هوشنگ مظاهری، نويسنده و پژوهشگر عضو انجمن صنفی روزنامه نگاران اصفهان پس از حدود پنج ماه زندان با سپردن وثيقه چهل ميليون تومانی آزاد شد.
او از جمله متهم است که درآخرين کتاب خود که هنوز به چاپ نرسيده مطالبی مغاير با واقعيت نوشته است.
به گفته نویسنده اين کتاب، که «اصفهان، شهر چهره های جهانی» نام دارد، دست نوشته های آن توقيف شده است.
هوشنگ مظاهری تاکنون شش کتاب منتشر کرده که «آرامگاه ارامنه اصفهان» و «ازدواج آسان» از جمله آنهاست.
هوشنگ مظاهری در گفت وگو با رادیو فردا از شرایط بازداشت خود و اتهامات متعددی که از سوی دادگاه های جمهوری اسلامی ایران به وی وارد شده است سخن می گوید.
رادیو فردا: آقای مظاهری علت بازداشت شما چه بود؟
هوشنگ مظاهری: دو سال پيش، در سال ۱۳۸۵، آمدند و آرشيوم را بردند. اتهاماتی را که نوشته بودند،{عبارت بود از} ارتباط با سازمان کريستوفل آلمان، ارتباط با نهضت آزادی و مطالب مغاير با واقع نوشته شده در کتاب «ازدواج آسان» و کتاب «اصفهان، شهر چهره های جهان»، يکی هم تبليغ عليه نظام و سعی در اجتماع و تبانی اقليت ها در مقابله با نظام.
- «دو سال پيش، در سال ۱۳۸۵، آمدند و آرشيوم را بردند. اتهاماتی را که نوشته بودند،{عبارت بود از} ارتباط با سازمان کريستوفل آلمان، ارتباط با نهضت آزادی و مطالب مغاير با واقع نوشته شده در کتاب «ازدواج آسان» و کتاب «اصفهان، شهر چهره های جهان»، يکی هم تبليغ عليه نظام و سعی در اجتماع و تبانی اقليت ها در مقابله با نظام.»
دو اتهام آخر به دادگاه انقلاب فرستاده شد و چهار تای اول در دادگاه عمومی. در دادگاه عمومی محاکمه شدم ولی هنوز رای صادر نشده است. در دادگاه انقلاب هنوز محاکمه نشده ام.
گفتید که يکی از اتهامات شما همکاری با بنياد آلمانی کريستوفل بوده. کار اين بنياد در ايران چيست؟
سازمان کريستوفل، سازمان بسيار بزرگ جهانی است که درحال حاضر در بيش از صد کشور، هفتصد شعبه دارد. مرحوم ارنست جيم کريستوفل برای اولين بار اين سازمان را در سال ۱۳۰۶ در اصفهان بنياد گذاشت.
اين سازمان تا زمان انقلاب بود که بعد مصادره شد. ولی بعدها متوجه شخصيت ارنست کريستوفل شدند و حتی در رسانه های عمومی از او بسيار تعريف کردند. سازمان ايشان کمک هایی هم به بنياد جانبازان کرد که هفت تن از نابينايان هم آمدند در قبرستان ارامنه اصفهان دسته گل روی مزار ايشان گذاشتند.
من سرگذشت کامل و خدمات ايشان را در کتاب «آرامگاه خارجيان در اصفهان» يا مجموعه چند کتاب با نام جديد «اصفهان، شهر چهره های جهانی» که اکنون جمع آوری شده است، آورده ام.
اينها سعی داشتند اين سازمان را که البته اول ميسيونری بود ولی ديگر از حالت ميسيونری خارج شده، به صرف اينکه آمدند در ايران و چند نفر را به مسيحيت دعوت کردند و مسيحی شدند، به اين سازمان چهره ضد ارزشی بدهند. سعی داشتند اين سازمان را سازمانی جاسوسی جلوه دهند . کما اينکه نشريه «تندر» که بازداشت مرا اعلام کرد، نوشت به اتهام جاسوسی.
در صورتی که اين سازمان در حال حاضر سازمان جهانی خيريه است و به تمام دنيا سرويس مي دهد و کارمندان آن هم متشکل هستند از تمام اتباع جهان يعنی از کشور خاصی نيستند.
آقای مظاهری شما ماه ها در زندان بوديد. آنجا چه رفتاری با شما شد؟
من را هفده روز فرستادند انفرادی که در آنجا شخص ديگری همراه من بود که انفرادی محسوب نشود.
دو نفراز اينها جاعل و يکی از آنها معتاد هم بود و يک کلاهبردار.ولی آن دو بازجویی که از من بازجویی مي کردند، گويا اصلا الفبای نويسندگی را هم بلد نبودند.سئوالاتشان بی ربط، تفتيش عقايد و توهين آميز بود و بار سوم گفتم که من ديگر به شما جواب نمي دهم مگر در دادسرا در حضور بازپرس و در حضور دادگاه.
مدت دو سال است که آرشيوم توقيف است، يک سال است که آخرين کتابم توقيف است و مدت پنج ماه هم زندان بودم، بدهي های بسياری به بار آوردم. برای آن کتاب بدهی داشتم قرار بود که به بازار بيآيد و فروش رود که بدهي های من جبران شود. هيچ ريالی هم از هيچ موسسه ای که وابستگی داشته باشد تا حالا نگرفته ام.
اين بود که از لحاظ مالی من را به سقوط کشاندند و در ورطه بدی قرار دارم. ولی حالا چون همه راه ها به روی من بسته شده، اين است که هيچ مسئله ای هم نيست که در روزنامه ها و در نشريات بنويسند که فلان موسسه يا فلان سازمان اينقدر به مظاهری پرداخت کرد.