به گزارش خبرگزاری رويترز، آرنولد شوارتزنگر ماه گذشته پس از فاصله گرفتن از جرج بوش، هم حزبی وی در حزب جمهوريخواهان امريکا و تلاش برای قطع انتشار گازهای گلخانه ای در ايالت کاليفرنيا، در انتخابات فرمانداری اين ايالت برای بار دوم پيروز شد .
در بريتانيا، تونی بلر و جانشين احتمالی اش گوردون براون، مبارزه عليه تغييرات جوی جهان را جزو اولويت ها قرار داده اند و دیويد کمرون رهبر حزب محافظه کار اين کشور با سخنانش درباره مسائل زيست محیطی توانست آرای زيادی را به خود اختصاص دهد .
منفرد گولنر، مديرعامل موسسه نظرسنجی فرسا در آلمان به خبرگزاری رويترز گفت: « مساله تغييرات جوی اگر به شکل درست و به قولی از راه آن مطرح شود، موضوعی است که رای دهندگان به شدت به آن نظر مثبت دارند. طبق تجربه ما از طريق اين موضوع مي توان امتيازهای مثبتی را کسب کرد.»
به گفته آقای گولنر، تونی بلر با نشان دادن اين که چطور رهبری و مديريت بر موضوع تغييرات جوی مي تواند باعث تغيير شود، موفق عمل کرد. اين کارشناس گفت: «مساله تغييرات جوی قطعا موضوع داغی است و ظرفيت بالايی دارد.»
در فرانسه و در آستانه انتخابات رياست جمهوری سال ۲۰۰۷ ، تمام احزاب لزوم سياستگذاری های جديد را مد نظر قرار داده اند. سگولن روآيال، کانديدای حزب سوسياليست و رقيب انتخاباتی او نيکولا سارکوزی سخنرانی هايی را در باب محيط زيست ايراد کرده اند.
آقای سارکوزی در اوايل ماه دسامبر، با ال گور معاون پيشين رياست جمهوری امريکا ملاقات داشت. فيلم مستند ال گور درباره گرمايش جهانی به نام « يک حقيقت تلخ» با موفقيت چشمگيری مواجه شد .
سارکوزی گفت : نگرانی درباره محيط زيست مختص احزاب سبز سنتی نيست .
وی گفت :« توسعه و دفاع از محيط زيست سوالی بنيادين است که مختص يک حزب سياسی خاص نيست حتی اگر رنگ آن سبز باشد.»
حزب ليبرال مخالف دولت کانادا در ماه دسامبر، استفان دايون، وزير سابق محيط زيست اين کشور را به عنوان رهبر حزب برگزيد .
آقای دايون درباره مسئله محيط زيست کارزاری را به راه انداخت و گفت بر مساله قطع انتشارگازهای گلخانه ای از منطقه نفتی آلبرتا در کانادا متمرکز مي شود.
اين اولين بار بود که يک حزب اصلی کانادا رهبری را انتخاب کرد که پيشتر درباره مسئله محيط زيست فعاليت کرده بود .
گازهای گلخانه ای از جمله دی اکسيد کربن که از طريق سوخت های فسيلی توليد مي شوند، گرما را در اتمسفر به دام می اندازند. دانشمندان مي گويند افزايش درجه حرارت مي تواند منجر به بالا آمدن سطح درياها خشکسالی بيشترو بروز پديده هايی چون سيل و موج گرما شود .
هيات بين المللی سازمان ملل متحد درباره تغيير آب و هوای جهان پيش بينی مي کند که ميانگين درجه حرارت کره زمين تا سال ۲۱۰۰ از یک و نيم تا حدود شش درجه افزايش خواهد يافت. همين امر با ذوب شدن يخ های کره زمين افزايش سطح آب ها را به دنبال دارد.