شرکت دولتی نفت آذربايجان، سوکار، اعلام کرد که با گذشت بيش از يک و نيم روز، هنوز آتش سوزی در ميدان گازی «بولا دنيز» در چاه شماره ۹۰ مهار نشده است.
اين آتش سوزی نيمه شب شنبه به وقت تهران در حين حفاری يک چاه اکتشافی در عمق ۵۸۶۸ متری دريا رخ داده است.
به گزارش خبرگزاری ترند آذربايجان، کارگرانی که در سکوی حفاری مشغول فعاليت بودند از محل حادثه تخليه شده‌اند و کسی آسيب نديده است، اما هنوز، تا لحظه تهيه اين گزارش آتش سوزی در چاه ياد شده ادامه دارد.
شرکت سوکار گفته است که در حال حاضر کشتی‌های آب‌پاش در محل حادثه حضور دارند و بعد از مسدود کردن اين چاه، عمليات اطفاء حريق آغاز خواهد شد.
بر اساس اين گزارش، عمليات حفاری اين چاه از ششم نوامبر ۲۰۱۲ آغاز شده و در عمق ۵۸۶۸ متری نشانه‌های رسيدن به لايه گازی مشاهده شد، اما انتظار می‌رفت مخزن گازی در لايه پايين‌تر باشد.
شرکت سوکار می‌گويد که با اين‌حال گاز به سرعت شروع به فوران و بالا آمدن از چاه کرد و به رغم تلاش‌ها، مهار آن ممکن نشده و اين حادثه منجر به حريق چاه گازی شده است.
ميدان گازی ياد شده در سال ۱۹۷۵ کشف شده و در ۸۰ کيلومتری جنوب باکو در آب‌هایی به عمق ۲۶ متر واقع شده است. تاکنون از اين ميدان ۶۲ ميليارد متر مکعب گاز و ۱۱ ميليون تن ميعانات گازی استخراج شده است.
ميعانات گازی نوعی نفت بسيار سبک و گران قيمت است که از چاه‌های گازی به دست می‌آيد و در توليد محصولات با ارزش بالای پتروشيمی و پالايشگاهی استفاده می‌شود.
الهام شعبان، ریيس مرکز مطالعات نفت آذربايجان، در اين خصوص به راديو فردا گفت که احتمال اطفاء حريق به رغم تلاش‌ها و حضور کشتی‌های آتش‌نشانی غير ممکن به نظر می‌رسد.
به گفته وی، چاه شماره ۹۰ هنوز به لايه گازی اصلی نرسيده است. در لايه‌ای که گاز فوران کرده، احتمالا مقدار اندکی ذخاير باشد که با فشار فوران کرده و تا پايان گاز اين لايه، به احتمال زياد آتش سوزی ادامه خواهد يافت.
آقای شعبان افزود: معمولا در کنار دکل حفاری چنین چاه‌هایی تاسيسات جانبی مانند مشعل برای سوزاندن گازهايی که معمولا در لايه های نزديک به مخزن اصلی يافت می‌شود، باید تعبيه شود، در حالی که دکل حفاری برای چاه ياد شده فاقد مشعل بود.
وی می‌گويد که فوران آتش از پايين سکوی حفاری به سمت بالا در جريان است و اين سکو کاملا از بين رفته و در حال ذوب شدن است.
اين کارشناس انرژی جمهوری آذربايجان در ادامه می‌گويد که قبلا در سال ۱۹۶۸ نيز حادثه مشابهی در ميدان گازی «بهار» اتفاق افتاده بود که قابل مهار نبود و ۴۰ روز آتش سوزی ادامه داشت، تا اينکه گاز لايه تمام و حريق خود به خود خاموش شد.
وی می‌گويد که حادثه مشابهی در سال ۱۹۸۶ در قزاقستان هم اتفاق افتاده بود و مهار حريق چاه ممکن نشد.
اين آتش سوزی نيمه شب شنبه به وقت تهران در حين حفاری يک چاه اکتشافی در عمق ۵۸۶۸ متری دريا رخ داده است.
به گزارش خبرگزاری ترند آذربايجان، کارگرانی که در سکوی حفاری مشغول فعاليت بودند از محل حادثه تخليه شده‌اند و کسی آسيب نديده است، اما هنوز، تا لحظه تهيه اين گزارش آتش سوزی در چاه ياد شده ادامه دارد.
شرکت سوکار گفته است که در حال حاضر کشتی‌های آب‌پاش در محل حادثه حضور دارند و بعد از مسدود کردن اين چاه، عمليات اطفاء حريق آغاز خواهد شد.
بر اساس اين گزارش، عمليات حفاری اين چاه از ششم نوامبر ۲۰۱۲ آغاز شده و در عمق ۵۸۶۸ متری نشانه‌های رسيدن به لايه گازی مشاهده شد، اما انتظار می‌رفت مخزن گازی در لايه پايين‌تر باشد.
شرکت سوکار می‌گويد که با اين‌حال گاز به سرعت شروع به فوران و بالا آمدن از چاه کرد و به رغم تلاش‌ها، مهار آن ممکن نشده و اين حادثه منجر به حريق چاه گازی شده است.
ميدان گازی ياد شده در سال ۱۹۷۵ کشف شده و در ۸۰ کيلومتری جنوب باکو در آب‌هایی به عمق ۲۶ متر واقع شده است. تاکنون از اين ميدان ۶۲ ميليارد متر مکعب گاز و ۱۱ ميليون تن ميعانات گازی استخراج شده است.
ميعانات گازی نوعی نفت بسيار سبک و گران قيمت است که از چاه‌های گازی به دست می‌آيد و در توليد محصولات با ارزش بالای پتروشيمی و پالايشگاهی استفاده می‌شود.
الهام شعبان، ریيس مرکز مطالعات نفت آذربايجان، در اين خصوص به راديو فردا گفت که احتمال اطفاء حريق به رغم تلاش‌ها و حضور کشتی‌های آتش‌نشانی غير ممکن به نظر می‌رسد.
به گفته وی، چاه شماره ۹۰ هنوز به لايه گازی اصلی نرسيده است. در لايه‌ای که گاز فوران کرده، احتمالا مقدار اندکی ذخاير باشد که با فشار فوران کرده و تا پايان گاز اين لايه، به احتمال زياد آتش سوزی ادامه خواهد يافت.
آقای شعبان افزود: معمولا در کنار دکل حفاری چنین چاه‌هایی تاسيسات جانبی مانند مشعل برای سوزاندن گازهايی که معمولا در لايه های نزديک به مخزن اصلی يافت می‌شود، باید تعبيه شود، در حالی که دکل حفاری برای چاه ياد شده فاقد مشعل بود.
وی می‌گويد که فوران آتش از پايين سکوی حفاری به سمت بالا در جريان است و اين سکو کاملا از بين رفته و در حال ذوب شدن است.
اين کارشناس انرژی جمهوری آذربايجان در ادامه می‌گويد که قبلا در سال ۱۹۶۸ نيز حادثه مشابهی در ميدان گازی «بهار» اتفاق افتاده بود که قابل مهار نبود و ۴۰ روز آتش سوزی ادامه داشت، تا اينکه گاز لايه تمام و حريق خود به خود خاموش شد.
وی می‌گويد که حادثه مشابهی در سال ۱۹۸۶ در قزاقستان هم اتفاق افتاده بود و مهار حريق چاه ممکن نشد.