وحيد سرلک قهرمان جودوی ايران دو سال قبل از کشور آلمان درخواست پناهندگی کرد. برخی از مقامات ورزش ايران در مصاحبه های خود خواستار بازگشت سرلک به ايران شدند. او اينک در اين کشور ضمن حضور در ليگ جودو، به مربيگری نيز می پردازد.
سرلک می گويد «با توجه به شرايط موجود در ايران» به هيچ وجه قصد بازگشت ندارد.
قهرمان جودوی ايران در گفت و گو با راديو فردا، پاسخگوی اتهاماتی شده است که عليرضا امينی رييس فدراسيون جودوی جمهوری اسلامی ايران در رسانه های داخلی مطرح کرده است.
عنوان پنجم وحيد سرلک در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ هلند، بهترين عنوان جودوی ايران در سه سال اخير بوده. در همان رقابت ها همه اعضای تيم ايران از دور مسابقات حذف شدند، در مسابقات بعدی نيز جودوی ايران نصيبی جز ناکامی نبرده است.
وحيد سرلک در شرايطی از آلمان درخواست پناهندگی کرد که نگاهی به آرشيو خبرگزاری فارس نشان می دهد، فدراسيون جودو در مقاطع مختلف از او دعوت کرد به ايران بازگردد و دوباره در ترکيب تيم ملی قرار بگيرد.
مسابقات گزينشی المپيک در تونس - ارديبهشت ۱۳۸۹، گزينشی المپيک در اسپانيا – خرداد ۸۹، تيرماه در جايزه بزرگ روسيه، شهريور در اردوی تيم ملی در فرانسه و سپس مسابقات جهانی در توکيو از جمله اين رقابت ها هستند که سرلک به يکايک اين دعوت ها پاسخ منفی داد.
به گواه مصاحبه های رييس فدراسيون جودو با خبرگزاری فارس، فدراسيون جودو در تمام اين رقابت ها چشم انتظار بازگشت ستاره سبک وزن خود بود.
آقای امينی (رييس فدراسيون جودو) در مصاحبه خود با ويژه نامه مجله ورزشی «تماشاگر»، گفته است که مصاحبه انتقادی شما با شبکه تلويزيونی صدای آمريکا، صرفاً برای اخذ پناهندگی انجام شده است. آيا توضيحی در اين خصوص داريد؟
وحید سرلک: مصاحبه های من با رسانه های خارج از ايران زمانی صورت گرفت که اقامت آلمان را اخذ کرده بودم و اينک نيز شهروند اين کشور هستم. بهتر است ايشان به جای کشف انگيزه های مصاحبه من با يک رسانه آزاد، پاسخگوی انتقادات و نيازها و حق و حقوق طبيعی ورزشکارانی باشد که سال ها در ميادين بين المللی برای اعتلای نام ايران عرق ريخته اند.
ايشان گفته است که شما شرايط خوبی در آلمان نداريد و مشغول کار در زيرزمين يک مغازه نانوايی هستيد. آيا اظهارات وی را تاييد می کنيد؟
نانواها افراد شريفی هستند که نان به دست مردم می رسانند؛ نه اين که مثل بعضی ها نان را از دست مردم بدزدند. آيا فقط رياست بر فدراسيون ها شغل آبرومندانه محسوب می شود؟ آيا در فرهنگ لغت اين مسئولين، نانوايی يعنی بی آبرويی؟ من هرطور که زندگی می کنم، شرافت خودم را به عنوان ورزشکاری که نام ايران را يدک می کشد حفظ کرده ام.
پناهنده شده ام اما به بيت المال که دست درازی نکردم. پناهنده شده ام اما با رفتارم در آلمان در قبال نام عزيز وطنم مسئول هستم. من اينجا مربيگری می کنم و نانوا نيستم؛ اما اگر بودم هم سرم را بالا می گرفتم. مگر محمد رضايی قهرمان کشتی آزاد جوانان جهان، چانه گير نانوايی نبود؟ روزی هزار بار سرش را توی تنور فرو می کرد تا محتاج مسئولينی نباشد که به جای خدمت، شبانه روز در مسير خيانت به جوانان مملکت هستند.
می گويند شما پشيمان شده ايد و قصد بازگشت به ايران را داريد. اين اظهارات را تاييد می کنيد؟
کذب محض است. برگردم که چه؟ دوباره گردن کج کنم برای حق خودم؟ برگردم تا حيثيت ام، حقوق ام، اعتبارم و جوانی ام را پايمال کنند؟
اين فقط ديدگاه شماست يا از بين ساير قهرمانان نيز هستند ورزشکارانی که با شما هم عقيده باشند؟
اسم نمی آورم؛ اما اکثر قهرمانان ملی می گويند که خسته ايم. ديگر بريده ايم. بسياری از قهرمانان دنبال راه خروج هستند. من با آن ها در تماس هستم. عرصه چنان بر قهرمانان ورزشی تنگ شده که حاضرند از موقعيت و شهرتی که در ايران دارند بگذرند و تن به مهاجرت و پناهندگی بدهند.
احسان رجبی نيز که از پديده های جودوی ايران بود، مدتی است از ايران خارج شده. از وضعيت او با خبر هستيد؟
با احسان در تماس هستم. او در آمريکاست. احسان رجبی از جمله جوانانی بود که در آتيه اش مدال المپيک را هم می شد ديد. افسوس که اين سرمايه ملی هم از دست رفت.
عادل فردوسی پور اين هفته در برنامه ۹۰ به رسوايی تقلب در جودو اشاره کرد. در سال های اخير جودوی ايران همواره ناموفق بوده و حتی در رقابت های قاره ای نيز از دستيابی به نتيجه مطلوب بازمانده. بحث پناهندگی و تقلب و صغر سن نيز در اين ورزش وجود دارد. چرا جودو اين روزها به عنوان بحران زده ترين ورزش ايران شناخته می شود؟
من اين سوال را با يک پرسش کليدی جواب می دهم. چرا محمدرضا يزدانی خرم که کشتی آزاد و فرنگی را به چهار مدال طلای جهانی رسانده است برکنار می شود. اما رييس فدراسيون جودو بعد از چند سال ناکامی و تقلب و شکست های متوالی در تمام رقابت ها همچنان بر سر کار خود باقی است؟ به هرحال ايشان فرد قدرتمندی است که من اين موضوع را خيلی باز نمی کنم!
آقای سرلک، راهکار پيشنهادی شما برای خروج جودوی ايران از بحران چيست؟
در مجمع انتخاباتی فدراسيون جودو، من نماينده ورزشکاران بودم. رای من هم عليرضا امينی بود. اما حالا رای خودم را پس می گيرم، زيرا برنامه های اعلام شده و وعده و وعيدهايش را به فراموشی سپرد و مديريت او هيچ ثمره ای غير از ناکامی به بار نياورد. بهترين خدمتی که امينی می تواند به فدراسيون جودو ارائه کند اين است که هرچه سريعتر از اين فدراسيون برود.
سرمربی ايتاليايی تيم ملی جودو نيز نتوانست تغييری در روند ناکامی ها ايجاد کند و مسئولين فدراسيون گفتند از عملکرد او راضی نيستند. شما کارنامه او را چگونه ارزيابی می کنيد؟
مربی ايتاليايی که هيچ، اگر خود جيگارو کانو (بنيانگذار ورزش جودو) هم بيايد نمی تواند تغييری در روند موجود ايجاد کند. الان حتی کسب سهميه المپيک هم برای جودودی ايران تبديل به رويا شده. واقعاً متاسفم برای افرادی که با مديريت ناکارآمد و غير اصولی خودشان اين ورزش مدال آور را به روز سياه نشاندند.
شما سال های متمادی ملی پوش وزن اول جدودی ايران بودی. ملی پوش وزن آخر هم محمود ميران بود. او می گويد اين هفته او از يک نزاع ناخواسته گريخته و از حمله با تبر به سمت او، جان سالم به در برده است. آيا اين خبر را شنيده ای؟
بله. زمانی که اين خبر را ديدم بسيار متاسف شدم. قهرمان با اخلاقی مثل محمود ميران با آن قد و قامت هم امنيت جانی ندارد و همان طور که خودش گفته، چيزی نمانده بود به سرنوشت مرحوم روح الله داداشی دچار شود. اين خبرها را که می خوانم، وقتی با جايگاه اجتماعی ورزشکاران در آلمان مقايسه می کنم، بيش از پيش به اين نتيجه می رسم که تصميم من در جلای وطن کاملاً صحيح بوده است.
سرلک می گويد «با توجه به شرايط موجود در ايران» به هيچ وجه قصد بازگشت ندارد.
قهرمان جودوی ايران در گفت و گو با راديو فردا، پاسخگوی اتهاماتی شده است که عليرضا امينی رييس فدراسيون جودوی جمهوری اسلامی ايران در رسانه های داخلی مطرح کرده است.
عنوان پنجم وحيد سرلک در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ هلند، بهترين عنوان جودوی ايران در سه سال اخير بوده. در همان رقابت ها همه اعضای تيم ايران از دور مسابقات حذف شدند، در مسابقات بعدی نيز جودوی ايران نصيبی جز ناکامی نبرده است.
وحيد سرلک در شرايطی از آلمان درخواست پناهندگی کرد که نگاهی به آرشيو خبرگزاری فارس نشان می دهد، فدراسيون جودو در مقاطع مختلف از او دعوت کرد به ايران بازگردد و دوباره در ترکيب تيم ملی قرار بگيرد.
مسابقات گزينشی المپيک در تونس - ارديبهشت ۱۳۸۹، گزينشی المپيک در اسپانيا – خرداد ۸۹، تيرماه در جايزه بزرگ روسيه، شهريور در اردوی تيم ملی در فرانسه و سپس مسابقات جهانی در توکيو از جمله اين رقابت ها هستند که سرلک به يکايک اين دعوت ها پاسخ منفی داد.
به گواه مصاحبه های رييس فدراسيون جودو با خبرگزاری فارس، فدراسيون جودو در تمام اين رقابت ها چشم انتظار بازگشت ستاره سبک وزن خود بود.
آقای امينی (رييس فدراسيون جودو) در مصاحبه خود با ويژه نامه مجله ورزشی «تماشاگر»، گفته است که مصاحبه انتقادی شما با شبکه تلويزيونی صدای آمريکا، صرفاً برای اخذ پناهندگی انجام شده است. آيا توضيحی در اين خصوص داريد؟
وحید سرلک: مصاحبه های من با رسانه های خارج از ايران زمانی صورت گرفت که اقامت آلمان را اخذ کرده بودم و اينک نيز شهروند اين کشور هستم. بهتر است ايشان به جای کشف انگيزه های مصاحبه من با يک رسانه آزاد، پاسخگوی انتقادات و نيازها و حق و حقوق طبيعی ورزشکارانی باشد که سال ها در ميادين بين المللی برای اعتلای نام ايران عرق ريخته اند.
وحید سرلک ضمن حضور در ليگ جودو آلمان، به مربيگری نيز می پردازد.
ايشان گفته است که شما شرايط خوبی در آلمان نداريد و مشغول کار در زيرزمين يک مغازه نانوايی هستيد. آيا اظهارات وی را تاييد می کنيد؟
نانواها افراد شريفی هستند که نان به دست مردم می رسانند؛ نه اين که مثل بعضی ها نان را از دست مردم بدزدند. آيا فقط رياست بر فدراسيون ها شغل آبرومندانه محسوب می شود؟ آيا در فرهنگ لغت اين مسئولين، نانوايی يعنی بی آبرويی؟ من هرطور که زندگی می کنم، شرافت خودم را به عنوان ورزشکاری که نام ايران را يدک می کشد حفظ کرده ام.
پناهنده شده ام اما به بيت المال که دست درازی نکردم. پناهنده شده ام اما با رفتارم در آلمان در قبال نام عزيز وطنم مسئول هستم. من اينجا مربيگری می کنم و نانوا نيستم؛ اما اگر بودم هم سرم را بالا می گرفتم. مگر محمد رضايی قهرمان کشتی آزاد جوانان جهان، چانه گير نانوايی نبود؟ روزی هزار بار سرش را توی تنور فرو می کرد تا محتاج مسئولينی نباشد که به جای خدمت، شبانه روز در مسير خيانت به جوانان مملکت هستند.
می گويند شما پشيمان شده ايد و قصد بازگشت به ايران را داريد. اين اظهارات را تاييد می کنيد؟
کذب محض است. برگردم که چه؟ دوباره گردن کج کنم برای حق خودم؟ برگردم تا حيثيت ام، حقوق ام، اعتبارم و جوانی ام را پايمال کنند؟
اين فقط ديدگاه شماست يا از بين ساير قهرمانان نيز هستند ورزشکارانی که با شما هم عقيده باشند؟
اسم نمی آورم؛ اما اکثر قهرمانان ملی می گويند که خسته ايم. ديگر بريده ايم. بسياری از قهرمانان دنبال راه خروج هستند. من با آن ها در تماس هستم. عرصه چنان بر قهرمانان ورزشی تنگ شده که حاضرند از موقعيت و شهرتی که در ايران دارند بگذرند و تن به مهاجرت و پناهندگی بدهند.
احسان رجبی نيز که از پديده های جودوی ايران بود، مدتی است از ايران خارج شده. از وضعيت او با خبر هستيد؟
با احسان در تماس هستم. او در آمريکاست. احسان رجبی از جمله جوانانی بود که در آتيه اش مدال المپيک را هم می شد ديد. افسوس که اين سرمايه ملی هم از دست رفت.
عادل فردوسی پور اين هفته در برنامه ۹۰ به رسوايی تقلب در جودو اشاره کرد. در سال های اخير جودوی ايران همواره ناموفق بوده و حتی در رقابت های قاره ای نيز از دستيابی به نتيجه مطلوب بازمانده. بحث پناهندگی و تقلب و صغر سن نيز در اين ورزش وجود دارد. چرا جودو اين روزها به عنوان بحران زده ترين ورزش ايران شناخته می شود؟
من اين سوال را با يک پرسش کليدی جواب می دهم. چرا محمدرضا يزدانی خرم که کشتی آزاد و فرنگی را به چهار مدال طلای جهانی رسانده است برکنار می شود. اما رييس فدراسيون جودو بعد از چند سال ناکامی و تقلب و شکست های متوالی در تمام رقابت ها همچنان بر سر کار خود باقی است؟ به هرحال ايشان فرد قدرتمندی است که من اين موضوع را خيلی باز نمی کنم!
از بعد فنی هم مربيانی مثل حاجی يوسف زاده سال هاست که در تيم های ملی جابه جا می شوند و هر نتيجه ای هم که بگيرند، همچنان در پست های خود باقی می مانند. آقايان می گويند چون قوانين عوض شده شکست می خوريم. اين خيلی توجيه خنده داری است. مگر قوانين تکواندو عوض نشد؟ مگر قوانين کشتی تغيير نمی کند، پس چرا آن ها نمی بازند؟ چرا آن رشته ها حق مصاحبه و انتقاد را از قهرمانان خود سلب نمی کنند؟
آقای سرلک، راهکار پيشنهادی شما برای خروج جودوی ايران از بحران چيست؟
در مجمع انتخاباتی فدراسيون جودو، من نماينده ورزشکاران بودم. رای من هم عليرضا امينی بود. اما حالا رای خودم را پس می گيرم، زيرا برنامه های اعلام شده و وعده و وعيدهايش را به فراموشی سپرد و مديريت او هيچ ثمره ای غير از ناکامی به بار نياورد. بهترين خدمتی که امينی می تواند به فدراسيون جودو ارائه کند اين است که هرچه سريعتر از اين فدراسيون برود.
سرمربی ايتاليايی تيم ملی جودو نيز نتوانست تغييری در روند ناکامی ها ايجاد کند و مسئولين فدراسيون گفتند از عملکرد او راضی نيستند. شما کارنامه او را چگونه ارزيابی می کنيد؟
مربی ايتاليايی که هيچ، اگر خود جيگارو کانو (بنيانگذار ورزش جودو) هم بيايد نمی تواند تغييری در روند موجود ايجاد کند. الان حتی کسب سهميه المپيک هم برای جودودی ايران تبديل به رويا شده. واقعاً متاسفم برای افرادی که با مديريت ناکارآمد و غير اصولی خودشان اين ورزش مدال آور را به روز سياه نشاندند.
شما سال های متمادی ملی پوش وزن اول جدودی ايران بودی. ملی پوش وزن آخر هم محمود ميران بود. او می گويد اين هفته او از يک نزاع ناخواسته گريخته و از حمله با تبر به سمت او، جان سالم به در برده است. آيا اين خبر را شنيده ای؟
بله. زمانی که اين خبر را ديدم بسيار متاسف شدم. قهرمان با اخلاقی مثل محمود ميران با آن قد و قامت هم امنيت جانی ندارد و همان طور که خودش گفته، چيزی نمانده بود به سرنوشت مرحوم روح الله داداشی دچار شود. اين خبرها را که می خوانم، وقتی با جايگاه اجتماعی ورزشکاران در آلمان مقايسه می کنم، بيش از پيش به اين نتيجه می رسم که تصميم من در جلای وطن کاملاً صحيح بوده است.