دیگو آرماندو مارادونا مجدداً به روی نیمکت مربیگری بازگشت. مقصد او اما بر خلاف اخبار منتشر شده در ماه های اخیر، سن لورنزو در لیگ آرژانتین نبود. از احیای باشگاه ناپولی یا فعالیت در لالیگا نیز همچنان خبری نیست.
مارادونا به خلیج فارس آمده است. پس از کناره گیری او از تیم ملی آرژانتین، بحث انتصاب او به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در حاشیه سخنرانی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران در مراسم تقدیر از مدال آوران بازی های آسیایی گوانگجو مطرح شد. مارادونا اما هیچ گاه درباره فعالیت در ایران به روشنی اظهار نظر نکرده بود.
او سرانجام راه خاورمیانه را در پیش گرفت. یکی از بحث برانگیزترین ورزشکاران تاریخ، مانند بسیاری از تصمیماتش طی 3 دهه اخیر، به گونه ای ناگهانی و بدون اعلام قبلی، با شیخ احمد بن راشد آل مکتوم رئیس باشگاه الوصل امارات به توافق رسيد. مدت قرار دادش دو سال خواهد بود.
آلخاندرو مانکوسو و کارلوس انریکه به عنوان دستیار و فرناندو سینیورینه و خاویر ویلا به عنوان بدنساز که جملگی مارادونا را در جام جهانی همراهی می کردند، او را در الوصل نیز یاری خواهند کرد. دقیقا همان کادری که خولیو گراندونا رئیس فدراسیون فوتبال آرژانیتن، کنار گذاشتنشان را شرط بقای مارادونا در آلبی سلسته دانسته بود.
او در الوصل جایگزین سرجیو فاریاس برزیلی شده. باشگاهی که در فوتبال امارات نشانی از سال های درخشان پیشین را ندارد و از سال 2007 به بعد در فتح لیگ امارات ناکام مانده است.
دوران طلایی الوصل را ستارگانی مثل فرهاد مجیدی از ایران و زهیر بخیت از امارات رقم زدند. امروز اما بازیکن شاخصی که دست کم در آسیا شناخته باشد، در ترکیب این تیم به چشم نمی خورد.
نیکبخت واحدی، ایمان مبعلی و حامد کاویانپور هم سابقه حضور در الوصل را دارند اما دیگر خبری از حضور بازیکنان ایرانی در این باشگاه و به طور کلی در لیگ امارات نیست.
در تیم کنونی الوصل، ماجد ناصر همان دروازه بانی است که در جام ملت های 2011 آسیا 3 گل از ایران خورد و البته با غلتیدن بر روی چمن ورزشگاه، آرش افشین را از حضور در بازی با کره جنوبی محروم کرد.
سعید ال کاس 35 ساله با 60 بازی ملی دیگر بازیکن ملی پوش الوصل است. همین و دیگر هیچ. سهمیه الوصل در تیم ملی امارات، در پایین ترین حد خود طی سال های اخیر قرار دارد.
سقف رویاهای الوصل کجاست؟
مارادونا تیم رشک برانگیزی را انتخاب نکرده. در جدول رده بندی لیگ امارات نیز باشگاه های الجزیره، بن یاس و الشباب در شرایطی بهتر قرار دارند. پارسال هم الوصل بین 12 تیم به مقام پنجم رسید.
اما مارادونا که در کشورش مذاکراتی با سن لورنزو انجام داده بود، آن تیم را به اومار اسد اكوادوری سپرد و خود به لیگی پیوست که در آن، کمتر پیش می آید یک سرمربی، حال هرکه می خواهد باشد، پس از سه شکست پیاپی اخراج نشود!
اين چهارمين تجربه مارادونا در عرصه مربيگری است. او پيشتر هدايت تسکیل مانیو و راسینگ کلاپ را در سال های 1994 و 1995 را بر عهده گرفته بود.
مارادونا در سال 2008 سرمربی تیم ملی آرژانتین شد و در جام جهانی آفريقای جنوبی نيز سرمربی این تیم بود. پس از خوردن 4 گل مقابل آلمان و حذف تیمش از گردونه رقابت ها، بر خلاف انتظارها مردم آرژانتین استقبال خوبی از این تیم به عمل آوردند و او همچنان می توانست سرمربی آلبی سلسته باقی بماند.
اما فوق ستاره فوتبال جهان در دهه 80، حاضر به قطع همکاری با دستیارنش نشد و پیش شرط فدراسیون فوتبال آرژانتین برای تداوم همکاری را نپذیرفت.
او حالا یکی از متمول ترین لیگ های آسیا را تجربه خواهد کرد.
سقف رویاهای باشگاه الوصل کجاست؟ و آرزوهای مالکین یک باشگاه اماراتی تا چه اندازه برای یکی از جاه طلب ترین بازیکنان تاریخ فوتبال اهمیت دارد؟
باشگاهی که مارادونا اولین سرمربی آرژانتینی اش نیست و پیش از او میگوئل باسلکو نیز روی نیمکت این تیم نشسته است.
یک قطار از مربیان برزیلی و اروپایی هم خاطراتی از انتصاب با رقم هنگفت و اخراج های ناگهانی از این باشگاه را دارند. از جمله وینگو بگوویچ که فوتبال ایران را از پرسپولیس تا آلومینیم هرمزگان تجربه کرده است.
در جمع مربیانی که سابقه هدایت الوصل را داشته اند، هیچ کس مشهورتر از مارادونا نیست. اما نام های بزرگی مثل تومیسلاو ایویچ هم دیده می شود.
مارادونا به خلیج فارس آمده است. پس از کناره گیری او از تیم ملی آرژانتین، بحث انتصاب او به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در حاشیه سخنرانی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران در مراسم تقدیر از مدال آوران بازی های آسیایی گوانگجو مطرح شد. مارادونا اما هیچ گاه درباره فعالیت در ایران به روشنی اظهار نظر نکرده بود.
او سرانجام راه خاورمیانه را در پیش گرفت. یکی از بحث برانگیزترین ورزشکاران تاریخ، مانند بسیاری از تصمیماتش طی 3 دهه اخیر، به گونه ای ناگهانی و بدون اعلام قبلی، با شیخ احمد بن راشد آل مکتوم رئیس باشگاه الوصل امارات به توافق رسيد. مدت قرار دادش دو سال خواهد بود.
آلخاندرو مانکوسو و کارلوس انریکه به عنوان دستیار و فرناندو سینیورینه و خاویر ویلا به عنوان بدنساز که جملگی مارادونا را در جام جهانی همراهی می کردند، او را در الوصل نیز یاری خواهند کرد. دقیقا همان کادری که خولیو گراندونا رئیس فدراسیون فوتبال آرژانیتن، کنار گذاشتنشان را شرط بقای مارادونا در آلبی سلسته دانسته بود.
او در الوصل جایگزین سرجیو فاریاس برزیلی شده. باشگاهی که در فوتبال امارات نشانی از سال های درخشان پیشین را ندارد و از سال 2007 به بعد در فتح لیگ امارات ناکام مانده است.
دوران طلایی الوصل را ستارگانی مثل فرهاد مجیدی از ایران و زهیر بخیت از امارات رقم زدند. امروز اما بازیکن شاخصی که دست کم در آسیا شناخته باشد، در ترکیب این تیم به چشم نمی خورد.
نیکبخت واحدی، ایمان مبعلی و حامد کاویانپور هم سابقه حضور در الوصل را دارند اما دیگر خبری از حضور بازیکنان ایرانی در این باشگاه و به طور کلی در لیگ امارات نیست.
در تیم کنونی الوصل، ماجد ناصر همان دروازه بانی است که در جام ملت های 2011 آسیا 3 گل از ایران خورد و البته با غلتیدن بر روی چمن ورزشگاه، آرش افشین را از حضور در بازی با کره جنوبی محروم کرد.
سعید ال کاس 35 ساله با 60 بازی ملی دیگر بازیکن ملی پوش الوصل است. همین و دیگر هیچ. سهمیه الوصل در تیم ملی امارات، در پایین ترین حد خود طی سال های اخیر قرار دارد.
سقف رویاهای الوصل کجاست؟
مارادونا تیم رشک برانگیزی را انتخاب نکرده. در جدول رده بندی لیگ امارات نیز باشگاه های الجزیره، بن یاس و الشباب در شرایطی بهتر قرار دارند. پارسال هم الوصل بین 12 تیم به مقام پنجم رسید.
اما مارادونا که در کشورش مذاکراتی با سن لورنزو انجام داده بود، آن تیم را به اومار اسد اكوادوری سپرد و خود به لیگی پیوست که در آن، کمتر پیش می آید یک سرمربی، حال هرکه می خواهد باشد، پس از سه شکست پیاپی اخراج نشود!
اين چهارمين تجربه مارادونا در عرصه مربيگری است. او پيشتر هدايت تسکیل مانیو و راسینگ کلاپ را در سال های 1994 و 1995 را بر عهده گرفته بود.
مارادونا در سال 2008 سرمربی تیم ملی آرژانتین شد و در جام جهانی آفريقای جنوبی نيز سرمربی این تیم بود. پس از خوردن 4 گل مقابل آلمان و حذف تیمش از گردونه رقابت ها، بر خلاف انتظارها مردم آرژانتین استقبال خوبی از این تیم به عمل آوردند و او همچنان می توانست سرمربی آلبی سلسته باقی بماند.
اما فوق ستاره فوتبال جهان در دهه 80، حاضر به قطع همکاری با دستیارنش نشد و پیش شرط فدراسیون فوتبال آرژانتین برای تداوم همکاری را نپذیرفت.
او حالا یکی از متمول ترین لیگ های آسیا را تجربه خواهد کرد.
سقف رویاهای باشگاه الوصل کجاست؟ و آرزوهای مالکین یک باشگاه اماراتی تا چه اندازه برای یکی از جاه طلب ترین بازیکنان تاریخ فوتبال اهمیت دارد؟
باشگاهی که مارادونا اولین سرمربی آرژانتینی اش نیست و پیش از او میگوئل باسلکو نیز روی نیمکت این تیم نشسته است.
یک قطار از مربیان برزیلی و اروپایی هم خاطراتی از انتصاب با رقم هنگفت و اخراج های ناگهانی از این باشگاه را دارند. از جمله وینگو بگوویچ که فوتبال ایران را از پرسپولیس تا آلومینیم هرمزگان تجربه کرده است.
در جمع مربیانی که سابقه هدایت الوصل را داشته اند، هیچ کس مشهورتر از مارادونا نیست. اما نام های بزرگی مثل تومیسلاو ایویچ هم دیده می شود.