در آمریکا، روزی که به سهشنبه بزرگ معروف است، هیجانانگیزترین روز انتخابات مقدماتی محسوب میشود، یک چهارم از رایدهندگان آمریکایی، سرنوشت مقدماتی مهمترین رایگیری این کشور را تعیین میکنند و مدعیان کسب مقام ریاست جمهوری از دو حزب جمهوریخواه و دمکرات، چشم به رای هممیهنان خود ساعتهای پرالتهابی را سپری میکنند.
در سهشنبه بزرگ ۲۰۱۶ میلادی، رایگیریهای مقدماتی در ۱۲ ایالت مرکزی، شرقی و شمال شرقی آمریکا از ساعت شش بامداد تا هفت شامگاه به وقت محلی انجام میشود.
از مجموع ۲۴۷۲ نمایندگان کالجهای انتخاباتی، سرنوشت نزدیک به یک چهارم آنها و به طور دقیق، نتیجه ۵۹۵ نمایندگی در نخستین سهشنبه ماه مارس روشن میشود.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، نتایج این رایگیریها برای هر یک از کاندیداهای حزب جمهوریخواه و بویژه برای خود حزب، بسیار مهم است، چرا که بخش بزرگی از کادر رهبری حزب و رایدهندگان جمهوریخواه، به رغم پیشتاز بودن دونالد ترامپ، به دلیل شیوه برخورد وی با اصولی که حزب به گونه سنتی برای آنها ارزش فراوانی قائل است و نیز به خاطر نحوه گفتار و کردار بیمحابای تهاجمی آقای ترامپ، خواهان پیروزی او نیستند، ولی بخش قابل توجهی نیز به پشتیبانی از او برخاستهاند و تصویری را ترسیم کردهاند که شکافی ژرف در این کهنترین حزب سیاسی ایالات متحده را نشان میدهد.
در اردوگاه دمکراتها، سرنوشت ۲۰ درصد و به عبارتی ۸۶۵ نمایندگی از بیش از چهار هزار نمایندگان کالجهای انتخاباتی رقم میخورد.
از میان دو کاندیدای رقیب در حزب دمکرات نیز به نظر میرسد که هیلاری کلینتون باز هم از رقیب خود برنی سندرز فاصله بیشتری میگیرد و به احتمال فراوان در نوامبر آینده (آبانماه سال ۱۳۹۵ خورشیدی) مدعی جانشینی باراک اوباما از حزب دمکرات خواهد بود.
در حال حاضر، بسیاری از تحلیلگران آمریکایی از جمله مفسران شبکه تلویزیونی انبیسی، موقعیت دونالد ترامپ را به قطاری تشبیه میکنند که با شتابی زیاد و بدون ترمز مسیر رسیدن به مقصد نهایی نامزدی حزب جمهوریخواه را طی میکند.
نزدیکترین رقیب او سناتور تد کروز از ایالت تگزاس است که در میان کادر رهبری حزب و محافل مطبوعاتی، مقبولیت کمتری نسبت به سناتور مارکو روبیو از ایالت فلوریدا دارد، با این حال اگر روبیو جوان تا نیمه ماه جاری مارس، پیروزی ملموسی در انتخابات مقدماتی کسب نکند، ادامه رقابتش در این انتخابات پرالتهاب بسیار دشوار خواهد شد.
تا هنگامی که مارکو روبیو دستکم در بخشی از این انتخابات مقدماتی پیروز نشود، او آماج انتقادهای منتقدان به عنوان کاندیدای ناموفق مورد سرزنش خواهد بود که در مبارزه و مقابله با دونالد ترامپ بسیار دیر به میدان آمد و ارزشمندترین روزهای نخست مبارزات تبلیغاتی را به دفاع مکرر از سیاستهای خود پرداخت و جاده را برای یکهتازی ترامپ صاف کرد!
مارکو روبیو در آستانه سهشنبه بزرگ، با حملههای پی در پی و گزنده خود علیه ترامپ و آنچه که او عوام فریبی رقیب میلیاردر خود که داراییاش را نه با ابتکار و زحمت که از پدر به ارث برده، اعتباری در میان کادر رهبری حزب دست و پا کرده و میزان مقبولیتش در میان رای دهندگان، بویژه جوانان افزایش یافته است.
به این ترتیب اگر به کاستن از سرعت پیشتازی دونالد ترامپ موفق نشود، به باور تحلیلگران آمریکایی، پیامدش ظهور توانمندتر ترامپ در افکار عمومی خواهد بود.
برای سناتور تد کروز از ایالت تگزاس هم که دیگر رقیب سرسخت آقای ترامپ است، پیروزی در این ایالت با ۱۵۵ نماینده کالج انتخاباتی، اگرچه بزرگترین پاداش محسوب میشود، ولی کافی نخواهد بود.
در تگزاس آرای کالج انتخاباتی بین دو کاندیدایی که بیشترین رای را کسب کردهاند، قسمت میشود، بویژه هنگامی که کاندیداهای دیگر کمتر از ۲۰ درصد آراء را به دست میآورند. به این ترتیب، آرای ۱۵۵ نماینده کالج انتخاباتی بین دو نامزد پیشتاز در تگزاس تقسیم میشود.
سهشنبه بزرگ و انتظار تغییر
به گزارش آسوشیتدپرس، کادر رهبری حزب جمهوریخواه امیدوار است که نتایج رایگیریها در سهشنبه بزرگ، موجب خروج دستکم دو تن از پنج مدعی کسب نامزدی حزب از دور رقابتها شود.
منطق آنها این است که در زمین رقابتها با بازیگران کمتر، احتمال کمپین علیه ترامپ تقویت و بر تعداد هواداران روبیو افزوده خواهد شد؛ ولی احتمال چنین سناریویی بسیار اندک مینماید، زیرا هیچ یک از کاندیداها خیال کنارهگیری از رقابتها را ندارند.
در این میان بزرگترین پیروزی که برای روبیو میتوان تصور کرد، رایگیری ایالت فلوریدا در هشتم ماه مارس (هیجدهم اسفند) است که پیشتاز این انتخابات، تمام آرای ایالتی را به خود اختصاص خواهد داد.
در کمپ دمکراتها نیز به رغم سرعت پیروزیهای هیلاری کلینتون، سناتور برنی سندرز تاکید کرده که تا روز کنوانسیون حزب به رقابت ادامه خواهد داد. او پول لازم و نیروی کافی برای پیش بردن کمپین را در اختیار دارد.
مبارزات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال جاری میلادی، پر التهاب و در همان حال تاریخی است، چرا که هم در جناح چپ افراطی حزب دمکرات و هم در جناح راست افراطی حزب جمهوریخواه، یک حرکت انقلابی در شرف تکوین است، مگر آنکه عوامل دیگری جلوی این امواج سهمگین سیاسی را سد کنند.