طرح سوال از احمدی نژاد؛ «کارت زردی که هرگز قرمز نمی شود»

  • شیرین فامیلی

نامه کميسيون برنامه و بودجه برای پاسخگویی محمود احمدی نژاد به سوال نمايندگان مجلس فرستاده شده است.

روز دوشنبه، ۲۴ مهرماه، اعلام شد که فراکسيون اصولگرايان مجلس مخالفت خود را با سوال از ریيس جمهوری اسلامی ایران و استيضاح وزيران وی اعلام کرده است.

هفته گذشته ۱۰۲ تن از نمايندگان مجلس، طرح سوال از ریيس جمهوری را به هيات ریيسه مجلس ارائه کردند.

آنها در نظر دارند در خصوص وضعيت آشفته ارز از محمود احمدی نژاد سوال کنند. روز دوشنبه سخنگوی کميسيون برنامه و بودجه مجلس، غلامرضا کاتب، از ابلاغ نامه اين کميسيون به ریيس جمهوری برای پاسخگویی به سوال نمايندگان مجلس خبر داد.

در اين نامه از آقای احمدی نژاد خواسته شده است تا نماينده يا نمايندگان خود را برای پاسخ به سوال، کتبا به مجلس معرفی کند.

رضا عليجانی فعال سياسی در گفتگو با راديو فردا می گويد: سوال از احمدی نژاد کارت زردی است که هرگز به قرمز تبديل نمی شود و فقط اوضاع را حاد و ملتهب می کند.

رضا عليجانی: گمانه زنی‌ها بيشتر بر اين است که سفر آقای احمدی نژاد به آمريکا و مواضعی که در آن جا در ارتباط با آمريکا اتخاذ کرد چندان با بيت رهبری هماهنگ نبود يا اين که حداقل گزارش لحظه به لحظه ارسال نمی‌شده است.

در فرودگاه هم شبهه‌ها‌‌يی پيش آمد درباره پاسخ آقای احمدی نژاد به خبرنگار بی بی سی از راه دور و تصور اين بود که توهينی به مجلس کرده است. البته واقعيت روشن نشد هر چند بی بی سی هم گزارش خود را اصلاح کرد، اما اين موضوع انعکاس بسيار بدی در مجلس داشت و نمايندگان را عصبانی کرد.

Your browser doesn’t support HTML5

گفت و گو با رضا علیجانی، تحلیلگر سیاسی، درباره دومین طرح سوال از محمود احمدی نژاد



در ضمن چالش‌های بين بيت رهبری و حلقه‌های آقای احمدی نژاد رو به تشديد است، اما با توجه به بازداشت آقای جوانفکر هم‌زمان با اقامت آقای احمدی نژاد در آمريکا، عامل مهم‌تری که می‌توان در ابن باره در نظر گرفت اين است که تيم آقای احمدی نژاد فعاليت‌هايی را برای انتخابات رياست جمهوری آينده شروع کرده‌اند.

بخشی از سياست اين حلقه فعال شده ممکن است همين ارتباطات بين المللی و مواضعی برای سازش و معامله با آمريکا است که به تعبيری موازی با بيت رهبری کار می‌کنند.

به بازداشت آقای جوانفکر، مشاور مطبوعاتی ریيس جمهوری ایران، اشاره کرديد. ارتباط بازداشت او را با اين مسائل چگونه ارزيابی می‌کنيد؟

آقای جوانفکر بازداشت شد تا هشدار داده شود به تحرکی که تازه آغاز شده و اين می‌تواند مجموعه ای از عملکردها را در برگيرد.

خبرهای زيادی حاکی از آن است که بيشترين فشار از درون نظام و از سوی طيف‌های مختلف بعضا از کانال آقای هاشمی و ديگر کانال‌ها به بيت رهبری منتقل می‌شود که آقای احمدی نژاد برکنار شود، ولی رهبر مقاومت می‌کند که بايد صبر کنيم تا دوره اين ریيس جمهوری تمام شود چون هزينه برکناری او برايمان زياد است.

البته اين هزينه ها بيشتر به خاطر مواضعی است که خود رهبر جمهوری اسلامی در قبال آقای احمدی نژاد اتخاذ کرد تا برای کشور.

آقای احمدی نژاد هم می‌داند اين کارت زرد خيلی جدی نيست، اما برخورد با آقای جوانفکر و اين شل کن سفت کن در ارتباط با سوال از ریيس جمهوری نشانگر سياست بيت رهبری است و بعد از اخطار اوليه به نظر می‌رسد اين کارت زرد بايد پايين بيايد که قطعا پايين خواهد آمد.

هم‌زمان با بحث طرح سوال از رئيس جمهور مدتی است که استيضاح برخی از وزرا هم مطرح شده و ادامه دارد و حتی استيضاح وزير کشاورزی اعلام وصول شد. اين عملکرد مجلس ادامه روند انتقاد از ریيس جمهوری و دولت او است؟

اگر بخواهيم فقط حقوقی به مسئله نگاه کنيم استيضاح وزرا حق مجلس است و از لحاظ کارشناسی هم اکثر وزرای آقای احمدی نژاد بايد در ليست استيضاح قرار گيرند.

واقعيت اين است که عملکرد اين وزرا قابل نقد و پرسش است و حتی در حد برکناری، اما بخش مهم‌تر برخورد سياسی با مسئله است که به نوعی آقای احمدی نژاد و تيمش را درگير خرده کاری‌هايی می‌کند و آنها را باز می‌دارد از کارهای مهم‌تر و در واقع يک حرکت ايذايی و اخطار برای ریيس جمهوری است.

سابقه مجلس و سابقه وزرای آقای احمدی نژاد نشان می‌دهد روز به روز بدتر از ديروز بوده است، به طوری که کارشناسان زيادی حاضر به همکاری با اين تيم و سياست‌هايشان در اين وضعيت بحرانی نيستند.

آقای عليجانی! اين اقدامات متناقض مجلس جايگاه نظارتی آن را زير سوال نمی‌برد؟

قطعا همين طور است و مجلسی که می‌آيد دورخيز شديدی می‌کند و ناگهان از نظر خود برمی‌گردد زير سوال می‌رود. بارها حتی در تصويب برخی قوانين هم ديديم که امروز مجلس قانونی را تصويب می‌کند و فردا در آن قانون تشکيک شده و تغيير می‌کند.

اين مشکل ساختاری ما در ايران است که به ويژه در دوره‌های اخير به خاطر نظارت استصوابی و حذف افراد توانمندتر خود را نشان می‌دهد و اين نمادی است از وضعيت سياست و توزيع قدرت و مشارکت سياسی در ايران که به صورت هرمی به سطح بالايی قدرت و بيت رهبری وصل می‌شود.