معاون هوانوردی و امور بین‌الملل سازمان هواپیمایی ایران می‌گوید که مشکل تامین سوخت به هواپیماهای ایرانی در برخی فرودگاه‌های اروپایی همچنان پا بر جاست.
بر اساس گزارشی که روز دوشنبه، نهم تیرماه، در سایت رسمی سازمان هواپیمایی ایران منتشر شده است، محمد خداکرمی اظهار داشت که در ارائه سوخت به شرکت‌های هواپیمایی ایرانی در برخی فرودگاه‌های اروپایی تغییری حاصل نشده و فرودگاه‌هایی که از تحویل سوخت امتناع می‌کردند همچنان به شیوه قبلی خود ادامه می‌دهند.
برای اولین بار در تیرماه سال ۸۹ گزارش‌هایی پیرامون توقف سوخت رسانی به هواپیماهای ایران در فرودگاه‌های بریتانیا، آلمان، کویت و امارات متحده عربی منتشر شد، موضوعی که مدت‌ها با تکذیب و تایید مقامات ایران مواجه شد.
همان زمان روزنامه فایننشال تایمز گزارش داد که فرودگاه‌ها می‌گویند مسئولیت سوخت رسانی به هواپیماهای ایرانی بر عهده شرکت‌های سوخت رسانی است و این شرکت‌ها نیز به خاطر تحریم‌های آمریکا حاضر به تحویل سوخت به ایران نیستند.
مهرماه همان سال ایران تایید کرد که اروپایی‌ها حاضر به سوخت رسانی به هواپیماهای ایرانی نیستند و در فروردین ۹۰ در یک اقدام متقابل، عملیات سوخت رسانی به هواپیماهای اروپایی را متوقف کرد.
بعد از توافق شش ماهه هسته‌ای میان ایران و گروه پنج به علاوه یک در آذر ماه پارسال، مقداری از بار تحریم‌های غرب علیه ایران کاسته شد، اما لغو تحریم‌های بنزین که توسط قانونگذاران آمریکایی تصویب و بعد از امضای رییس جمهوری این کشور اجرایی شده بود، کماکان به قوت خود باقی مانده است.
اکنون خداکرمی می‌گوید که «خودداری برخی فرودگاه‌های اروپایی از عرضه سوخت به هواپیماهای ایرانی مشکلات زیادی از جمله بالا رفتن زمان پرواز، استهلاک هواپیما‌ها، افزایش مصرف سوخت، کاهش به کارگیری هواپیما‌ها در ناوگان، فرود و پرواز غیر ضروری برای ایرلاین‌های ایرانی به همراه داشته است».
وی با بیان اینکه در حال حاضر محدودیت سوخت گیری در ۹ نقطه اروپایی از جمله آلمان، انگلیس و فرانسه وجود دارد گفت: «این در حالی است که کشورهای مجری تحریم علیه ایران، از متعهدین کنوانسیون شیکاگو هستند که به اجرای دقیق اصل تساوی حقوق بهره برداری سرویس‌های هواپیمایی مقید شده‌اند».
به گفته معاون هوانوردی و امور بین‌الملل سازمان هواپیمایی کشوری، از جمله مهم‌ترین چالش‌های موجود در این زمینه، عدم تامین سوخت مورد نیاز شرکت‌های هواپیمایی و افزایش هزینه‌های پروازی ناشی از عدم امکان سوخت گیری در مقاصد اصلی و استفاده از نقاط میانی جهت تامین سوخت است که موجب تحمیل هزینه‌های جانبی به شرکت‌های هواپیمایی و تحمیل شرایط پرداخت هزینه‌های سوخت به صورت پیش پرداخت و نقدی و درخواست ضمانت نامه بانکی و یا سپرده‌ها به جای شرایط اعتباری قبلی است.