اولين خبر ورزشی پس از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، درباره هجوم جوانان به باشگاه ورزشی تاج بود. مجله دنيای ورزش تيتر زد: ""مجاهدين انقلاب، کاخ ورزشی تاج را تصرف کردند."
آن ها بعد از تصرف مهمات پادگان باغ شاه، مسلح شده و به باشگاه ورزشی تاج يورش می برند. فردی به نام علی نژاد که در جمع تصرف کنندگان حضور داشت، به خبرنگار اين مجله می گويد: اين جا ستاد عمليات کميته است. ضمناً از آن به عنوان زندان هم استفاده می کنيم!
خبرنگار نمی پرسد و علی نژاد هم نمی گويد که زندانيان چه کسانی هستند و در التهاب روزهای نخست انقلاب اسلامی، با حکم کدام قاضی دستگير می شوند و کدام دادگاه، حکم به زندانی شدن آن ها در باشگاه تاج، واقع در خيابان نظام آباد می دهد.
علی نژاد اما در ادامه می گويد: "سرگرد شيخان، مدير باشگاه با ما تماس گرفت و گفت اگر به غذا يا چيز ديگری احتياج داريد برای تان تهيه کنيم. به او گفتيم ما به کمک امپرياليسم احتياجی نداريم."
مشابه اين اتفاق، در اغلب باشگاه های ورزشی ايران رخ می دهد. جمعی از جوانان به پادگانی يا پاسگاهی يورش می برند، مسلح می شوند و سپس به زعم خودشان، باشگاه مورد نظر را از وجود ساواکی ها و عوامل رژيم قبلی پاکسازی می کنند.
اغلب باشگاه های ورزشی، مقر کميته يا زندان موقت شدند. باشگاه هايی که دو سال بعد هم به خاطر وقوع جنگ، خوابگاه جنگزده ها شدند يا محل جمع آوری کمک های نقدی و جنسی برای جبهه ها.
از تعطيلی جام آريا مهر تا اعدام جهانبانی
معتبرترين تورنمنت ورزشی ايران قبل از انقلاب اسلامی، رقابت های بين المللی کشتی آزاد جام آريامهر بود که تيم های ملی شوروی، آمريکا، آلمان غربی و شرقی، لهستان، ترکيه، مجارستان و ... با ترکيب اصلی در آن حضور می يافتند.
به تيم قهرمان، جام های دست ساز فوق العاده زيبايی اهدا می شد که ارزش هنری فراوانی داشت. بلافاصله پس از وقوع انقلاب، اغلب اين جام ها از ساختمان فدراسيون کشتی ايران به سرقت رفت.
بعد از حوادث شهريور ۱۳۵۷، کشتی گيرانی که در اردوی اماده سازی برای جام آريامهر بودند، با پيروی از محمدرضا طالقانی کشتی گير وزن ۱۰۰ کيلوگرم، اعلام کردند که در اين مسابقات شرکت نخواهند کرد.
پس از آن بود که تنور تعطيلی رقابت های مختلف ورزشی داغ شد و اکثر ورزشی ها به خواسته خودشان، انقلاب ورزشی را مدت ها قبل از اجرای آمرانه انقلاب فرهنگی، آغاز کردند.
هنوز يک ماه از انقلاب نگذشته بود که سپهبد نادر جهانبانی آخرين رئيس سازمان تربيت بدنی در دوران پهلوی، ضمن مصادره کليه اموالش به حکم صادق خلخالی، روی پشت بام مدرسه علوی تيرباران شد.
وقتی می خواستند جهانبانی را محاکمه کنند، مطابق ايده ای که خلخالی مبتکرش بود، کاغذی دور گردنش انداختند تا جرمش را بنويسند. اما نه تنها سندی درباره مجرم بودن او وجود نداشت، بلکه حتی در بين جوانان انقلابی و سربازهای به انقلاب پيوسته که حلقه اطرافيان خلخالی را تشکيل می دادند، کسی حاضر نشد شهادت دهد او جرمی انجام داده.
پس روی کاغذ سفيد نوشتند: سپهبد نادر جهانبانی عامل فساد.
در متن کيفرخواست او هم که در صفحه ۵ شماره ۲۳ اسفند روزنامه اطلاعات منتشر شد نوشتند: فساد در ارض و محاربه با خدا و نايب امام عليه السلام، اعدام مطابق قوانين الهی و قوانين جاريه.
در کشاکش اعدام ها و تيرباران های فله ای، اغلب فدراسيون های ورزشی غارت شدند و پيش از پاکسازی های انقلابی، انبارها و امکانات اين باشگاه ها بود که پاکسازی می شد.
همزمان، موج گسترده تغييرات روسای فدراسيون ها نيز انجام می گرفت. تعطيلی کامل رشته های ورزشی شطرنج، تنيس، بوکس، شمشيربازی و تعطيلی تدريجی رشته های ورزشی بانوان، از ديگر اقداماتی بود که در فرايند انقلاب ورزشی که از زيرشاخه های انقلاب اسلامی ايران است، صورت گرفت.
آن ها بعد از تصرف مهمات پادگان باغ شاه، مسلح شده و به باشگاه ورزشی تاج يورش می برند. فردی به نام علی نژاد که در جمع تصرف کنندگان حضور داشت، به خبرنگار اين مجله می گويد: اين جا ستاد عمليات کميته است. ضمناً از آن به عنوان زندان هم استفاده می کنيم!
خبرنگار نمی پرسد و علی نژاد هم نمی گويد که زندانيان چه کسانی هستند و در التهاب روزهای نخست انقلاب اسلامی، با حکم کدام قاضی دستگير می شوند و کدام دادگاه، حکم به زندانی شدن آن ها در باشگاه تاج، واقع در خيابان نظام آباد می دهد.
علی نژاد اما در ادامه می گويد: "سرگرد شيخان، مدير باشگاه با ما تماس گرفت و گفت اگر به غذا يا چيز ديگری احتياج داريد برای تان تهيه کنيم. به او گفتيم ما به کمک امپرياليسم احتياجی نداريم."
مشابه اين اتفاق، در اغلب باشگاه های ورزشی ايران رخ می دهد. جمعی از جوانان به پادگانی يا پاسگاهی يورش می برند، مسلح می شوند و سپس به زعم خودشان، باشگاه مورد نظر را از وجود ساواکی ها و عوامل رژيم قبلی پاکسازی می کنند.
اغلب باشگاه های ورزشی، مقر کميته يا زندان موقت شدند. باشگاه هايی که دو سال بعد هم به خاطر وقوع جنگ، خوابگاه جنگزده ها شدند يا محل جمع آوری کمک های نقدی و جنسی برای جبهه ها.
از تعطيلی جام آريا مهر تا اعدام جهانبانی
معتبرترين تورنمنت ورزشی ايران قبل از انقلاب اسلامی، رقابت های بين المللی کشتی آزاد جام آريامهر بود که تيم های ملی شوروی، آمريکا، آلمان غربی و شرقی، لهستان، ترکيه، مجارستان و ... با ترکيب اصلی در آن حضور می يافتند.
به تيم قهرمان، جام های دست ساز فوق العاده زيبايی اهدا می شد که ارزش هنری فراوانی داشت. بلافاصله پس از وقوع انقلاب، اغلب اين جام ها از ساختمان فدراسيون کشتی ايران به سرقت رفت.
بعد از حوادث شهريور ۱۳۵۷، کشتی گيرانی که در اردوی اماده سازی برای جام آريامهر بودند، با پيروی از محمدرضا طالقانی کشتی گير وزن ۱۰۰ کيلوگرم، اعلام کردند که در اين مسابقات شرکت نخواهند کرد.
پس از آن بود که تنور تعطيلی رقابت های مختلف ورزشی داغ شد و اکثر ورزشی ها به خواسته خودشان، انقلاب ورزشی را مدت ها قبل از اجرای آمرانه انقلاب فرهنگی، آغاز کردند.
هنوز يک ماه از انقلاب نگذشته بود که سپهبد نادر جهانبانی آخرين رئيس سازمان تربيت بدنی در دوران پهلوی، ضمن مصادره کليه اموالش به حکم صادق خلخالی، روی پشت بام مدرسه علوی تيرباران شد.
وقتی می خواستند جهانبانی را محاکمه کنند، مطابق ايده ای که خلخالی مبتکرش بود، کاغذی دور گردنش انداختند تا جرمش را بنويسند. اما نه تنها سندی درباره مجرم بودن او وجود نداشت، بلکه حتی در بين جوانان انقلابی و سربازهای به انقلاب پيوسته که حلقه اطرافيان خلخالی را تشکيل می دادند، کسی حاضر نشد شهادت دهد او جرمی انجام داده.
پس روی کاغذ سفيد نوشتند: سپهبد نادر جهانبانی عامل فساد.
در متن کيفرخواست او هم که در صفحه ۵ شماره ۲۳ اسفند روزنامه اطلاعات منتشر شد نوشتند: فساد در ارض و محاربه با خدا و نايب امام عليه السلام، اعدام مطابق قوانين الهی و قوانين جاريه.
در کشاکش اعدام ها و تيرباران های فله ای، اغلب فدراسيون های ورزشی غارت شدند و پيش از پاکسازی های انقلابی، انبارها و امکانات اين باشگاه ها بود که پاکسازی می شد.
همزمان، موج گسترده تغييرات روسای فدراسيون ها نيز انجام می گرفت. تعطيلی کامل رشته های ورزشی شطرنج، تنيس، بوکس، شمشيربازی و تعطيلی تدريجی رشته های ورزشی بانوان، از ديگر اقداماتی بود که در فرايند انقلاب ورزشی که از زيرشاخه های انقلاب اسلامی ايران است، صورت گرفت.