عراق به سريلانکا پيشنهاد داده که حاضر است به جای ايران، مقدار قابل توجهی از نيازهای نفتی آن کشور را تامين کند.
به گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس، روزنامههای محلی در سريلانکا، از قول مقامهای رسمی آن کشور نوشتهاند که سريلانکا ازحدود ۱۰ روز ديگر، به واردات نفت از ايران پايان خواهد داد.
در گفت و گو با مهرداد عمادی، مشاور اقتصادی اتحاديه اروپا، نخست از او پرسیدیم؛ عراق، آن اندازه آمادگی دارد تا در بازارهای نفتی، جايگزين ايران شود؟
مهرداد عمادی: در شش ماه اخير توليد نفت عراق به طرز بسيار بسيار چشمگيری بالا رفته و در چهارچوب اين افزايش توليد الان يک فرصت بسيار کميابی برای عراق فراهم شده است.
با توجه به اينکه کيفيت نفت عراق نزديک به کيفيت يک نوع از نفت نيمه سنگين ماست و عراق دارد با کشورهايی که وارداتشان وابسته به نفت ايران بوده و الان با توجه به فرا رسيدن فصل تحريم ها دچار اشکال خواهند شد، ارتباط برقرار می کند تا نفت خود را جايگزين صادرات نفت ايران کند.
يعنی به جز سريلانکا کشورهای ديگری هم هستند که عراق در مورد صدور نفت با آنها وارد مذاکره شده است؟
بله. مهم تر از سريلانکا از نظر ميزان فروش نفت بايد به کره جنوبی اشاره کنم که عراق هفت روز پيش اين اطمينان را به کره جنوبی داد در صورتی که محدوديت های صادراتی در مورد فروش نفت ايران کره جنوبی را دچار اشکال کند، با توجه به کيفيت ويژه نفت ايران، عراق به سرعت حاضر خواهد بود که جای نفت خالی ايران را پر کند.
به نظر من در دراز مدت آن بسيار مهم تر خواهد بود. برای اينکه هر گاه کره جنوبی خريد نفت خود را از ايران متوقف کند، کالاهای صنعتی بسيار مهمی که ما در چارچوب تجارت پاياپای از کره می گيريم، ديگر در دسترس ما نخواهد بود.
اين مسئله فقط از بين رفتن و متوقف شدن فروش نفت نيست بلکه تامين نيازها و کالاهای صنعتی ما به شدت دچار وقفه خواهد شد.
آیا افزايش توليد عراق و آمادگی اين کشور برای صادرات بيشتر، همچنين آمادگی عربستان سعودی برای جايگزينی ايران ممکن است هندی ها و چينی ها را هم متقاعد کند که آنها هم نفت شان را به جای ايران از اين کشورها تامين کنند؟
ما می بينيم که عربستان از ژوئیه ۲۰۱۱ تا به حال سه بار با مقامات چينی در مورد کم کردن نگرانی آنها درباره محدوديت های واردات نفت از سوی ايران در تماس بوده است. چينی ها هم کمابيش اين مسئله را پذيرفته اند که اگر اين سناريو جدی شود، عربستان جايگزين ايران خواهد بود. اما در مورد عراق هم همان طور که شما اشاره کرديد يک داستان مشابه در حال مديريت شدن است.
اما يک مسئله که کمتر به آن اشاره شده اين است که از نظر کيفيت نفت صادراتی ايران يک جانشين وجود دارد که جزو کشورهای اپک نيست، بلکه نفت اورال روسيه است که روس ها با آرامش و کم سر و صدا دارند آن را جايگزين نفت ما برای پالايشگاه های اروپا می کنند. نفتی که ما به پالايشگاه های اروپا می دهيم چيزی حدود ۱۹ درصد سولفور دارد. سولفور نفت عربستان خيلی از آن بالاتر است و نزديک ترين کيفيت نفت به ما نفت اورال روسيه است.
روسيه بدون اينکه هيچ اطلاعيه ای بدهد، بدون اينکه در اين مورد اطلاع رسانی کرده يا مصاحبه ای کند، دارد جانشين نفت ما می شود. به نظر من وقتی نفت روسيه جانشين نفت ما شود، بسيار مشکل خواهد بود که ما بخواهيم در اتحاديه اروپا با روس ها رقابت کنيم.
آن گونه که مقام های جمهوری اسلامی می گويند اگر ايران در مورد صدور نفت دچار مشکل شود، قيمت های جهانی نفت آن قدر بالا می رود که برای مشتری ها قابل صرفه نيست. ولی با جايگزين شدن روسيه، عربستان سعودی و عراق به نظر شما چشم انداز قيمت نفت چگونه خواهد بود؟
اشاره مهم تری که بايد بکنم در مورد نکته ای است که کم به آن اشاره می شود و آن اين است که الان ۱۷ روز است که عرضه در بازار نفت بيشتر از تقاضا بوده است. چون زمستان به شکل زودرسی در اروپا دارد تمام می شود و مصرف روزانه انرژی در اروپا به شدت کاهش پيدا کرده است. خريد نفت در اروپا هم برای تامين مايحتاج انرژی در سه ماه آينده کاهش پيدا کرده است.
من تصور می کنم که اگر اين وضعيت ادامه پيدا کند و ما برای پنج هفته ديگر اين افزايش عرضه را شاهد باشيم، خواهيم ديد که قيمت نفت آن حدی که انتظار می رفت که به خاطر محدوديت های تحميل شده بر ايران بالا نرود.
اين خودش باز هم خبر خوبی برای ايران نخواهد بود. برای اينکه نشان می دهد که بالاخره بازار توانسته است با هزينه بسيار کم جای نفت ايران را پر کند. هر جوری که من به اين داستان تضاد فعلی و تنش ها نگاه می کنم، می بينم که هزينه اصلی را متاسفانه ما داريم در ايران پرداخت می کنيم. که اين هزينه شايد سال های سال بر اقتصاد ما تحميل شده و ادامه پيدا کند.
به گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس، روزنامههای محلی در سريلانکا، از قول مقامهای رسمی آن کشور نوشتهاند که سريلانکا ازحدود ۱۰ روز ديگر، به واردات نفت از ايران پايان خواهد داد.
در گفت و گو با مهرداد عمادی، مشاور اقتصادی اتحاديه اروپا، نخست از او پرسیدیم؛ عراق، آن اندازه آمادگی دارد تا در بازارهای نفتی، جايگزين ايران شود؟
مهرداد عمادی: در شش ماه اخير توليد نفت عراق به طرز بسيار بسيار چشمگيری بالا رفته و در چهارچوب اين افزايش توليد الان يک فرصت بسيار کميابی برای عراق فراهم شده است.
با توجه به اينکه کيفيت نفت عراق نزديک به کيفيت يک نوع از نفت نيمه سنگين ماست و عراق دارد با کشورهايی که وارداتشان وابسته به نفت ايران بوده و الان با توجه به فرا رسيدن فصل تحريم ها دچار اشکال خواهند شد، ارتباط برقرار می کند تا نفت خود را جايگزين صادرات نفت ايران کند.
Your browser doesn’t support HTML5
يعنی به جز سريلانکا کشورهای ديگری هم هستند که عراق در مورد صدور نفت با آنها وارد مذاکره شده است؟
بله. مهم تر از سريلانکا از نظر ميزان فروش نفت بايد به کره جنوبی اشاره کنم که عراق هفت روز پيش اين اطمينان را به کره جنوبی داد در صورتی که محدوديت های صادراتی در مورد فروش نفت ايران کره جنوبی را دچار اشکال کند، با توجه به کيفيت ويژه نفت ايران، عراق به سرعت حاضر خواهد بود که جای نفت خالی ايران را پر کند.
به نظر من در دراز مدت آن بسيار مهم تر خواهد بود. برای اينکه هر گاه کره جنوبی خريد نفت خود را از ايران متوقف کند، کالاهای صنعتی بسيار مهمی که ما در چارچوب تجارت پاياپای از کره می گيريم، ديگر در دسترس ما نخواهد بود.
از نظر کيفيت نفت صادراتی ايران يک جانشين وجود دارد که جزو کشورهای اپک نيست، بلکه نفت اورال روسيه است که روس ها با آرامش و کم سر و صدا دارند آن را جايگزين نفت ما برای پالايشگاه های اروپا می کنند. روسيه بدون اينکه هيچ اطلاعيه ای بدهد، بدون اينکه در اين مورد اطلاع رسانی کرده يا مصاحبه ای کند، دارد جانشين نفت ما می شود. به نظر من وقتی نفت روسيه جانشين نفت ما شود، بسيار مشکل خواهد بود که ما بخواهيم در اتحاديه اروپا با روس ها رقابت کنيم.مهرداد عمادی، مشاور اقتصادی اتحاديه اروپا
اين مسئله فقط از بين رفتن و متوقف شدن فروش نفت نيست بلکه تامين نيازها و کالاهای صنعتی ما به شدت دچار وقفه خواهد شد.
آیا افزايش توليد عراق و آمادگی اين کشور برای صادرات بيشتر، همچنين آمادگی عربستان سعودی برای جايگزينی ايران ممکن است هندی ها و چينی ها را هم متقاعد کند که آنها هم نفت شان را به جای ايران از اين کشورها تامين کنند؟
ما می بينيم که عربستان از ژوئیه ۲۰۱۱ تا به حال سه بار با مقامات چينی در مورد کم کردن نگرانی آنها درباره محدوديت های واردات نفت از سوی ايران در تماس بوده است. چينی ها هم کمابيش اين مسئله را پذيرفته اند که اگر اين سناريو جدی شود، عربستان جايگزين ايران خواهد بود. اما در مورد عراق هم همان طور که شما اشاره کرديد يک داستان مشابه در حال مديريت شدن است.
اما يک مسئله که کمتر به آن اشاره شده اين است که از نظر کيفيت نفت صادراتی ايران يک جانشين وجود دارد که جزو کشورهای اپک نيست، بلکه نفت اورال روسيه است که روس ها با آرامش و کم سر و صدا دارند آن را جايگزين نفت ما برای پالايشگاه های اروپا می کنند. نفتی که ما به پالايشگاه های اروپا می دهيم چيزی حدود ۱۹ درصد سولفور دارد. سولفور نفت عربستان خيلی از آن بالاتر است و نزديک ترين کيفيت نفت به ما نفت اورال روسيه است.
روسيه بدون اينکه هيچ اطلاعيه ای بدهد، بدون اينکه در اين مورد اطلاع رسانی کرده يا مصاحبه ای کند، دارد جانشين نفت ما می شود. به نظر من وقتی نفت روسيه جانشين نفت ما شود، بسيار مشکل خواهد بود که ما بخواهيم در اتحاديه اروپا با روس ها رقابت کنيم.
آن گونه که مقام های جمهوری اسلامی می گويند اگر ايران در مورد صدور نفت دچار مشکل شود، قيمت های جهانی نفت آن قدر بالا می رود که برای مشتری ها قابل صرفه نيست. ولی با جايگزين شدن روسيه، عربستان سعودی و عراق به نظر شما چشم انداز قيمت نفت چگونه خواهد بود؟
اشاره مهم تری که بايد بکنم در مورد نکته ای است که کم به آن اشاره می شود و آن اين است که الان ۱۷ روز است که عرضه در بازار نفت بيشتر از تقاضا بوده است. چون زمستان به شکل زودرسی در اروپا دارد تمام می شود و مصرف روزانه انرژی در اروپا به شدت کاهش پيدا کرده است. خريد نفت در اروپا هم برای تامين مايحتاج انرژی در سه ماه آينده کاهش پيدا کرده است.
من تصور می کنم که اگر اين وضعيت ادامه پيدا کند و ما برای پنج هفته ديگر اين افزايش عرضه را شاهد باشيم، خواهيم ديد که قيمت نفت آن حدی که انتظار می رفت که به خاطر محدوديت های تحميل شده بر ايران بالا نرود.
اين خودش باز هم خبر خوبی برای ايران نخواهد بود. برای اينکه نشان می دهد که بالاخره بازار توانسته است با هزينه بسيار کم جای نفت ايران را پر کند. هر جوری که من به اين داستان تضاد فعلی و تنش ها نگاه می کنم، می بينم که هزينه اصلی را متاسفانه ما داريم در ايران پرداخت می کنيم. که اين هزينه شايد سال های سال بر اقتصاد ما تحميل شده و ادامه پيدا کند.