طوفانی که از اقيانوس هند آغاز شد و از عمان گذشت، دست کم جان ۵۰ نفر را در آن کشور گرفت و با سرعتی نزديک به دويست کيلومتر به راه خود ادامه داد، مقصد بعديش ايران بود.
يک هفته قبل از آن که گونو به ايران برسد سازمان های هواشناسی بر اساس اطلاعات دريافتی از ماهواره در مورد وقوع آن هشدار داده بودند.
محمود براهويی نژاد، روزنامه نگار مستقل در استان سيستان و بلوچستان می گويد: «دو سه روز قبل از طوفان اطلاع رسانی شروع شد، اما هيچ اقدام پيشگيرانه ای انجام نشد و اطلاع رسانی هم دقيق نبود. به کسی هم گفته نشد در اين موارد بايد چه کار بکنند.»
چند ساعت پيش از آن که اين طوفان به ايران برسد، مسئولان به شهروندان توصيه کردند خانه های خود را ترک کنند و به مناطق امن بروند. اما به گفته ساکنان مناطق هيچ منطقه ای برای اسکان آن ها تعيين نشده بود.
محمود براهويی نژاد می گويد: «هيچ منطقه ای برای اسکان ساکنين مناطق آسيب ديده تعيين نشده بود. خانه های بسياری از مردم منطقه چابهار هم که آن ها را ترک کردند مورد سرقت قرار گرفت.»
طوفان گونو از ايران گذشت. اما با گذشتن طوفان، بحران در مناطق طوفان زده آغاز شد. پس از طوفان سيل آمد. سيل خانه ها را ويران کرد. مردم به تپه ها و نقاط مرتفع پناه پردند. و همه در انتظار گروه های امداد و کمک رسانی مانده اند.
اما قبل از آن که طوفان به ايران برسد؛ خانه سازی در مناطق بحران زده چگونه صورت گرفته بود؟ به گفته کارشناسان، مهم ترين و اولين مسئله در ايمنی نوع خانه سازی است، به خصوص در کشورهايی که سيل و زلزله و طوفان دائما اهالی آن را تهديد می کند، نوع خانه سازی است.
سيامک دانيالی، مدير سازمان غير دولتی «ياری»، که هدف آن از جمله کمک به مردم مناطق بحران زده است، در اين مورد می گويد: «پيشگيری های اوليه، که معمولا کارسازترين نوع پيش بينی هاست، اين است که خانه ها در برابر بحران هايی که ممکن است در يک منطقه رخ دهد ايمن ساخته شوند. مثلا در جايی که احتمال وقوع سيل در آن ها وجود دارد، خانه ها نبايد در مسير ها و جاهای پرت ساخته نشود. در واقع نبايد برای ساخت ساز در جاهای ناامن به کسی مجوز داد.»
روزهای نخست پس از طوفان، نيروهای امدادی به دليل بدی آب و هوا نتوانستند خود را به مناطق سيل زده برسانند. اما اينک چهار روز ار وقوع حادثه می گذرد.
محمود براهويی نژاد، روزنامه نگار، می گويد: «استاندار سيستان و بلوچستان مصاحبه های زيادی کردند، در همه آن ها می گفتند هيچ مشکل خاصی در استان وجود ندارد. اين در حالی بود که اوضاع به شدت بحرانی بود. گزارش ها به خود ايشان می رسيد. اما امداد رسانی دو روز بعد از اين که گفته شد تعدادی از مردم کشته شده اند، راه های ارتباطی قطع شدند و خانه های زيادی خراب شده است، آغاز شد. الان هم امداد رسانی توسط خود مردم انجام می شود؛ با قايق های شخصی. مردم هم می پرسند چه طور آن ها می توانند به مناطق بحران زده بروند اما امداگران نمی توانند.»
هنوز برخی شهرها و روستاها در محاصره سيل هستند. به گزارش روزنامه اعتماد ملی از وضعيت برخی مناطق در حاشيه نيک شهر و چابهار هيچ اطلاعی در دست نيست.
در حال حاضر شيوع بيماری های واگير دار از مهم ترين خطراتی است که مردم مناطق سيل زده را تهديد می کند. در اين موارد و پس از وقوع بحرانی مانند طوفان و سيل چه بايد کرد؟
سيامک دانيالی از سازمان غير دولتی ياری می گويد: «از خوراکی های سالم و آب آشاميدنی سالم ذخيره شده بايد استفاده کرد. اگر مردم جايی آب سالم دارند، آن را ذخيره کنند. قبل از هر چيز بيماری های واگير دار مردم را تهديد می کنند. به خصوص به دليل فصل تابستان، امراض روده ای و اسهال ها شايع می شوند. فعلا بايد از جاهای گرم و خشک برای سکونت استفاده کرد. از رفتن به مناطق آب گير و جاهايی که احتمال دارد از آن ها سيل جاری شود، بايد خودداری کرد.»
گونو جنوب ايران را در نورديد. تعداد کشته شدگان اين طوفان تا به اينک بين هشت تا دوازده نفر گزارش شده است. هنوز از سرنوشت تعداد زيادی از اهالی روستاها اطلاعی در دست نيست و آيا هيچ کس در انتظار گونوی ديگری نيست؟