آیت الله صادق لاريجانی، رییس قوه قضاییه ایران، روز شنبه هفته جاری در سخنانی با بيان اين که عده‌ای قوه قضائيه را به «کوتاهی در برخورد با سران فتنه» متهم می‌کنند، يک بار ديگر اظهار داشته است، در اين مورد تنها از رهبر جمهوری اسلامی «سفارش» می‌گيرد.
شاهين بشيری از راديو فردا در گفت و گو با کاظم علمداری – تحليلگر سياسی و استاد دانشگاه – نخست پرسيده است چرا رهبر جمهوری اسلامی از اقدام جدی عليه رهبران جنبش سبز طفره می رود؟
کاظم علمداری: به چند دليل مشخص؛ نخست اين که به رغم تبليغات جمهوری اسلامی پيرامون جنبش سبز، اين جنبش سبز در حالت زيرزمينی خود زنده است و در يک شرايط مساعد فوران خواهد کرد.
در نتيجه اينها نسبت به جريانی که می تواند واکنش سريعی در مقابل ايجاد کند به خصوص در بدنه جمهوری اسلامی، بسيار محتاط هستند.
دومين نکته اين است که در درون جناح اصولگرا اختلاف سليقه و تفاوت سياست وجود دارد. بخشی از اصول گراهای تندورو معتقدند بهتر است با شديدترين روش ها مخالفان و سران جنبش سبز را از ميدان به در کنند و به اصطلاح خودشان مسئله را فيصله دهند، ولی جناح ديگری که واقع بين تر است چنين عقيده ای ندارد.
همان طور که رهبر جمهوری اسلامی و افراد ديگر نيز اشاره کردند، جنبش سبز ريشه دار است نه کف روی آب. بنابراين آنها می ترسند واکنش های تند باعث شود از درون نيروهای نظامی و بدنه نظام واکنش هايی عليه سيستم حاکميت به وجود آيد.
بايد گفت همان سرنوشتی که اتحاد جماهير شوروی پيدا کرد وقتی از درون تلاش کردند با برخوردهای تند سيستم را نگهدارند اما عملا باعث سقوط سريع تر همان سيستم شد، در ايران هم چنين وضعيتی وجود دارد. بعضی از اصولگرايان واقع بين تر معتقدند اگر واکنش تندی به مردم نشان دهند ممکن است با يک عکس العمل سريع در مقابل روبرو گردند و اين امر باعث شود کنترل از دستشان خارج شود.
حميد رسايی، يکی از نمايندگان تندوری مجلس، در گفت وگو با هفته نامه «يا لثارات الحسين» از قول رهبر جمهوری اسلامی گفته است سران فتنه هميشه دم دست هستند و محاکمه آنها برای نظام کاری ندارد و اين اتفاق رخ می دهد، اما مهم تر از محاکمه اين افراد خشکاندن فتنه است. ارزيابی شما از اين حرف چيست؟
در واقع جمهوری اسلامی ديگر نمی تواند به دوران قبل از انتخابات سال ۸۸ برگردد. اينها تلاش کردند در يک نمايش انتخاباتی و تقلب در آن، قدرت جمهوری اسلامی را يکدست کنند. غافل از اين که کسانی که در مقابل اينها قرار گرفتند نيروهای ريشه داری از جمله نخست وزير، رئيس مجلس، رئيس جمهور و بسياری از وزرا، وکلا و نظاميان سابق هستند.
اينها نمی توانند مشکلی که ۳۰ سال به تعويق انداختند و به خواست مردم پاسخ ندادند و به آرای مردم احترام نگذاشتند را ناديده بگيرند.
جمهوری اسلامی نه بدون اصلاحات می تواند ادامه حيات دهد و نه جرات دارد به اصلاحات دست بزند، به همين دليل در يک شرايط بحرانی سختی قرار دارد که تنها راه دوام اين وضعيت، سرکوب نظامی و امنيتی بيشتر است.
شاهين بشيری از راديو فردا در گفت و گو با کاظم علمداری – تحليلگر سياسی و استاد دانشگاه – نخست پرسيده است چرا رهبر جمهوری اسلامی از اقدام جدی عليه رهبران جنبش سبز طفره می رود؟
کاظم علمداری: به چند دليل مشخص؛ نخست اين که به رغم تبليغات جمهوری اسلامی پيرامون جنبش سبز، اين جنبش سبز در حالت زيرزمينی خود زنده است و در يک شرايط مساعد فوران خواهد کرد.
در نتيجه اينها نسبت به جريانی که می تواند واکنش سريعی در مقابل ايجاد کند به خصوص در بدنه جمهوری اسلامی، بسيار محتاط هستند.
دومين نکته اين است که در درون جناح اصولگرا اختلاف سليقه و تفاوت سياست وجود دارد. بخشی از اصول گراهای تندورو معتقدند بهتر است با شديدترين روش ها مخالفان و سران جنبش سبز را از ميدان به در کنند و به اصطلاح خودشان مسئله را فيصله دهند، ولی جناح ديگری که واقع بين تر است چنين عقيده ای ندارد.
همان طور که رهبر جمهوری اسلامی و افراد ديگر نيز اشاره کردند، جنبش سبز ريشه دار است نه کف روی آب. بنابراين آنها می ترسند واکنش های تند باعث شود از درون نيروهای نظامی و بدنه نظام واکنش هايی عليه سيستم حاکميت به وجود آيد.
بايد گفت همان سرنوشتی که اتحاد جماهير شوروی پيدا کرد وقتی از درون تلاش کردند با برخوردهای تند سيستم را نگهدارند اما عملا باعث سقوط سريع تر همان سيستم شد، در ايران هم چنين وضعيتی وجود دارد. بعضی از اصولگرايان واقع بين تر معتقدند اگر واکنش تندی به مردم نشان دهند ممکن است با يک عکس العمل سريع در مقابل روبرو گردند و اين امر باعث شود کنترل از دستشان خارج شود.
حميد رسايی، يکی از نمايندگان تندوری مجلس، در گفت وگو با هفته نامه «يا لثارات الحسين» از قول رهبر جمهوری اسلامی گفته است سران فتنه هميشه دم دست هستند و محاکمه آنها برای نظام کاری ندارد و اين اتفاق رخ می دهد، اما مهم تر از محاکمه اين افراد خشکاندن فتنه است. ارزيابی شما از اين حرف چيست؟
در واقع جمهوری اسلامی ديگر نمی تواند به دوران قبل از انتخابات سال ۸۸ برگردد. اينها تلاش کردند در يک نمايش انتخاباتی و تقلب در آن، قدرت جمهوری اسلامی را يکدست کنند. غافل از اين که کسانی که در مقابل اينها قرار گرفتند نيروهای ريشه داری از جمله نخست وزير، رئيس مجلس، رئيس جمهور و بسياری از وزرا، وکلا و نظاميان سابق هستند.
اينها نمی توانند مشکلی که ۳۰ سال به تعويق انداختند و به خواست مردم پاسخ ندادند و به آرای مردم احترام نگذاشتند را ناديده بگيرند.
جمهوری اسلامی نه بدون اصلاحات می تواند ادامه حيات دهد و نه جرات دارد به اصلاحات دست بزند، به همين دليل در يک شرايط بحرانی سختی قرار دارد که تنها راه دوام اين وضعيت، سرکوب نظامی و امنيتی بيشتر است.