دولت آمريكا به يك سازمان غير انتفاعى مستقر در اين كشور اجازه داد كه در ايران فعاليت رسمى داشته باشد.
سه دهه پس از ماجراى گروگانگيرى ديپلمات هاى آمريكايى در تهران كه در پى آن، قطع رابطه سياسى ايران و آمريكا را به دنبال داشت، مقامات واشينگتن در سال هاى اخير در مخالفت با برنامه هسته اى جمهورى اسلامى ايران، تحريم هاى گسترده اى عليه تهران برقرار كرده اند.
با اين حال «اداره كنترل دارايى هاى خارجى (OFAC) » وابسته به وزارت خزانه دارى ايالات متحده آمريكا اكنون مجوز فعاليت «شوراى آمريكاييان – ايرانيان» را در ايران صادر كرده است.
هوشنگ امير احمدى، رييس «شوراى آمريكاييان – ايرانيان» در مسير سفر به تهران، توقف كوتاهى در دبى داشت و در گفت و گويى تلفنى به پرسش هاى راديو فردا پاسخ داد.
رادیو فردا: با اين مجوزى كه دولت آمريكا صادر كرده است، تاريخ آغاز به كار سازمان غيرانتفاعى «شوراى آمريكاييان – ايرانيان» در ايران چه زمانى خواهد بود؟
هوشنگ امیر احمدی: نمى دانم. ما درخواست كرديم از دولت ايران كه به ما اجازه دهد اين دفتر را باز كنيم. درخواست ما در حال بررسى است. بسيار اميدوار هستيم كه دولت اين اجازه را بدهد و فكر مى كنيم اگر اين اتفاق بيفتد٬ به نفع ايران و درك بهترى از كشور باشد. اميدواريم در يك ماه آينده٬ اين اجازه را بدهند.
- «مجوز را قبلا به ايران فرستاده ايم. ولى الان نه. من فقط به اين منظور به ايران نمى روم. از مدتى پيش برنامه ديدار از ايران را داشتم و خوشبختانه مصادف شد با اين مجوز و حالا هم كه به ايران مى روم٬ قصد دارم با كسانى كه لازم است٬ رايزنى كنم.»
شما الان در دبى و عازم تهران هستيد. آيا اين سفر٬ در ارتباط با اخذ مجوز تازه از سوى دولت آمريكا است؟ يعنى شما اين مجوز را همراه خود مى بريد كه به مقامات ايرانى نشان دهيد؟
اين مجوز را قبلا به ايران فرستاده ايم. ولى الان نه. من فقط به اين منظور به ايران نمى روم. از مدتى پيش برنامه ديدار از ايران را داشتم و خوشبختانه مصادف شد با اين مجوز و حالا هم كه به ايران مى روم٬ قصد دارم با كسانى كه لازم است٬ رايزنى كنم.
اين «كسانى كه لازم است» احتمالا در چه رده حكومتى قرار خواهند داشت؟
راستش هنوز نمى دانم. درخواست كرده ايم و اين درخواست به وزارت امور خارجه رفته و احتمالا آنجا و يا در جاهاى ديگر مانند شوراى امنيت ملى و يا در وزارت ارشاد و جاهاى ديگر٬ اين درخواست را دنبال خواهند كرد.
آقاى امير احمدى٬ در سه دهه اى كه از قطع رابطه سياسى و ديپلماتيك ايران و آمريكا مى گذرد٬ آيا اين اولين بار است كه براى سازمانى كه دفتر مركزى اش در ايالات متحده قرار دارد٬ مجوزى صادر مى شود تا بتواند در ايران هم فعاليت كند؟
فكر مى كنم در گذشته دولت مجوزهاى كوتاه مدت صادر كرده ولى نه براى تأسيس دفتر. مخصوصا زمان زلزله بم مجوز دادند كه براى مدت كوتاهى٬ مردم بتوانند كمك مالى كنند. چيزهايى از اين قبيل بوده. ولى بعد از قطع رابطه تا به امروز٬ تا جایی كه من مى دانم٬ اين اولين بارى است كه دولت آمريكا مجوز صادر كرده براى اين كه دفتر يك سازمان غير دولتى آمريكایی در ايران تأسيس شود. به نظرم تا الان نبوده و اگر هم بوده من خبر ندارم.
بنا به اظهارات شما٬ مادامى كه دولت جمهورى اسلامى هم مجوز ديگرى براى تأسيس دفتر شما در ايران صادر نكند، صرف داشتن مجوز دولت آمريكا٬ براى اين كار كافى نيست. از سوى ديگر مى بينيم كه اين روزها ظاهرا لحن جناح تندروى جمهورى اسلامى نسبت به شما تغيير كرده است. از جمله روزنامه كيهان ديگر شما را با عناوين «جاسوس» يا «دلال رابطه» توصيف نمى كند. آقاى امير احمدى٬ در صورتى كه دفتر شما در ايران باز شود در شش ماه يا يك سال اول٬ مهم ترين برنامه هاى كارى تان چه خواهد بود؟
راستش را بخواهيد در اين باره هنوز فكر نكرده ايم. تمام شش ماه گذشته٬ بيشتر فشار من اين بود كه از دولت ايران مجوز را بگيرم. الان هم تمام تكيه من بر اين است كه دولت ايران به ما اجازه دهد كه اين دفتر را باز كنيم كه اميدوارم اين اتفاق بيفتد. البته «شوراى آمریکاییان و ايرانيان» در ايران٬ همان كارى را انجام خواهد داد كه در آمريكا مى كند.
- «اگر دولت ايران به «شورا» اجازه فعاليت دهد احتمالا آمريكايى ها بيشتر تشويق خواهند شد كه پيشنهاد بعدى را بدهند.»
كار ما٬ ايجاد درك بهتر و تريبونى براى گفت و گو بين ملت ها و دولت ها بوده است. كنفرانس مى گذاريم٬ كتاب چاپ مى كنيم٬ خبرنامه منتشر مى كنيم. شوراى ما شوراى سياسى و ديپلماتيك نيست. شوراىغير دولتى و مردمى است و ما در رابطه ايران و آمريكا به طور مستقيم و غير مستقيم٬ براى اين كه اين رابطه وجود داشته باشد يا خير٬ جز از همين روش هايى كه گفتم٬ دخالتى نداريم و نخواهيم كرد. شوراى ما غير سياسى است.
ولى با اين حال٬ شما به طور مشخص٬ به عنوان رییس «شوراى آمريكائيان و ايرانيان» يا ديگر همكاران تان٬ تاكنون با عالى ترين سطوح سياسى چه در واشينگتن و چه در تهران ديدارهايى داشتيد.
بله٬ ما همان كار را هم در ايران انجام خواهيم داد. عرض كردم. به هر حال همان روشى را كه در آمريكا٬ در اين هفده هجده سال گذشته٬ پيش گرفته ايم در ايران هم همين كار را خواهيم كرد.
سعى مى كنيم از طريق برگزارى كنفرانس٬ جلسات٬ چاپ كتاب و نشريات تا جايى كه امكان دارد٬ درك درستى از مسائل ايران و آمريكا ارايه كنيم.
البته فعلا اندر خم يك كوچه ايم چون بايد اول مجوز از ايران بگيريم. كار زيادى در پيش است. اميدوارم زمانى كه اين اجازه را از دولت ايران گرفتيم٬ نشستى با اعضای هيئت مديره خود داشته باشيم و تصميم بگيريم كه چگونه بايد اين جريان را پيش ببريم و احتمالا در ايران هم اين دفتر٬ اعضاى هيئت مديره خود را خواهد داشت.
آقاى اميراحمدى٬ آيا گشايش «دفتر شوراى آمریکاییان و ايرانيان» در ايران مى تواند مقدمه اى باشد براى تأسيس دفتر حافظ منافع آمريكا در ايران٬ كه از مدتى پيش بحث هایی در اين باره آغاز شده است؟
اين دو با هم هيچ ربطى ندارند. «شوراى آمريكاییان و ايرانيان» شورایی غير دولتى و غير انتفاعى است كه هيچ ارتباطى با اين دو حكومت و دولت ندارد و اين را به هيچ وجه به عنوان مقدمه اى براى حركت بعدى نمى بينم. اما، اميدوارى من اين است كه اين اتفاق بيفتد. البته اين را هم اضافه كنم اگر دولت ايران به «شورا» اجازه فعاليت دهد احتمالا آمريكايى ها بيشتر تشويق خواهند شد كه پيشنهاد بعدى را بدهند.