«می خواهيم به سياست های استبدادی حاکميت اعتراض کنيم»

بهاره هدایت.

بسیاری از دانشجویان اعلام کرده اند که به جای شانزدهم آذر، مراسم روز دانشجو را با یک روز تاخیر و در هفدهم آذر برگزار می کنند.


بهاره هدايت مدير روابط عمومی دفتر تحکيم وحدت در این مورد با رادیو فردا گفت و گو کرده است.


وی به اين سوال راديو فردا که چرا برخی از دانشجویان تصمیم گرفته اند با يک روز تاخير مراسم روز دانشجو برگزار می کنند، می گوید:


«يک سری جريان هايی که مؤيد جريان حاکم هستند و اتفاقات فعلی را تأييد می کنند، اينها، قطعا" مورد حمايت کادر دانشگاه قرار می گيرند و اجازه دارند که هرنوع مراسمی را برگزار کنند، چه در روز دانشجو و چه در هفته ای که جريان دارد و مراسم های مختلفی برگزار می شود.»


وی می افزاید: « جريان های منتقد دانشجويی، در طيف های مختلف، يا اصلا" اجازۀ برگزاری مراسم را به طور رسمی دريافت نمی کنند و تجمعات و مراسم آنها به طور غير رسمی و با تحمل فشارها و هزينه های جانبی خواهد بود، از قبيل احضار به کميتۀ انضباطی، که احتمال آن داده می شود، و صدور احکام مختلف در مورد محروميت از تحصيل، يا اينکه اگر هم مجوز دريافت می کنند، روز برگزاری مراسم، مجوزاز طرف دانشگاه لغو می شود، به طور کلی تحت فشار و تضييع حق، اينها می توانند مراسمی را بطور محدود برگزار کنند. به طور رسمی، اغلب همان جريان های مؤيد حاکميت و سيستم فعلی، می توانند برگزاری مراسم داشته باشند.»


رادیو فردا: آيا احتمال می دهيد که برخوردی از سوی نيروهای انتظامی، با تشکل شما روز هفدهم آذر، بشود؟


بهاره هدایت: با توجه به اينکه، فردا بطور مشخص و رسمی، مراسمی در دانشگاه علم و صنعت برگزار می شود، ما فکر می کنيم که، جو امنيتی برعليه تجمع ما و يا اگر احيانا" تجمع مستقل ديگری، قرار است در دانشگاه های مختلف صورت گيرد، جو امنيتی را حساس تر می کند و احتمال می رود که با برخورد مواجه شويم، ولی تمام تلاش خود را می کنيم که اولا" بتوانيم وارد دانشگاه شويم و تجمع هرچه باشکوه تری، با کمک و همياری ساير دانشجويان از سراسر دانشگاه های تهران، ظهر روز يکشنبه، برگزار کنيم.


خانم هدايت، قرار است که شانزدهم آذر، رهبر جمهوری اسلامی در جمع دانشجويان دانشگاه علم و صنعت حاضر شوند، که به مناسبت روز دانشجو برگزار می شود. نظر شما در اين باره چيست؟


شما می دانيد که، خواستگاه اصلی برگزاری روز دانشجو بر می گردد، به سال سی و دو، و کشته شدن سه دانشجويی که در اعتراض به سياست های حاکميت در آن زمان بود. عامل همۀ بدبختی ها و عقب ماندگی


«اگر کسانی که روز شنبه در دانشگاه علم و صنعت حاضر می شوند، چشمان خود را روی تاراج منابع ملی ما، روی استبداد حاکم می بندند، نمی دانم پس اصلا" برچه مبنايی آنجا گرد هم می آيند. مگر جز اين است که استعمار اگر آن روز آمريکا بوده، الان روسيه و چين است.»


بهاره هدایت


های ما، قطعا" پشت سر سياست هايی حاصل شده، که از طرف سلطان اجرا می شود. ناديده گرفتن اين وضعيت هم کاملا" غير منطقی است. اگر پادشاه ايران، زمانی چنين کاری می کرد، قطعا" اعتراض خود را، در چنين چهارچوبی مطرح می کرديم.


در حال حاضر، نمی دانم آيا می شود واقعا" تحليل متفاوتی داشت يا نه، وليکن چيزی که هست، اين است که روز دانشجو، متعلق به دانشجويان معتقد است، اگر در بدو اين روز، به واسطۀ اعتراض به سياست های استبدادی و استعماری پادشاه ايران، چنين اتفاقی رخ داده و هنوز هم در تاريخ ماندگار است، الان هم ما می خواهيم به سياست های استبدادی و استعماری حاکميت اعتراض کنيم.


اگر کسانی که روز شنبه در دانشگاه علم و صنعت حاضر می شوند، چشمان خود را روی تاراج منابع ملی ما، روی استبداد حاکم می بندند، نمی دانم پس اصلا" برچه مبنايی آنجا گرد هم می آيند. مگر جز اين است که استعمار اگر آن روز آمريکا بوده، الان روسيه و چين است، مگر جز اين است که قراردادهای کلان نفتی و گازی با اين کشورها داريم می بنديم، برای اينکه سيستم حاکميت را بتوانند حفظ کنند و به صورتی که منافع مادی کشور لحاظ نمی شود و اگر سياست های حاکم، در خفه کردن صدای مخالفين، استبداد نيست، پس استبداد را چگونه تعريف می کنند؟


که برای جشن گرفتن روز دانشجو، به چنين گرد همآيی متوسل می شوند. همين اندازه که حاکميت، برای قلب ماهيت روز دانشجو، تصميم گرفته که متوسل به يک چنين خيمه شب بازی شود، اين نشان می دهد، که اعتراضات روز دانشجو، از طرف دانشجويان معتقد، برای آنها خيلی سنگين تمام می شود و تحمل شنيدن اين صدای مخالف را ندارند. خوشبختانه، دانشجويان توانستند در سال ها برگزاری، اعتراضات و بخشی از هدفی را که می خواستند به دست آورند و صدای خود را به گوش حاکمين مستبد برسانند.