استقبال ژاپنی ها از « نبرد ایوو جیما »

اين فيلم به زبان ژاپنی و با زيرنويس انگليسی به نمايش درآمده و جنگ را از نگاه ژاپنی ها روايت می کند.

دوماه پس از نمايش فيلم پرچم پدران ما که ماجرای برافرازی پرچم پيروزی آمريکا در نبرد «ايوو جيما»، يکی از جزاير ژاپن درجريان جنگ جهانی دوم است، کلينت ايستوود بازيگر و کارگردان برجسته سينمای هالیوود در نامه هايی از ايووجيما همين نبرد را يک بار ديگر، اما اين بار از ديدگاه نيروهای ژاپنی به زبان ژاپنی و با زيرنويس انگليسی به معرض تماشا مي گذارد .


ساختن فيلم های جنگی از اجزاء اصلی تاريخ فيلمسازی هاليوود به شمار مي رود تا جايی که به نظر می رسد تا کنون هر داستان قابل تصوری درباره جنگ از جی آی جو تا سر جوخه رايان در سينما به تصویر کشیده شده است.


قصه هايی که تم اصلی آنها «پيروزی به هرقيمت»، «برادری زير آتش حمله دشمن»، «فداکاری باشکوه» و بسياری قصه های شبيه و متضاد ديگر بوده است.


اما بنا به گفته منتقدين، هيچ يک از اين فيلم ها تا امروز نتوانسته اند با دو اثر عميق و تکان دهنده کلينت ايستوود برابری کنند.


فيلم پرچم پدران ما که مکمل نامه هايی از ايوو جيما است به شکل پيچيده ای تمام ضوابط داستان سرايی هاليوود را با مهارتی تيزبينانه اما آشکار به چالش می گيرد و بی آنکه احساس شکوه و قهرمانی را بی ارزش نشان دهد، به عمق فلسفه بشريت و رسوبات اندوه و محروميت های بشری می رسد .


فيلم نامه های ايوو جيما که تا امروز نامزد و برنده چند جايزه سينمايی مختلف شده، ماجرای فرماندار ارشد ژاپنی است که در رويارويی با قوای ايالات متحده آمريکا، جزيره «ايووجيما» را در سال ۱۹۴۵ از دست می دهد.


ژنرال «تاداميچی کوريبای» در آمريکا زندگی کرده است و آمريکايی ها را دوست دارد، اما جان خود را فدای دفاع از جزيره ايوو جيما مي کند .


کلينت ايستوود در شب گشايش اين فيلم در ژاپن در يک کنفرانس مطبوعاتی به خبرنگاران گفتمساله مهم اينجاست که در جنگ هيچ گاه يک برنده واقعی وجود ندارد. جنگ يعنی فدا کردن جوان ها و کوتاه کردن زندگی آنها.»


بيش از ۲۱ هزار سرباز ژاپنی و ۷ هزار سرباز آمريکايی در نبرد يک ماهه «ايوو جيما» جان خود را از دست دادند .


تمام اين فيلم در ژاپن فيلمبرداری شده است. هرچند آقای ايستوود زبان ژاپنی نمی داند، اما معتقد است: «در ساختن چنين فيلمی بايستی صادق بود و وقايع را با راستی و صداقت به تماشاگر نشان داد. مهم نيست به چه زبانی در آن صحبت شود مهم آن چيزی است که در قلب و روح بازيگر مي گذرد