هر سال به مناسبت آزادی خرمشهر در سوم خرداد ۱۳۶۱ از اشغال نيروهای عراقی، مراسم متعددی در ايران برگزار شده و از حماسه «خونين‌شهر» ياد می‌شود. آزادی این شهر برای بسياری از ايرانی‌ها نقطه‌عطفی در جنگ هشت ساله با عراق تحت رهبری صدام حسين محسوب می‌شود.
در همین حال تصاوير و گزارش‌های متعدد از خرمشهر نشان می‌دهد که این شهر هنوز آباد نشده است. شايد بهترين شاهد اين واقعيت سخنان محمود احمدی‌نژاد، رئيس دولت دهم، در خرمشهر باشد که پس از بيش از دو دهه از پايان جنگ می‌گويد «همت‌ها و اراده‌ها برای بازسازی خرمشهر بسيج شود»، سخنرانی که با شعار «ما بيکاريم» عده‌ای از معترضان مختل شد. بیکاری و ویرانه‌های جنگ تنها مشکل خرمشهر نیست، آب آشامیدنی هم دچار وضعیت بحرانی است.
Your browser doesn’t support HTML5
خرمشهر
خبرگزاری‌های داخل ایران نیز از خرمشهر آزاد، ولی ویران می‌نویسند. به نوشته خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، «خرمشهر انگار تنها در سوم خرداد خرمشهر است و باقی ايام گوشه‌ای دور و مهجور در جنوبی‌ترين جای اين مرز است، اصلا انگار همان خرمشهری نيست که به خاطرش روزی، روزگاری همه به آب و آتش زدند و با چنگ و دندان از دست بيگانه پس گرفتند، اصلا انگار هيچ کس يادش نيست اين جا خرمشهر است.»
ایسنا می‌افزاید: «با گذشت بيش از دو دهه از پايان جنگ و با وجود تمام اقداماتی که صورت گرفته است، پيدا کردن محروميت در کوچه‌های خرمشهر اصلا سخت نيست، خرابی از سر و روی همه جا می‌بارد.
ديوارهای سوراخ‌سوراخ که جای گلوله‌ها و تير و ترکش‌ها را هنوز و بعد از اين همه سال بر تن دارند، درهای زنگ‌زده و حياط‌‌های بی‌در و پيکر، انگار کسی يادش نبوده که اين جا بايد بازسازی شود.»
خرمشهر نه فقط در سخنرانی‌های «سوم خرداد»، بلکه در فیلم‌های سینمایی نیز جای گرفته است.
«بلمی به سوی ساحل» (رسول ملاقلی‌پور)، «کيميا» (احمدرضا درويش)، «حريم مهرورزی» (ناصر غلامرضايی)، «دندان مار» (مسعود کيميايی)، «روز سوم» (محمدحسين لطيفی) از جمله فیلم‌هایی هستند که داستان آنها درباره خرمشهر است.
