شورای شهر تهران يا باشگاه ورزشی؟

چهارمين دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا با حضور چشمگير چهره‌های صاحب‌نام ورزشی از رشته‌های مختلف برگزار شد و رکورد کانديداتوری ورزشکاران در تاريخ انتخابات قبل و بعد از انقلاب اسلامی فرو ريخت.

ورزشی‌ها که با چند استثنا در نهمين دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در تمام حوزه‌های انتخاباتی ايران شکست سختی خورده بودند، اين بار با موفقيتی چشمگير، شورای شهر تهران را تبديل به کلوب قهرمانان کردند.
در روزی که بيش از ۱۸ ميليون نفر با شعارهايی مانند «تغيير، تدبير، اصلاح، اعتدال و بازگشت عقلانيت»، حسن روحانی را به عنوان رييس جمهور برمی‌گزينند، چگونه حسين رضازاده رای سوم تهران را برای ورود به شورای شهر تهران نصيب خود کرد؟

در روزی که بيش از ۱۸ ميليون نفر با شعارهايی مانند «تغيير، تدبير، اصلاح، اعتدال و بازگشت عقلانيت»، حسن روحانی را به عنوان رييس جمهور برمی‌گزينند، چگونه حسين رضازاده رای سوم تهران را برای ورود به شورای شهر تهران نصيب خود کرد؟

پولادمرد ناکام در انتخابات فدراسيون جهانی و کنفدراسيون قاره‌ای، چند ماه است نتوانسته دعوای وزنه‌برداران تيم ملی با کوروش باقری سرمربی اين تيم را خاتمه دهد اما حالا دست‌اندرکار رفع معضلات پرشمار پايتخت می‌شود.

معيار رای دهندگان تهرانی برای گزينش منتخبين شورای شهر پايتخت ايران هر چه بوده، طبعاً کسی که به خيابان بهشت می‌رود بايد توانايی نگارش يک نامه اداری با حداقل اشتباهات املايی و دستوری را داشته باشد؛ نکته‌ای که تهرانی‌ها در قبال برخی از منتخبين خود ناديده گرفته‌اند.

اکبر ترکان معاون ستاد حسن روحانی رييس جمهور منتخب مردم ايران گفته است بايد يک «به‌ جای خود» بدهيم تا همه در جای‌شان قرار بگيرند. اما بسياری از رای‌دهندگان به اين شعار، همزمان و در مجاورت همان صندوق، ورزشی‌ها را بر جايی نشاندند که نه تخصصی در آن دارند و نه حداقلی از شناخت و تجربه.

اينک در ساختمان مرکزی وزارت ورزش ايران غير از حميد سجادی که او نيز مدال جهانی ندارد، کمتر نشانی از قهرمانان ورزش ديده می‌شود. پست‌های کليدی در اختيار سياسيون و نظامی‌هاست. از شخص وزير گرفته تا معاونينش، همچنين مديران باشگاه‌های دولتی و رياست فدراسيون‌ها. اما صندوقی از مدال‌های جهانی و المپيک را می‌توان در شورای شهر سراغ گرفت!

اگر رسول خادم و حميد سوريان در آستانه انتخابات به دليل تداوم فعاليت در تيم‌های ملی، نامزدی‌شان را پس نمی‌گرفتند، تعداد ورزشی‌ها بيشتر هم می‌شد! خادم، مديريت در تيم‌های ملی کشتی و سوريان نيز تلاش برای کسب طلای هفتم را دليل انصراف خود عنوان کرده است.

عليرضا دبير که نشان زرين المپيک سيدنی را در کارنامه دارد و از برجسته‌ترين کشتی‌گيران تاريخ اين رشته ورزشی در ايران است، رای دوم تهران را کسب کرده تا پس از سال ۱۳۸۵ که وارد شورای شهر شد، همچنان به حضور خود ادامه دهد. او رييس ستاد ورزش محمدباقر قاليباف در انتخابات رياست جمهوری نيز بود.

حسين رضازاده در رده سوم قرار گرفته، قهرمان پيشين جهان و المپيک و رييس فدراسيون وزنه برداری. حبيب کاشانی هم گرچه پيشينه نظامی و امنيتی دارد اما شهرتش را مديون پست مديرعاملی باشگاه پرسپوليس است.

هادی ساعی قهرمان تکواندوی المپيک آتن و المپيک پکن نيز برای دومين دوره متوالی راهی شورای شهر تهران شده. رضا مهماندوست سرمربی برکنار شده تيم ملی تکواندو، ساعی که از شاگردان سابق خودش است را از عوامل برکناری خود می‌دانست.

نام احمد دنيا‌مالی يادآور دو سال جنگ فرسايشی بين وزارت ورزش با فدراسيون قايقرانی است. برکناری او از سوی محمد عباسی منجر به تعليق قايقرانی ايران شد. او پس از برکناری نيز خود را رييس قانونی فدراسيون قايقرانی ايران می‌دانست.

عباس جديدی هم به شورای شهر تهران راه يافته و همزمان در انتخابات فدراسيون کشتی ثبت نام کرده. نايب قهرمان المپيک آتلانتا و دارنده يک طلا و دو برنز جهانی که در تراکت‌ تبليغاتی‌اش سه دوره قهرمانی در المپيک و هفت دوره قهرمانی جهان درج شده بود!
پيروزی ورزشکاران (خصوصاً کشتی‌گيران) در ساير حوزه‌های انتخاباتی نيز پر رنگ بود. در شهرستان‌ها از مدير عاملان سابق باشگاه‌ها گرفته تا پيشکسوتان ورزش، چهره‌های فراوانی يا راهی شورا شدند يا عضو علی‌البدل خواهند بود.

از شهرستان‌هايی مثل آبيک تا سنندج، تبريز، شيراز و آمل، اسامی مطرحی مثل عسگری محمديان، علی شکری پور، مهدی توکلی، محمد خرمن‌بيز و فرزاد هلالی قهرمانان پيشين کشتی فرنگی و آزاد، فيض‌الله نفجم (تکواندو)، جواد ششگلانی رييس هيات فوتبال آذربايجان شرقی، زين‌العابدين عرب رييس هيات کشتی فارس، اسدالله کبير (بسکتبال) و علی‌اکبر اسماعيل‌نژاد مديرعامل پيشين شموشک نوشهر ديده می‌شوند.