مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثريت آرا، قطعنامه پيشنهادی عربستان سعودی در مورد طرح ترور سفير اين کشور در آمريکا را تصويب کرد.
در اين قطعنامه از ايران خواسته شد تا «به تمامی تعهداتش تحت قانون بين‌الملل عمل کند» و «با کشورهايی که قصد به محاکمه کشيدن تمامی طراحان، حاميان، سازمان‌دهندگان و تلاش‌کنندگان اجرای اين طرح را دارند، همکاری کند.»
اين قطعنامه با ۱۰۶ رأی موافق، ۹ رأی مخالف و ۴۰ رأی ممتنع به تصويب رسيد.
در مقابل، نماينده جمهوری اسلامی در سازمان ملل، آمريکا را به «سناريوسازی عليه ايران» متهم کرد و از کشورهای منطقه خواست «در دام توطئه‌ها و نيرنگ‌های آمريکا نيفتند.»
بهمن آقایی ديبا، کارشناس حقوق بين الملل و تحليلگر سياسی، در گفت و گو با راديو فردا، دربارۀ رای مجمع عمومی سازمان ملل متحد می گويد:
من فکر می‌کنم بايد به موضوع صدور قطعنامه در سطح مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اين ديد نگاه کرد که يک تحول جديد است. چون معمولا اين طور مسايل در شورای امنيت مطرح می‌شود و کشورهای عمده عضو دائم شورای امنيت و کشورهای عضو غير دائم با يکديگر مسايل را مطرح کرده و به توافقاتی می‌رسند.
در سطح مجمع عمومی تصويب اين موضوع يک تحول بزرگ است و نشانه ای مبنی بر اين که جامعه بين المللی با ديد نگران و منفی به اقدامات جمهوری اسلامی ايران نگاه می‌کند و مشکوک است که ايران در اين گونه برنامه‌ها دست دارد. دراين قطعنامه صريحا از ايران خواسته شده به تعهدات بين المللی خود عمل کند.
مطبوعات ايران از رأی مجمع عمومی ابراز خوشحالی کردند که رأی مجمع وارد عرصه تحريم‌ها نشده است. آيا اين برداشت درستی است؟
نه، به هيچ وجه درست نيست. مسئله تحريم‌ها در سطح شورای امنيت سازمان ملل متحد و در سطح شورای حکام و در چهارچوب مذاکرات گروه ۵+۱ با ايران مطرح است و قطعنامه هايی که اخيرا صادر شده، دارد سير خودش را طی می‌کند.
در حال حاضر موضوع محکوميت روش‌های ايران از نظر حقوق بشر در قالب اقدامات کميته سوم مجمع عمومی در جريان است و بعدا مسئله در مجمع عمومی هم مطرح خواهد شد. اين اقداماتی است که در مجموع جمهوری اسلامی را به انزوای بيشتر می‌کشاند و ديد منفی و مشکوک جامعه بين المللی به فعاليت‌های ايران را نشان می‌دهد.
اگرچه گمانه زنی‌ها و خبرها از اعمال تحريم‌های بيشتر عليه ايران خبر می‌دهد، اما به نظر شما پيامدهای اين رويدادها چه خواهد بود؟
شورای امنيت سازمان ملل متحد اجازه دارد در صورتی که مسايلی را در سطحی تلقی کند که صلح و امنيت بين المللی را به خطر بيندازد، در چهارچوب فصل ۷ منشور تصميماتی اتخاذ کند.
جمهوری اسلامی برخلاف تبليغاتش در مطبوعات بايد بسيار نگران باشد چون هر کدام ازاين اقدامات پله‌ای است تا رسيدن به وضعيتی در قالب تصميمات اجرايی فصل ۷ سازمان ملل متحد که قطعنامه هايی صادر شود.
در اين قطعنامه از ايران خواسته شد تا «به تمامی تعهداتش تحت قانون بين‌الملل عمل کند» و «با کشورهايی که قصد به محاکمه کشيدن تمامی طراحان، حاميان، سازمان‌دهندگان و تلاش‌کنندگان اجرای اين طرح را دارند، همکاری کند.»
اين قطعنامه با ۱۰۶ رأی موافق، ۹ رأی مخالف و ۴۰ رأی ممتنع به تصويب رسيد.
در مقابل، نماينده جمهوری اسلامی در سازمان ملل، آمريکا را به «سناريوسازی عليه ايران» متهم کرد و از کشورهای منطقه خواست «در دام توطئه‌ها و نيرنگ‌های آمريکا نيفتند.»
بهمن آقایی ديبا، کارشناس حقوق بين الملل و تحليلگر سياسی، در گفت و گو با راديو فردا، دربارۀ رای مجمع عمومی سازمان ملل متحد می گويد:
من فکر می‌کنم بايد به موضوع صدور قطعنامه در سطح مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اين ديد نگاه کرد که يک تحول جديد است. چون معمولا اين طور مسايل در شورای امنيت مطرح می‌شود و کشورهای عمده عضو دائم شورای امنيت و کشورهای عضو غير دائم با يکديگر مسايل را مطرح کرده و به توافقاتی می‌رسند.
در سطح مجمع عمومی تصويب اين موضوع يک تحول بزرگ است و نشانه ای مبنی بر اين که جامعه بين المللی با ديد نگران و منفی به اقدامات جمهوری اسلامی ايران نگاه می‌کند و مشکوک است که ايران در اين گونه برنامه‌ها دست دارد. دراين قطعنامه صريحا از ايران خواسته شده به تعهدات بين المللی خود عمل کند.
مطبوعات ايران از رأی مجمع عمومی ابراز خوشحالی کردند که رأی مجمع وارد عرصه تحريم‌ها نشده است. آيا اين برداشت درستی است؟
نه، به هيچ وجه درست نيست. مسئله تحريم‌ها در سطح شورای امنيت سازمان ملل متحد و در سطح شورای حکام و در چهارچوب مذاکرات گروه ۵+۱ با ايران مطرح است و قطعنامه هايی که اخيرا صادر شده، دارد سير خودش را طی می‌کند.
در حال حاضر موضوع محکوميت روش‌های ايران از نظر حقوق بشر در قالب اقدامات کميته سوم مجمع عمومی در جريان است و بعدا مسئله در مجمع عمومی هم مطرح خواهد شد. اين اقداماتی است که در مجموع جمهوری اسلامی را به انزوای بيشتر می‌کشاند و ديد منفی و مشکوک جامعه بين المللی به فعاليت‌های ايران را نشان می‌دهد.
اگرچه گمانه زنی‌ها و خبرها از اعمال تحريم‌های بيشتر عليه ايران خبر می‌دهد، اما به نظر شما پيامدهای اين رويدادها چه خواهد بود؟
شورای امنيت سازمان ملل متحد اجازه دارد در صورتی که مسايلی را در سطحی تلقی کند که صلح و امنيت بين المللی را به خطر بيندازد، در چهارچوب فصل ۷ منشور تصميماتی اتخاذ کند.
جمهوری اسلامی برخلاف تبليغاتش در مطبوعات بايد بسيار نگران باشد چون هر کدام ازاين اقدامات پله‌ای است تا رسيدن به وضعيتی در قالب تصميمات اجرايی فصل ۷ سازمان ملل متحد که قطعنامه هايی صادر شود.