بيش از ۳۰۰ تن از فارغ التحصيلان و دانشجويان دانشگاه صنعتی شريف در نامه ای سرگشاده خطاب به رييس قوه قضاييه به ادامه بازداشت دانشجويان اين دانشگاه اعتراض کردند.
امضا کنندگان اين نامه با استناد به اصول قانون اساسی از مسولان امر خواسته اند در خصوص آزادی کيوان اميری الياسی ، مهدی اللهياری و سروش ثابت و انجام مراحل دادرسی در چارچوب قانون برای آنان اقدام کند.
حجت شريفی از فارغ التحصيلان دانشگاه شريف و از امضاء کنندگان اين نامه سرگشاده در گفت و گو با راديو فردا درباره علت انتشار اين نام می گويد:
حجت شريفی: اين نامه از طرف سازمان يا نهاد مشخصی مطرح نشده است، بلکه به صورت خودجوش از طرف جمعی از دانشجويان، نخبگان و فرهيختگان فارغ التحصيل دانشگاه شريف نوشته شده است که اکنون در دانشگاه های خارج از کشور در حال ادامه تحصيل و يا در کرسی استادی اين دانشگاه ها مشغول فعاليت هستند.
- «این نامه به صورت خودجوش از طرف جمعی از دانشجويان ، نخبگان و فرهيختگان فارغ التحصيل دانشگاه شريف نوشته شده است که اکنون در دانشگاه های خارج از کشور در حال ادامه تحصيل و يا در کرسی استادی اين دانشگاه ها مشغول فعاليت هستند.»
با توجه به اين که اين نامه در چهارچوب يک تشکيلات سازمان يافته منتشرنشده است، نمی توان به طور رسمی نتيجه آن را پيگيری کرد. ولی اميدوارم نتيجه عملی اين نامه به انجام مراحل دادرسی از قبيل تفهيم اتهام، تشکيل پرونده در چهارچوب قانون و آزادی برای دانشجويان منجر شود.
در حال حاضر اين دانشجويان نه به صورت قانونی بلکه به صورت خودسرانه و غير قانونی در زندان به سر می برند. همچنين اميدوارم حق اين عزيزان برای انتخاب و داشتن وکيل به رسميت شناخته شود تا اگراتهامی هم متوجه آنها است در چهارچوب قانون به آن رسيدگی شود و حقوق شهروندی اين افراد که از بهترين دانشجويان دانشگاه های اين کشور محسوب می شوند تضييع نشود.
آقای شريفی! با وجود اختلاف جغرافيايی بين افرادی که اين نامه را امضاء کرده اند، چه مسئله ای باعث شده اين اقدام دسته جمعی در دفاع از دانشجويان زندانی دانشگاه شريف صورت بگيرد؟
اين اقدام از جانب جمعی از نخبگان مشغول به تحصيل در دانشگاه های خارج از کشور چون آمريکا و کانادا شروع شده است که خودشان در گذشته دانشجوی دانشگاه شريف بوده اند.
اين افراد تلاش می کنند هر جا که نام ايران و ايرانی مطرح می شود، در حد توان خود به هموطنان و جوانان کشورشان کمک کنند.
از همه مهم تر، علاقه و تعصب نسبت به دانشگاه شريف در اين افراد است که باعث به وجود آمدن اين انرژی و هم آوايی شده تا خواسته های خود را برای دانشجويانی که در حال حاضر در اين دانشگاه مشغول تحصيل می باشند يک صدا اعلام کنند و از مسئولين آزادی دانشجويان زندانی و رعايت حقوق شهروندی آنها را مطالبه نمايند.
چقدر به نتيجه چنين اقداماتی اميدواريد؟
من چنين اقداماتی را به فال نيک می گيرم. اين اولين بار نيست که از طرف دانشگاه شريف اين اقدام صورت می گيرد، چند سال پيش نيز از طرف جمعی از فارغ التحصيلان و نخبگان اين دانشگاه برای آزادی دانشجويانی که در زندان بودند از جمله خود من اقداماتی صورت گرفت.
چنين حرکاتی در فضای جامعه ايران بسيارارزشمند است زيرا اگر چنين احساس دينی از طرف همه دانشجويان و فارغ التحصيلان دانشگاه های کشور وجود داشته باشد، می توان با اتحاد و يک دلی بيشتری در برابرتضييع حقوق شهروندی تک تک ايرانيها اعم از دانشجو و غير دانشجو، احساس مسئوليت کرد.
جا دارد در اين جا از آقای سعيد حبيبی که از فارغ التحصيلان دانشگاه شريف است و اکنون در زندان به سر می برد و نام او در اين نامه از قلم افتاده، ياد کنم و به سهم خود آزادی و رعايت حقوق شهروندی اورا نيز مطالبه نمايم.