دايجی ايمورا، يک فروشنده سابق مرواريد ژاپنی، در تلاش است تا صنعت مرواريد را در خليج فارس احيا کند.
خليج فارس تا اوايل قرن بيستم از مهمترين مراکز توليد مرواريد طبيعی بود و دهها هزار نفر در اين صنعت کار می کردند.
توليد مرواريد صنعتی توسط کوکيچی ميکيموتو در سال ۱۸۹۳ ميلادی، صنعت مرواريد طبيعی در خليج فارس را از بين برد.
دايجی ايمورا،۴۴ ساله، تکنولوژی کشت مصنوعی مرواريد به طريق ژاپنی را در خليج فارس، از سال ۲۰۰۵ به مرحله اجرا درآورده و هم اکنون موفق شده تا ۴۰ هزار مرواريد در سال توليد کند.
اين توليدکننده مرواريد ژاپنی پيشتر به مشتريانش در امارات متحده عربی مرواريدهای کشت ژاپن را می فروخت تا اينکه در سال ۲۰۰۳ به اين فکر افتاد تا در خليج فارس کشت مرواريد را اغاز کند.
وی در گفت و گويی با خبرگزاری ژاپنی «کيودو نيوز» می گويد: «من فکر کردم که ما می توانيم مرواريد در خليج فارس کشت کنيم.»
اين کارآفرين ژاپنی در فوريه ۲۰۰۵ با يکی از ساکنان عرب امارات شرکتی برای توليد مرواريد مصنوعی به وجود آورد.
کيودو نيوز می نويسد اين مرد عرب می گويد که وی هميشه شيفته داستان های پدربزرگش در مورد مرواريدهايی بود که ماهيگيران با خود به خشکی می آوردند.
اين مرواريدهای مصنوعی اندکی زردرنگ هستند و اين امر صادرات آنها را به ژاپن دشوار می کند ولی خانواده های ثروتمند عرب در امارات از خريداران اصلی اين مرواريدها هستند چرا که آنها شباهت زيادی به مرواريدهای طبيعی و محلی اين منطقه دارند.
آقای ايمورا می گويد توليد مرواريد مصنوعی فقط موجب تجارت بين ژاپن و کشورهای نفت خيز منطقه نيست بلکه مبادله ای فرهنگی نيز محسوب می شود.
اگر ريگی وارد بدن صدف، اين جاندار برای دفاع از خود به دور اين ريگ غشايی می تند و آن را منزوی می کند؛ به اين شکل مرواريد به وجود می آيد. در طبيعت اين امر به صورت تصادفی اتفاق می افتد ولی برای توليد مرواريد مصنوعی شن را عمدا وارد بدن صدف می کنند.