خانواده نرگس محمدی می گويند طی روزهای اخير خبری به آنها رسيده مبنی براينکه خانم محمدی در جريان دعوايی در زندان آسيب ديده و انتقال او به بيمارستان و ممنوع الملاقات بودن او نيز در همين رابطه است.
نرگس محمدی نايب رئيس زندانی کانون مدافعان حقوق بشر از حدود دوماه و نيم پيش زندانيست وبه اتهام اجتماع و تبانی عليه امنيت کشور و عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر به تحمل ۶ سال زندان محکوم شده است.
راديو فردا در گفتگويی با تقی رحمانی همسر نرگس محمدی ابتدا از او درباره صحت و سقم اين خبر پرسيده است.
رحمانی: ديروز خبرهايی منتشر شد شايعه مانند که نرگس به خاطر ضرب و شتم و ضربه ای که به او اصابت کرده ، ظاهرا بر اثر دعوايی که بين زندانيان صورت گرفته به نرگس برخورد کرده اند، نه اينکه قصد زدن او را داشته باشند، دچار صدمه شده و به همين دليل هم به بيمارستان منتقل شده است.
از آن جايی که معمولا وقتی زندانی به بيمارستان منتقل می شود يکی از اقوامش را تلفنی خبر می کنند و زندانی با يکی از اعضای خانواده اش تلفنی تماس گرفته و خبر می دهد، در مورد نرگس اين اتفاق نيافتاده است.
حرف من اين است که اگر اتفاقی برای نرگس افتاده بايد مشخص شود و اگر هم چنين اتفاقی رخ نداده است، با دادن ملاقاتی به نرگس به اين شايعات خاتمه داده شود.
مسئله ای که ايجاد نگرانی می کند اين است که نرگس به علت بيماری اش بايد تحت نظر پزشکان معالج خودش باشد و پزشکان خود نرگس هم نتوانسته اند برای مداوا با ايشان تماس بگيرند.
آقای رحمانی؛ اين خبر از داخل زندان به شما رسيده است؟
اين خبر از دو سه منبع مختلف به گوش ما رسيده است و نگرانی ما را به اين خاطر زياد کرده است که ملاقات به نرگس داده نشده و حتی اجازه تلفن هم به او داده نشده است.
در حقيقت از آنجايی که مقامات قضايی جمهوری اسلامی و نهادهای امنيتی با شهروندانشان به در نظر گرفتن حقوق شهروندی برخورد نمی کنند وموضع حاکمانه دارند و پاسخگو نيستند، من سعی کردم با خبری کردن اين مسئله آقايان را به اين مسئله فرابخوانم که زندانی اين حق را دارد که وقتی به بيمارستان منتقل می شود هر بلايی و هر وضعيتی که به آن دچار است را به خانواده اش اطلاع دهد.
يازده روز نرگس را آورده اند بيمارستان. اين يک امر بی سابقه ای است. بدون اينکه اجازه بدهند که زندانی يک ملاقات يا حتی يک تلفن به خانواده اش داشته باشد.
شما خبر داريد که الان در کدام بيمارستان هستند؟ و در کدام بخش بستری اند؟
در مرحله اول خانم محمدی در بيمارستان ولی عصر در بخش مغز و اعصاب بستری می شود، گويا سه روز پيش به بيمارستان بهشتی زنجان در بخش اعصاب و روان منتقل می شود.
بخش مغز و اعصاب معمولا جايی است که صدمات جسمی را بررسی می کند و انتقالش به بخش اعصاب و روان باز هم برای ما مشکوک است.
خانواده خانم محمدی که به بيمارستان مراجعه کرده اند آيا موفق شده اند که پزشکان ايشان را ببينند؟ و يا از وضعيتشان اطلاع پيدا کنند؟
اين همان نکته است. نه پزشکان تا به حال توسط خانواده ملاقات شده اند و نه اين امکان تا به حال وجود داشته است که ايشان را ملاقات کنند. اين در شرايطی است که خانواده نرگس هر روز به بيمارستان مراجعه می کنند و در اين مورد پاسخ مناسبی نمی گيرند .
يک مامور زن در درون اتاق و يک مامور مرد در بيرون اتاق نرگس می ايستد.
اين برخورد پليسی و امنيتی خودش، خود به خود شک برانگيز است.
خانواده نرگس سعی در تماس داشته ولی همچين تماسی هنوز صورت نگرفته است و هنوز هم دارند سعی می کنند امکان ملاقات را فراهم کنند.
می گويند که اجازه ملاقات با نرگس را بايد دادستانی تهران ابلاغ کند. اين هم از آن تناقض های بزرگ است. چرا که اگر نرگس به زندان زنجان منتقل شده است ، در عمل آن زندان شهرستان و نهادهای قضايی آن شهرستان بايد پاسخگو و تصميم گيرنده باشند.
اين مسئله نشان می دهد که اين انتقال هم غير قانونی و نادرست بوده است.
آقای رحمانی؛ پيشتر اين خبر منتشر شده بود که خانم محمدی در پی حاد شدن بيماری فلج عضلانی شان به بيمارستان منتقل شده اند.
الان بيشتر نگرانی شما از اين بابت است که ممکن است خانم محمدی ضربه ای خورده باشند؟
بحث ضربه مسئله را سخت تر خواهد کرد. روند بهبود بيماری فلج عضلانی بسيار طولانی و زمان بر است.
اگر به نرگس ضربه بخورد يا آسيبی ببيند، اين مسئله روند بهبودی را سخت تر خواهد کرد.
می شود گفت که ما يک نگرانی مضاعف هم داريم و آن اين است که نرگس هم ضربه خورده باشد و هم اينکه آن ضربه باعث تشديد بيماری اش شده باشد.
ما قبلا هم اين را بارها و بارها توضيح داده ايم که مطابق آيين نامه سازمان زندان ها، نرگس در وضعيت خوب و در بند مناسبی قرار ندارد.
ضمن اينکه اين کار- دستگيری نرگس- يک کار غير قانونی و امنيتی قلمداد می شود و نه يک اقدام حقوقی و قضايی.اما از لحاظ اخلاقی و شرعی هم وضعيت يک انسان برای نگهداری بايد در نظر گرفته شود.
متاسفانه در مورد نرگس يک شکل انتقاجويانه پيدا کرده است و اين مسئله بايد حل شود چرا که به لحاظ حقوقی، مقامات قضايی مسئولند که با اين مسئله برخورد درستی داشته باشند.
نرگس محمدی نايب رئيس زندانی کانون مدافعان حقوق بشر از حدود دوماه و نيم پيش زندانيست وبه اتهام اجتماع و تبانی عليه امنيت کشور و عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر به تحمل ۶ سال زندان محکوم شده است.
راديو فردا در گفتگويی با تقی رحمانی همسر نرگس محمدی ابتدا از او درباره صحت و سقم اين خبر پرسيده است.
رحمانی: ديروز خبرهايی منتشر شد شايعه مانند که نرگس به خاطر ضرب و شتم و ضربه ای که به او اصابت کرده ، ظاهرا بر اثر دعوايی که بين زندانيان صورت گرفته به نرگس برخورد کرده اند، نه اينکه قصد زدن او را داشته باشند، دچار صدمه شده و به همين دليل هم به بيمارستان منتقل شده است.
از آن جايی که معمولا وقتی زندانی به بيمارستان منتقل می شود يکی از اقوامش را تلفنی خبر می کنند و زندانی با يکی از اعضای خانواده اش تلفنی تماس گرفته و خبر می دهد، در مورد نرگس اين اتفاق نيافتاده است.
حرف من اين است که اگر اتفاقی برای نرگس افتاده بايد مشخص شود و اگر هم چنين اتفاقی رخ نداده است، با دادن ملاقاتی به نرگس به اين شايعات خاتمه داده شود.
مسئله ای که ايجاد نگرانی می کند اين است که نرگس به علت بيماری اش بايد تحت نظر پزشکان معالج خودش باشد و پزشکان خود نرگس هم نتوانسته اند برای مداوا با ايشان تماس بگيرند.
آقای رحمانی؛ اين خبر از داخل زندان به شما رسيده است؟
اين خبر از دو سه منبع مختلف به گوش ما رسيده است و نگرانی ما را به اين خاطر زياد کرده است که ملاقات به نرگس داده نشده و حتی اجازه تلفن هم به او داده نشده است.
در حقيقت از آنجايی که مقامات قضايی جمهوری اسلامی و نهادهای امنيتی با شهروندانشان به در نظر گرفتن حقوق شهروندی برخورد نمی کنند وموضع حاکمانه دارند و پاسخگو نيستند، من سعی کردم با خبری کردن اين مسئله آقايان را به اين مسئله فرابخوانم که زندانی اين حق را دارد که وقتی به بيمارستان منتقل می شود هر بلايی و هر وضعيتی که به آن دچار است را به خانواده اش اطلاع دهد.
يازده روز نرگس را آورده اند بيمارستان. اين يک امر بی سابقه ای است. بدون اينکه اجازه بدهند که زندانی يک ملاقات يا حتی يک تلفن به خانواده اش داشته باشد.
شما خبر داريد که الان در کدام بيمارستان هستند؟ و در کدام بخش بستری اند؟
در مرحله اول خانم محمدی در بيمارستان ولی عصر در بخش مغز و اعصاب بستری می شود، گويا سه روز پيش به بيمارستان بهشتی زنجان در بخش اعصاب و روان منتقل می شود.
بخش مغز و اعصاب معمولا جايی است که صدمات جسمی را بررسی می کند و انتقالش به بخش اعصاب و روان باز هم برای ما مشکوک است.
خانواده خانم محمدی که به بيمارستان مراجعه کرده اند آيا موفق شده اند که پزشکان ايشان را ببينند؟ و يا از وضعيتشان اطلاع پيدا کنند؟
اين همان نکته است. نه پزشکان تا به حال توسط خانواده ملاقات شده اند و نه اين امکان تا به حال وجود داشته است که ايشان را ملاقات کنند. اين در شرايطی است که خانواده نرگس هر روز به بيمارستان مراجعه می کنند و در اين مورد پاسخ مناسبی نمی گيرند .
يک مامور زن در درون اتاق و يک مامور مرد در بيرون اتاق نرگس می ايستد.
اين برخورد پليسی و امنيتی خودش، خود به خود شک برانگيز است.
خانواده نرگس سعی در تماس داشته ولی همچين تماسی هنوز صورت نگرفته است و هنوز هم دارند سعی می کنند امکان ملاقات را فراهم کنند.
می گويند که اجازه ملاقات با نرگس را بايد دادستانی تهران ابلاغ کند. اين هم از آن تناقض های بزرگ است. چرا که اگر نرگس به زندان زنجان منتقل شده است ، در عمل آن زندان شهرستان و نهادهای قضايی آن شهرستان بايد پاسخگو و تصميم گيرنده باشند.
اين مسئله نشان می دهد که اين انتقال هم غير قانونی و نادرست بوده است.
آقای رحمانی؛ پيشتر اين خبر منتشر شده بود که خانم محمدی در پی حاد شدن بيماری فلج عضلانی شان به بيمارستان منتقل شده اند.
الان بيشتر نگرانی شما از اين بابت است که ممکن است خانم محمدی ضربه ای خورده باشند؟
بحث ضربه مسئله را سخت تر خواهد کرد. روند بهبود بيماری فلج عضلانی بسيار طولانی و زمان بر است.
اگر به نرگس ضربه بخورد يا آسيبی ببيند، اين مسئله روند بهبودی را سخت تر خواهد کرد.
می شود گفت که ما يک نگرانی مضاعف هم داريم و آن اين است که نرگس هم ضربه خورده باشد و هم اينکه آن ضربه باعث تشديد بيماری اش شده باشد.
ما قبلا هم اين را بارها و بارها توضيح داده ايم که مطابق آيين نامه سازمان زندان ها، نرگس در وضعيت خوب و در بند مناسبی قرار ندارد.
ضمن اينکه اين کار- دستگيری نرگس- يک کار غير قانونی و امنيتی قلمداد می شود و نه يک اقدام حقوقی و قضايی.اما از لحاظ اخلاقی و شرعی هم وضعيت يک انسان برای نگهداری بايد در نظر گرفته شود.
متاسفانه در مورد نرگس يک شکل انتقاجويانه پيدا کرده است و اين مسئله بايد حل شود چرا که به لحاظ حقوقی، مقامات قضايی مسئولند که با اين مسئله برخورد درستی داشته باشند.