از «خوش‎خيالی ظريف» تا حمله به وزير امور خارجه فرانسه

روزنامه‌های تهران امروز، قانون و رسالت «مخالفت فرانسه با پيش‌نويس توافق هسته‌ای در ژنو» را مورد توجه قرار داده‌اند.

روزنامه قانون آن را نتيچه «خوش‌خيالی ظريف» توصيف کرده است اما روزنامه رسالت ضمن حمله شديداللحن به ریيس جمهور و وزير خارجه فرانسه، نوشته است: «لوران فابيوس در اين سفر به جای "وزير امور خارجه فرانسه" به "مامور موساد" تبديل شد.»

ﻋﻠﯽ ﺧﺮﻡ، ﺳﻔﻴﺮ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺍﺳﺒﻖ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ دفتر ژنو ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ طی يادداشتی در روزنامه آرمان با تيتر «نشانه‌ﻫﺎﯼ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺳﺮﻳﻊ ﺩﺭ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﮊﻧﻮ»، نوشته است: «ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﮊﻧﻮ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪﻩ، ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻳﮏ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺭﻭﯼ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽﻫﺎ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻫﺎﯼ ﻃﺮﻓﻴﻦ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺳـﺮﻋﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.»

صادق زيباکلام اما طی يادداشتی در آرمان تاکيد کرده است که «ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻧﺮﺳﻴﻢ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺗﺪﺍﻭﻡ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫـﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑــﻮﺩ و ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻫﻤﻴــﻦ ﺗﺤﺮﻳﻢﻫﺎﯼ ﻓﻌﻠﯽ ﻫﻢ ﮐﻤﺮ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺍ ﺧﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ.»

سعدالله زارعی در سرمقاله روزنامه کيهان با تيتر «ژنو ۲، ميدان و تصوير آن» اما برخلاف صادق زيباکلام خواهان «طمانينه زياد» و تاخير مذاکره کنندگان جمهوری اسلامی در رسيدن به توافق با کشورهای ۱+۵ شده است.

يدالله جوانی رdيس سابق اداره سياسی سپاه پاسداران نيز در سرمقاله روزنامه جوان درباره «چرايی خوشبين نبودن به مذاکرات»، نوشته است: «مسئله هسته‌ای بهانه فشار است نه دليل فشار.»

روزنامه جام جم از واکنش مثبت اما «محتاطانه» بازار ارز و طلای تهران به «چانه زنی‌های ديپلماتيک» در ژنو و کاهش قيمت دلار و سکه خبر داده است.

جعفر توفيقی در گفت‌وگو با روزنامه قانون گزارشی از«ناگفته‌های ۶۷ روز سرپرستی» خود بر وزارت علوم ارائه کرده است.

از «خوش‎خيالی ظريف» تا حمله به وزير امور خارجه فرانسه

روزنامه‌های تهران امروز، قانون و رسالت «مخالفت فرانسه با پيش نويس توافق هسته‌ای در ژنو» را مورد توجه قرار داده‌اند.

روزنامه تهران امروز با تاکيد بر رسيدن مذاکرات هسته‌ای به «گردنه سخت در مذاکرات ژنو» نوشته است: «کارشکنی فرانسوی‌ها و اختلاف درون گروهی ۵+۱ باعث شد تا آهنگ مذاکرات ژنو کند شود.»

روزنامه قانون نيز در گزارشی با تيتر «توقف پشت دروازه‌های پاريس»، نوشته است: «سومين روز مذاکرات ژنو با بهانه‌های فرانسه پايان يافت.»

به نوشته اين روزنامه، «ساز مخالف پاريس وقتی به صدا در آمد که ديگر کشورهای گروه ۱+۵ موافقت ضمنی خود با پيش نويس تهيه شده از سوی ايران را اعلام کرده بودند و در حال مذاکره درباره جزئيات بودند اما موضع پاريس متفاوت از ديگران بود، و وزير امور خارجه فرانسه مدام از ضرورت تغيير در پيش‌نويس تهيه شده از سوی ايران می‌گفت.»

روزنامه قانون با اشاره به اينکه « به اعتقاد فرانسه محدوديت پيش بينی شده برای غنی‌سازی اورانيوم ايران در جلوگيری از فعال شدن يک راکتور هسته‌ای توليد کننده پلوتونيوم کافی نبود»، نوشته است: «فرانسه در موضعی سختگيرانه‌تر از ايالات متحده بر مهار تمامی ظرفيت‌های هسته‌ای ايران برای توليد سوخت هسته‌ای پافشاری کرد، و ديپلمات‌های فرانسوی بر تعطيلی راکتور آب سنگين در نزديکی اراک تاکيد ويژه داشتند. به اعتقاد آن‌ها توليد پلوتونيوم جايگزينی برای اورانيوم و به منظور توليد سلاح می‌تواند به کار برده شود.»

روزنامه قانون در عين حال از «خوش‌بينی محمدجواد ظريف» انتقاد کرده و نوشته است: «وقتی که بزرگ‌ترين معامله دهه به بن بست رسيد تازه معلوم شد که جواد ظريف نتوانسته است در فرانسه کاری از پيش ببرد» درحالی که «جواد ظريف بعد از چهارمين ديدار طی دو ماه با لوران فابيوس وزير امور خارجه فرانسه، روز پنج شنبه در گزارشی در فيس بوک خود نوشته بود که «بحث‌ها جدی، محترمانه، کار‌شناسی و بسيار مفيد بود و با توجه به مواضع نسبتا تند وزير خارجه فرانسه، فکر می‌کنم زمينه برای تفاهم بيشتر فراهم شده و در برخی موضوعات دوجانبه هم به راهکارهای عملی رسيده‌ايم.»

روزنامه رسالت در يادداشتی با تيتر «فرش قرمز کاخ اليزه برای صهيونيست‌ها» نوشته است: «فرانسه ،هم در دوران رياست جمهوری سارکوزی و هم در دوران رياست جمهوری فرانسوا اولاند، عقبگرد فاحشی در نظام بين‌الملل داشته است.»

روزنامه رسالت ضمن حمله شديداللحن به ریيس جمهور و وزير امور خارجه فرانسه، و تاکيد بر اينکه «نوع و نحوه موضع‌گيری وزير دفاع فرانسه نشان داد که پاريس همچنان به بازی در زمين تل آويو اصرار می‌ورزد»، نوشته است: «لوران فابيوس در اين سفر به جای "وزير امور خارجه فرانسه" به "مامور موساد" تبديل شد.»

بازتاب روز سوم مذاکرات هسته‌ای در روزنامه‌های ايران

ﻋﻠﯽ ﺧﺮﻡ، ﺳﻔﻴﺮ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺍﺳﺒﻖ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ دفتر ژنو ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ طی يادداشتی در روزنامه آرمان با تيتر «نشانه‌ﻫﺎﯼ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺳﺮﻳﻊ ﺩﺭ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﮊﻧﻮ»، نوشته است: «ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﮊﻧﻮ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪﻩ، ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻳﮏ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺭﻭﯼ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻃﺮﻓﻴﻦ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺳـﺮﻋﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.»

يادداشت نويس اين روزنامه با تاکيد بر اينکه «ﻭﻗﻮﻉ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺩﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﮏ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻴﭻ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ‌ﺍﯼ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﮐﺸﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺪ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ» است، تاکيد کرده که «ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﻪ‌ﺍﯼ ﺍﻳﺮﺍﻥ» اکنون «ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‌ﻫﺎﯼ ﻫﺴﺘﻪ‌ﺍﯼ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﮐﻞ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺑﻴﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺭﺷﺪ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺮﺩ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﻨﻄﻘﻪ‌ﺍﯼ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﺸﻮﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.»

علی خرم عملکرد وزير خارجه جمهوری اسلامی در مذاکرات هسته‌ای را مثبت ارزيابی کرده و نوشته است: «محمد جواد ظريف ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻭﺯﻳﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺩﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﮏ ﻣﻮﺛﺮﯼ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻳﻮﮐﻴﺎ ﺁﻣﺎﻧﻮ، ﻣﺪﻳﺮﮐﻞ ﺁﮊﺍﻧﺲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﺁﮊﺍﻧﺲ ﺟﻬﺖ ﺭﻓﻊ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺷﺒﻬﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ.»

صادق زيباکلام اما طی يادداشتی در روزنامه آرمان درباره «پيامدهای مذاکرات ژنو» تاکيد کرده است که «ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻧﺮﺳﻴﻢ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺗﺪﺍﻭﻡ ﺗﺤﺮﻳﻢ‌ﻫــﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑــﻮﺩ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺽ ﺑﮕﻴﺮﻳــﻢ ﮐﻪ ﺗﺤﺮﻳﻢ‌ﻫﺎﯼ ﺟﺪﻳــﺪﯼ ﻫﻢ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﺎﺷــﺪ، ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫــﺪ ﺑﻮﺩ،ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻫﻤﻴــﻦ ﺗﺤﺮﻳﻢ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻌﻠﯽ ﻫﻢ ﮐﻤﺮ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺍ ﺧﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ.»

يادداشت نويس روزنامه آرمان با اشاره به اينکه «آن چه ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﻣﯽ‌ﮔﺬﺭﺩ، ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﻋﺖ‌ﻫﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ‌ﺳــﺎﺯﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ۵+۱ ﺍﺳﺖ»، نوشته است: «ﭘﻴﺮﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨــﺎﯼ ﻗﻄﻊ ﺍﻣﻴﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﻧﺪﻳﻦ ﻧﻈﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ و موﻓﻘﻴﺖ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧــﺪ ﺑﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺷــﻮﺩ» اما «ﻫﺮ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻴﻢ ﻋﺪﻡ ﺣﺼﻮﻝ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺑﺎ ۵+۱ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺸﻨﻮﺩﯼ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.»

سعدالله زارعی در سرمقاله روزنامه کيهان با تيتر «ژنو ۲، ميدان و تصوير آن» اما برخلاف صادق زيبا کلام خواهان «طمانينه زياد» و تاخير مذاکره کنندگان جمهوری اسلامی در رسيدن به توافق با کشورهای ۵+۱ شده است.

سرمقاله نويس کيهان تاکيد کرده است که «آمريکا اگرچه کماکان باج‌خواهی می‌کند ولی در موقعيتی نيست که اين خواسته خود را بر کرسی بنشاند. تيم ايران می‌تواند با طمانينه زياد و با اشاره به ضعف‌های حريف سياست منطقی خود را تعقيب کند و فشارهای دشمن که هر روز از شدت و تاثير آن کاسته می‌شود را مديريت کند.»

سعدالله زارعی همچنين نوشته است: «غرب تا حد زيادی قدرت اعمال خواسته‌های خود را از دست داده است» اما در عوض ايران به عنوان «کشوری که ضمن برخورداری از مشروعيت بالای داخلی» است در سطح بين‌المللی «بر يک جبهه بزرگ از دولت‌ها و ملت‌ها اتکا دارد.»

کيهان که تحت نظر نماينده رهبر جمهوری اسلامی منتشر می شود، همچنين در تيتر يک از«باج‌خواهی حريف و ابهام در نتيجه مذاکرات» و «چالش سخت در ژنو» خبر داده و نوشته است: «نتيجه مذاکرات سه روزه ايران و گروه موسوم به ۱+ ۵ تا ساعت۲ بامداد يکشنبه به وقت تهران در ژنو پايتخت سوئيس با اصرار آمريکا و برخی شرکای غربی‌اش بر خواسته‌های غيرقانونی و زياده خواهانه از ايران که با مقاومت تيم مذاکره‌کننده کشورمان روبرو شد در هاله‌ای از ابهام باقی ماند.»

يدالله جوانی ریيس سابق اداره سياسی سپاه پاسداران نيز در سرمقاله روزنامه جوان درباره «چرايی خوشبين نبودن به مذاکرات»، نوشته است: «مسئله هسته‌ای بهانه فشار است نه دليل فشار.»

مشاور فعلی نماينده ولی فقيه در سپاه پاسداران در سرمقاله روزنامه جوان يادآوری کرده است که علاوه بر پرونده هسته‌ای سه اهرم ديگر برای فشار بر جمهوری اسلامی وجود دارد چرا که کشورهای غربی تاکيد دارند که «جمهوری اسلامی ناقض حقوق بشر است، حامی تروريسم و مخالف صلح در غرب آسياست.»

سرمقاله نويس روزنامه جوان تاکيد کرده است که نتيچه نهايی مذاکرات هسته‌ای «روشن شدن واقعيات برای کسانی در داخل کشور خواهد بود که تصور می‌کنند غرب و آمريکا قابل اعتماد بوده و در صورت رفع نگرانی‌هايشان در موضوع هسته‌ای، آنها به تحريم‌ها پايان خواهند داد.»

روزنامه ايران، ارگان مطبوعاتی دولت، در سرمقاله شماره يکشنبه خود با تيتر «منتقدان سردرگم ژنو» به شدت از منتقدان داخلی مذاکرات هسته‌ای انتقاد کرده است.

سرمقاله نويس روزنامه ايران با اشاره به اينکه «کسانی با چشمان بسته و بی‌اعتنا به واقعيات صحنه مذاکره پيشاپيش ساز مخالفت کوک کرده‌اند»، نوشته است: « سؤال عمده ديپلمات‌های ايرانی اين است که چگونه می‌توان از يک‌سو به تحسين مراتب ايمان و وفاداری تيم مذاکره‌کننده پرداخت اما نتيجه‌ای که از مذاکرات اين تيم حاصل می‌شود را تخطئه کرد و به ديده ترديد نگريست.»

واکنش مثبت و محتاطانه بازار طلا و ارز به مذاکرات هسته ژنو

روزنامه جام جم از واکنش مثبت اما «محتاطانه» بازار ارز و طلای تهران به «چانه زنی‌های ديپلماتيک» در ژنو و کاهش قيمت دلار و سکه خبر داده است.

به نوشته اين روزنامه، در نخستين واکنش به جريان مذاکرات هسته‌ای ايران در ژنو و اخبار مثبت اما غيرثابتی که به گوش می‌رسد، نرخ دلار کاهش يافت، به طوری که قيمت دلار از ۳۰۱۵ تومان در روز پنجشنبه به ۲۹۹۵ تومان در روز شنبه رسيد و با ۲۰ تومان کاهش قيمت همراه بود. همچنين قيمت يورو در بازارهای ارز از ۴۰۸۵ تومان به ۴۰۳۰ تومان رسيد که نشان دهنده ۵۵ تومان کاهش قيمت بود.

اين روزنامه گزارش داده است که «درهم امارات و لير ترکيه که در زمره ارزهای به اصطلاح تحريمی، مورد استفاده در مبادلات در شرايط تحريم، قرار دارند نيز با کاهش مواجه شد و قيمت درهم امارات از ۸۲۶ تومان در پنجشنبه به ۸۱۸ تومان در شنبه رسيد و لير ترکيه از ۱۵۳۵ تومان در روز پنجشنبه به ۱۵۲۰ تومان کاهش پيدا کرد.

روزنامه جام جم واکنش بازار ارز به مذاکرات ژنو را «محتاطانه بوده و معامله‌گران ضمن اينکه جو مثبت مذاکرات را مدنظر داشتند، اما منتظر مشخص شدن نتيجه قطعی و توافق احتمالی هستند تا روند عرضه يا تقاضای وجوه ارزی خود را روشن کنند.»

اين روزنامه همچنين نوشته است که «نرخ داخلی و جهانی طلا در نتيجه مذاکرات ژنو کاهش يافت» و در ايران «ورود به ماه محرم قيمت طلا در بازارهای داخلی را کاهش داد و اضافه شدن مذاکرات سياسی، نويد تازه‌ای برای آن دسته از دوستداران اين فلز قيمتی بود تا آن را ارزان‌تر بخرند؛ به طوری که برخی از فصل جاری به نام فصل خريد طلا» ياد می‌کنند.

جام جم نوشته است که «قيمت فروش هر قطعه سکه تمام بهار آزادی طرح جديد در بازار از ۹۴۶ هزار تومان در روز پنج شنبه به ۹۲۳ هزار تومان در روز شنبه رسيد. نيم سکه ۴۸۳ هزار تومان با ۱۰ هزار تومان کاهش به ۴۷۳ هزار تومان، ربع سکه از ۲۸۳ هزار تومان به ۲۷۶ هزار تومان، سکه يک گرمی از ۱۹۰ هزار به ۱۸۲ هزار تومان و يک گرم طلای ۱۸ عياراز ۹۷ هزار و چهار تومان با کاهش ۲۳۳۲ تومانی به ۹۴ هزار و ۶۷۲ تومان رسيد.»

ناگفته‌های جعفر توفيقی از ۶۷ روز سرپرستی وزارت علوم

جعفر توفيقی در گفت‌وگو با روزنامه قانون گزارشی از ۶۷ روز سرپرستی خود بر وزارت علوم ارائه کرده است.

وی در اين گفت‌وگو با اشاره به اينکه در جريان انتخابات با مطالبات، پيشنهادها و نارضايتی دانشگاهيان قرار داشت، گفته است پس از انتصاب به عنوان سرپرست وزارت علوم «در مدت ۶۷ روزی که من سرپرستی وزارت علوم را داشتم همين مطالبات را در راس برنامه‌های خود قرار دادم و برنامه‌هايم را با اولويت اين مطالبات پيش بردم که البته اين يک برنامه کوتاه مدت بود و برای بلند مدت هم برنامه‌هايی را برای ارائه به مجلس آماده کرده بودم.»

به گفته سرپرست پيشين وزارت علوم، «عمده مطالبات دانشگاهيان اين بود که دانشگاه‌ها بتوانند از اختيارات بيشتری برخوردار باشند تا بتوانند در مورد مسائل داخلی خود راحت‌تر تصميم‌گيری کنند» و مطالبات دانشجويان نيز «فعاليت تشکل های دانشجويی» بود و اينکه «آزادی بيان را دانشگاه‌ها بدهيم،و همچنين آزادی پس از بيان را نيز تضمين کنيم.»

جعفر توفيقی به روزنامه قانون گفته است که «رسيدگی به شکايت‌ها و نارضايتی‌ها نيز از اولويت‌های کاريش قرار داشت» و با توجه به اينکه «در چند سال گذشته دو موضوع استادان بازنشسته و دانشجويان ستاره‌دار از مهمترين چالش‌های دانشگاه‌ها بوده است» به اين شکايت‌ها رسيدگی کرده است و از جمله ۴۰۰ مورد شکايت از دانشجويان ستاره دارد و محروم از تحصيل دريافت کرد که طی دوره ۶۷ روز سر پرستی بر وزارت علوم «از اين تعداد ۱۳۰ مورد شکايت دانشجويان بررسی و موجه شناخته شد.»

سرپرست پيشين وزارت علوم در پاسخ به حملات برخی از رسانه‌ها و نمايندگان اصولگرا به وی به بهانه تغييرات گسترده در وزارت علوم، گفته است: «ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺟﺎﺑﺟﺎﻳﻰ‌ﻫﺎ ﺑﻴﻦ ﺭﻭﺳﺎﻯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ‌ﻫﺎی ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻋﻠﻮﻡ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ﻳﻚ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﻧﻤﻰ‌ﺭﺳﺪ. ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻋﻠﻮﻡ ۱۲ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻓﻘﻂ سه ﻣﻌﺎﻭن ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﺪﻧﺪ.»

جعفر توفيقی همچنين گفته است که در دوره سرپرستی خود تنها چهار ریيس دانشگاه را که دانشجويان به آنها اعتراض داشتند برکنار کرده است که شامل «روسای دانشگاه‌های علامه طباطبايی، صنعتی اصفهان، ياسوج و علوم اقتصادی» است.

سرپرست پيشين وزارت علوم در دولت حسن روحانی در گفت‌وگو با روزنامه قانون همچنين گفته است که در هشت سال دوره محمود احمدی نزاد «دانشگاه‌ها با مديريت متمرکز اداره می‌شدند به اين معنی که بسياری از اختيارات دانشگاه‌ها به ستاد وزارت علوم منتقل شده بود و ستاد وزارت علوم نيز از خارج از وزارت علوم اداره می‌شد.»

جعفر توفيقی با انتقاد از ايجاد فضای امنيتی در دانشگاه طی دوره گذشته به روزنامه قانون گفته است که يکی از اصلی‌ترين «گله‌مندی دانشگاهيان نسبت به فضای امنيتی دانشگاه‌ها بود که اين موضوع نيز در اولويت‌های من قرار گرفت» و طی ۶۷ روز سرپرستی وزارت علوم «تلاش کردم نقش حراست را در دانشگاه‌ها کم کنم و اداره دانشگاه‌ها را بيشتر در اختيار روسای دانشگاه‌ها قرار دهم.»

سرپرست پيشين وزارت علوم در دولت روحانی افزوده است: «اقدام هايی که در ۶۷ روز سرپرستی خود بر وزارت علوم انجام داده است، همه در چارچوب قانون بود و هيچ اقدامی به صورت غيرقانونی و افراطی انجام نشده است.»