رضا پهلوی، ولیعهد سابق ایران، می‌گوید که جسد پیدا شده در محل آرامگاه تخریب شده بنیانگذار پهلوی به احتمال بسیار قوی پیکر رضاشاه است.
شاهزاده رضا پهلوی روز سه‌شنبه چهارم اردیبهشت در بیانیه‌ای که روی صفحه توئیتر خود منتشر کرد، از حکومت جمهوری اسلامی و «مقامات مسئول» خواست تا برای روشن شدن اذهان عمومی و رفع هرگونه ابهام، امکان دسترسی به پیکر را به پزشکان و کارشناسان علمی مورد اعتماد و تایید خانواده بدهند.
آقای خلخالی در خاطرات خود مدعی شده بود که هنگام تخریب این آرامگاه جنازه‌ای کشف نشد و محمدرضا پهلوی هنگام خروج از ایران جنازه پدرش را «با خود برده بود».
ولی رضا پهلوی در توئیت روز سه‌شنبه خود بار دیگر این ادعا را رد کرده و گفت: «پیکر رضاشاه هرگز توسط پدر فقیدم و خانواده پهلوی از آرامگاهش در شهرری خارج نشد و برخی شایعات منتشر شده در این خصوص هیچ پایه و اساسی ندارد».
وی افزود: «پیکر رضاشاه در نهایت باید دوباره در ایران و مطابق خواسته‌های خانواده ما و مردم ایران، آن‌گونه که شایسته و سزاوار او است، به خاک سپرده شود».
ولیعهد سابق ایران تاکید دارد که «آرامگاه رضاشاه- اگر نه به عنوان پدر ایران نوین یا یک پادشاه- بلکه تنها به عنوان یک سرباز و خدمتگذار ملت و میهن، باید نشان داشته باشد و برای همگان شناخته شده باشد».
رضا پهلوی موضوع کشف «پیکر رضاشاه» را موضوعی با «ابعاد ملی و تاریخی» دانسته و با بیان اینکه «رضاشاه به همه مردم ایران و دوستدارانش تعلق دارد»، از «همه مردم ایران» خواست تا «از طریق شبکه‌های اجتماعی و نیز تجمعات مسالمت‌آمیز سراسری، یاد و نامش را گرامی بدارند و به ما در پاسخگو کردن حکومت، و به سرانجام رساندن مناسب و شفاف ماجرا کمک کنند».
صبح روز سوم اردیبهشت برخی از سایت‌ها از جمله «روزآروز» خبر دادند که در طرح توسعه حرم عبدالظیم حسنی در شهرری یک جسد «مومیایی» کشف شده که احتمال دارد جنازه رضا شاه، موسس سلسله پادشاهی پهلوی، باشد.
Your browser doesn’t support HTML5
روایت ابوالحسن بنی‌صدر، نخستین رئیس‌جمهوری ایران، از ویرانی آرامگاه رضاشاه پس از انقلاب
با این حال، ساعاتی پس از انتشار این خبر مقامات شهرداری، سازمان میراث فرهنگی و آستان عبدالعظیم حسنی سخنان متناقضی درباره کشف این جسد بیان کردند.
مسوول روابط عمومی آستان عبدالعظیم حسنی گفته بود که جسد کشف شده «باقی مانده از یک جسد طبیعی است» و «چهره آن قابل تشخیص نیست».
ولی رئیس کمیته میراث فرهنگی شورای شهر تهران، گفت که این جنازه «مومیایی شده» بود و در پی حفاری در قسمت غربی صحن شاه‌عبدالعظیم حسنی پیدا شد.
سایت «روزآرزو» روز سه‌شنبه جزئیات بیشتری درباره این کشف منتشر کرد، و از جمله نوشت که عصر یکشنبه حین حفاری برای توسعه بخش غربی آستان عبدالعظیم «تیم حفاری در محل مقبره تخریب‌شده رضاشاه، مشغول برداشتن بقایای نخاله‌های حاصل از تخریب مقبره در دل خاک بودند» که «کارگران و ماشین‌آلات حفاری به سطحی بتنی می‌رسند که برای عبور از آن که استحکام زیادی داشته، به یک پیکور مکانیکی متوسل می‌شوند».
به نوشته این سایت، در نهایت این سطح بتنی شکسته می‌شود «اما بر اثر شدت ضربات وارد شده، جنازه مومیایی از چند نقطه دچار شکستگی شده و بنا به گفته یکی از کارگران، مومیایی در حالی پیدا شده که سه تکه شده بود».
«روزآروز» از قول یک منبع محلی خبر داده که «پس از خروج مومیایی از محفظه بتنی، آن را در یک محفظه فلزی قرار داده و در همان محدوده حرم حضرت عبدالعظیم مجددا دفن کرده‌اند».
رضاشاه، بنیانگذار سلسله پهلوی در سال ۱۳۰۴، با حمله نیروهای بریتانیایی و اتحاد جماهیر شوروی به ایران در شهریور ۱۳۲۰ به ناچار از قدرت کنار رفت و به آفریقای جنوبی تبعید شد. وی در سال ۱۳۲۴ در این کشور درگذشت و پیکرش به قاهره فرستاده شد که پس از مومیایی شدن، برای سال‌ها به رسم امانت آنجا باقی ماند.
سرانجام در سال ۱۳۲۹ پیکر او به ایران آورده شد و در آستان عبدالعظیم حسنی در شهرری در جنوب تهران دفن شد و سپس بنای یادبودی روی مقبره وی ساخته شد که پس از انقلاب بهمن ۵۷ توسط صادق خلخالی، حاکم شرع، تخریب شد.
صادق خلخالی در خاطرات خود نوشته که تخریب آرامگاه رضاشاه ۲۰ روز طول کشید، و چون ساختمان بسیار محکم بود با گریدر، بولدوزر، جرثقیل و وسایل قوی مکانیکی موفق به تخریب آن نشده و در نهایت از مواد منفجره استفاده کردند.
اعتراض‌های دی‌ماه پارسال دوباره نام رضاشاه و خانواده پهلوی را به صحنه سیاسی ایران بازگرداند و معترضان شعار می‌دادند: «رضاشاه روحت شاد»، «چه اشتباهی کردیم که انقلاب کردیم»، «ای شاه ایران، برگرد به ایران» و «ایران که شاه نداره، حساب کتاب نداره».