مير حسين موسوى و مهدى كروبى، دو رهبر مخالفان دولت، و محمد خاتمى، رئيس جمهورى سابق ايران، در آستانه سالگرد ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ و نيز آغاز جنبش سبز اقدام به اظهارنظر ها و سخنرانى هايى درمورد وضعيت ايران كرده اند.
آقايان موسوى، كروبى و خاتمى ضمن اينكه بر مسالمت آميز بودن جنبش سبز تاكيد كرده اند، خواستار توجه حاكمان به خواسته هاى مردم و اجراى كامل قانون اساسى شده اند.
على كشتگر، فعال سياسى در پاريس، درباره مواضع اين سه چهره شاخص سياسى و اصلاح طلبى ايران به رادیو فردا مى گويد:
علی کشتگر: يك جنبش عظيم دمكراسى خواهى در ايران وجود دارد و اين آقايان هر كدام به نوعى نقشى معين در اين جنبش دارند. آنها چه برخورد فعال داشته باشند و يا نداشته باشند، اين جنبش دمكراسى خواهى ادامه خواهد داشت و روز به روز گسترش و عمق بيشترى پيدا مى كند.
اگر آقايان بخواهند نفوذشان را در جنبش حفظ كنند، بايد در مورد مسائل اظهار نظر كرده و نقش مؤثرى ايفا كنند. طبيعى است كه آنها نيز اين كار را انجام داده اند و مردم را دعوت كرده اند كه به شكل مسالمت آميز در سالگرد ۲۲ خرداد حركت خود را تكرار كنند.
در ايران جنب و جوش وجود دارد و رژيم هم سعى مى كند هر چه بيشتر فضا را در اختيار بگيرد و مردم را نا اميد و مرعوب كند تا جلوى تكرار حركت هاى پيشين مردم را بگيرد.
اگر ادبياتى كه آقايان موسوى، خاتمى و كروبى اكنون به كار مى برند با يك سال پيش يعنى قبل از انتخابات رياست جمهورى مقايسه كنيم، به نظر شما چه تغييرى در محتواى مواضع و سخنان آنها به وجود آمده است؟
يكى از دلايل تعميق و گسترش جنبش دمكراسى خواهى همين تغيير مواضع آقايان است كه تحت تاثير جنبش قرار دارد.
يك سال پيش در آستانه ۲۲ خرداد مردم كوشش مى كردند از طريق انتخابات نماينده رسمى آقاى خامنه اى يعنى محمود احمدى نژاد را كنار بگذارند، اما اكنون مردم به امید ايجاد یک جمهورى هستند كه سياست را از مذهب جدا كند. مردم با گرايش‌هاى مختلف بر سر حق انتخابات، تعيين سرنوشت، تحقق آزادى و دمكراسى متحد شده اند.
ادبيات رهبران شاخص جنبش سبز هم تغيير كرده و ديگر مرتب از رهبر نقل قول نمى آورند و مانند گذشته وفاداريشان را به مقام رهبرى اعلام نمى كنند و اين نشان مى دهد ديگر اميدى به تغيير رفتار رهبرى و اصلاح نظام از طريق رفتار او ندارند. امروز تكيه بيشتر بر آن است كه مردم در برابر ظلم و فساد ايستادگى كنند.
شما به تغيير ادبيات اين سه چهره اصلاح طلب و مخالف دولت اشاره كرديد. اين تغيير ادبيات تا چه حد توانسته افكار عمومى در ايران را به سوى خود جلب كند؟
اگر آقايان ادبيات خود را تغيير نمى دادند از صحنه حذف مى شدند و مردم به آنها توجه نداشتند. به همين دليل آنها لحن شان را عوض كردند و محكم ايستادند، در نتيجه صاحب مقبوليت و محبوبيت و نفوذ عمومى شدند.
اين تغييرات ضرورت جنبش دمكراسى خواهى است و ضرورت ايستادگى در برابر نظامى است كه به سوى تماميت خواهى رفته و هيچ گونه اصلاح و اندرزى را نمى پذيرد.
آقايان موسوى، كروبى و خاتمى ضمن اينكه بر مسالمت آميز بودن جنبش سبز تاكيد كرده اند، خواستار توجه حاكمان به خواسته هاى مردم و اجراى كامل قانون اساسى شده اند.
على كشتگر، فعال سياسى در پاريس، درباره مواضع اين سه چهره شاخص سياسى و اصلاح طلبى ايران به رادیو فردا مى گويد:
علی کشتگر: يك جنبش عظيم دمكراسى خواهى در ايران وجود دارد و اين آقايان هر كدام به نوعى نقشى معين در اين جنبش دارند. آنها چه برخورد فعال داشته باشند و يا نداشته باشند، اين جنبش دمكراسى خواهى ادامه خواهد داشت و روز به روز گسترش و عمق بيشترى پيدا مى كند.
يك سال پيش در آستانه ۲۲ خرداد مردم كوشش مى كردند از طريق انتخابات نماينده رسمى آقاى خامنه اى يعنى محمود احمدى نژاد را كنار بگذارند، اما اكنون مردم به امید ايجاد یک جمهورى هستند كه سياست را از مذهب جدا كند. مردم با گرايش‌هاى مختلف بر سر حق انتخابات، تعيين سرنوشت، تحقق آزادى و دمكراسى متحد شده اند.
على كشتگر، فعال سياسى در پاريس
در ايران جنب و جوش وجود دارد و رژيم هم سعى مى كند هر چه بيشتر فضا را در اختيار بگيرد و مردم را نا اميد و مرعوب كند تا جلوى تكرار حركت هاى پيشين مردم را بگيرد.
اگر ادبياتى كه آقايان موسوى، خاتمى و كروبى اكنون به كار مى برند با يك سال پيش يعنى قبل از انتخابات رياست جمهورى مقايسه كنيم، به نظر شما چه تغييرى در محتواى مواضع و سخنان آنها به وجود آمده است؟
يكى از دلايل تعميق و گسترش جنبش دمكراسى خواهى همين تغيير مواضع آقايان است كه تحت تاثير جنبش قرار دارد.
يك سال پيش در آستانه ۲۲ خرداد مردم كوشش مى كردند از طريق انتخابات نماينده رسمى آقاى خامنه اى يعنى محمود احمدى نژاد را كنار بگذارند، اما اكنون مردم به امید ايجاد یک جمهورى هستند كه سياست را از مذهب جدا كند. مردم با گرايش‌هاى مختلف بر سر حق انتخابات، تعيين سرنوشت، تحقق آزادى و دمكراسى متحد شده اند.
ادبيات رهبران شاخص جنبش سبز هم تغيير كرده و ديگر مرتب از رهبر نقل قول نمى آورند و مانند گذشته وفاداريشان را به مقام رهبرى اعلام نمى كنند و اين نشان مى دهد ديگر اميدى به تغيير رفتار رهبرى و اصلاح نظام از طريق رفتار او ندارند. امروز تكيه بيشتر بر آن است كه مردم در برابر ظلم و فساد ايستادگى كنند.
شما به تغيير ادبيات اين سه چهره اصلاح طلب و مخالف دولت اشاره كرديد. اين تغيير ادبيات تا چه حد توانسته افكار عمومى در ايران را به سوى خود جلب كند؟
اگر آقايان ادبيات خود را تغيير نمى دادند از صحنه حذف مى شدند و مردم به آنها توجه نداشتند. به همين دليل آنها لحن شان را عوض كردند و محكم ايستادند، در نتيجه صاحب مقبوليت و محبوبيت و نفوذ عمومى شدند.
اين تغييرات ضرورت جنبش دمكراسى خواهى است و ضرورت ايستادگى در برابر نظامى است كه به سوى تماميت خواهى رفته و هيچ گونه اصلاح و اندرزى را نمى پذيرد.