشنواره است که خود شامل شش زير مجموعه است. در واقع بخش سينمای ايران يکی از زير مجموعه های يکی از بخش های فرعی جشنواره است. سيگنال:دومينيک گراف (ناشناخته ترين سينماگرمهم آلمانی زبان)، سيگنال: کيرا موراتووا، سيگنال: چرخاندن کانال ها، سيگنال: صدای صحنه و سيگنال: احيا (ی گنجينه های سينمای کلاسيک) ديگر زيرمجموعه های اين بخش به شمار می آيند.
داروَگ آخرين ساخته ی ابوالفضل جليلی يکی از مهم ترين آثار در ميان اين مجموعه فيلم های ايرانی است. وی که تا يک دهه پيش يکی از مهم ترين فيلم سازان ايرانی بود، در سال های گذشته بسيار کم کار بوده و فيلم قبلی اش "حافظ" در سال ۲۰۰۷ نتوانست توجه زيادی را در محافل سينمايی دنيا به خود جلب کند. او در اوج دوران حرفه ای اش، در سال ۱۹۹۹ به عنوان فيلساز در زوم جشنواره روتردام انتخاب شد و مجموعه فيلم هايش در قالب يک مرور آثار به نمايش در آمدند. داروَگ، به عنوان نخستين نمايش جهانی در روتردام به روی پرده می رود و پس از آن در جشنواره يوتبوری سوئد و در پی آن در جشنواره فيلم فجر به نمايش در می آيد.
فصل کرگدن، ساخته بهمن قبادی نيز از ديگر فيلم های مهم اين روز های سينمای ايران است که پس از سفر های مداوم به جشنواره های بسيار و کسب چند جايزه ارزشمند، اينبار در بندر روتردام لنگر خواهد انداخت تا توقفی کوتاه داشته باشد.
محسن مخملباف که پس از سال ها دوری از سينما، با فيلم باغبان بازگشتی قابل توجه و متفاوت داشته، به همراه تهيه کننده کُره ای اش و از کشور کره جنوبی در اين مجموعه حضور دارد.
وحيد وکيلی فرکه يکی از استعداد های تازه سينمای ايران به شمار می آيد، بعد از نخستين فيلم خود "گشر" (که اثری مهجور باقی ماند)، با دومين ساخته اش "تابور" در جشنواره های مختلف حضور داشته است. فيلم او نيز از فيلم های قابل توجه در اين مجموعه است.
پرويز(مجيد برزگر)، ۱۱۱ دختر(ناهيد قبادی و بيژن زمان پيرا) و پذيرايی ساده از ديگر فيلم های بلند حاضر در بخش "سيگنال: درون ايران" هستند.
فيلم های مانيا اکبری، ابراهيم ايرج زاد و پريسا يوسف دوست در کنار يکديگر و در قالب يک سئانس ۹۵ دقيقه ای به نمايش در می آيند. اين فيلم ها تحت عنوان "در دور دست"، به درونمايه دوری و فاصله و غربت می پردازند.
فيلم کوتاهی از مهرناز سعيدوفا پروفسور سينما در امريکا، در کنار دو فيلم کوتاه ديگر از آبتين بکتاش و احسان امانی، تحت عنوان "زوج های عجيب" به روی پرده خواهد رفت. تم مشترک اين سه فيلم، ارتباط های غير معمول ميان زوج های غير معمول است. خانم سعيد وفا که در تهران بزرگ شده، حکايت عشق دوران نوجوانی اش به جری لوييس کمدين مشهور آمريکايی را روايت می کند. آبتين بکتاش در مستند "موری زن می خواد" به مشکلات يک مجرد مسن بدون خانه می پردازد و "امان! امان!" فيلم کوتاه احسان امانی است که در آن بازيگران مطرحی چون نگار جواهريان، حسن معجونی و سعيد چنگيزيان ايفای نقش می کنند.
مجموعه ای از پانزده ويدئو آرت و فيلم کوتاه زيرزمينی که در ماه های اخير و غالبا در تهران ساخته شده اند نيز با عنوان "زمان حال نامرئی" طی يک سانس در کنار هم به نمايش در می آيند. نسرين ناصر، امير باستان، بهار صمدی، آناهيتا حکمت، شهرزاد ملکيان، گلرخ نفيسی، ماهان معلمی، حامد صفايی، شادی نويانی، هادی فلاح پيشه، نيلوفر ذوالفقاری، ساسان صادقپور، رامين رحيمی، محمد رضا حيدری، علی يار راستی و سياوش نقش بندی، خالقان اين آثار هستند.
چهل و دومين جشنواره فيلم روتردام از چهار شنبه چهارم بهمن آغاز می شود و ۱۲ روز ادامه خواهد داشت.