حسن موسوی چلک، ریيس انجمن مددکاران اجتماعی ايران، به خبرگزاری کار ایران، ایلنا گفته است: «برخوردهای اخير نيروهای انتظامی با اراذل و اوباش تنها به زير زمينی شدن آسيب‌ها و جرائم می‌انجامد.»
در يک هفته اخير برخی رسانه‌های داخلی با انتشار عکس‌هايی از بازداشت گروهی اين افراد توسط پليس نوشته‌اند که فقط در تاريخ بيستم ديماه ۱۷۳ نفر در پايتخت بازداشت شده‌اند.
ریيس انجمن مددکاران ايران معتقد است «علنی شدن برخوردها و حضور اراذل و اوباش در ملا عام تاثيرگذاری پايدار نداشته است.»
اين در حالی است که شماری از آسيب‌شناسان و حقوقدانان ضمن بی‌تاثيرخواندن طرح‌های ضربتی و «تشديد» برخوردها و تسريع «محاکمه» اينگونه متهمان به بزهکاری اجتماعی بر اين نکته تاکيد دارند که در قوانين کيفری و جزايی تعريفی از «اراذل و اوباش» ارائه نشده و به همين دليل «ماده قانونی» هم در اين مورد وجود ندارد.
حسن ذبحی، معاون قضايی دادستان کل کشور پيش از اين به خبرگزاری دانشجویان ایران، ايسنا گفته بود: «از اراذل و اوباش تعريف قانونی مشخصی وجود ندارد بلکه اصطلاحی است که به اقتضای ايجاد عنوان قضايی باب و متداول شده است.»
وی همچنین گفته که اين افراد «عمدتا مجرمان سابقه‌دار هستند و با تشکيل باند و گروه و يا به تنهايی، در اماکن و معابر باعث اخلال در نظم می‌شوند و با شرارت، زورگويی، قمه‌کشی موجب آزار مردم و اخلال در نظم عمومی می‌شوند.»
گزارش‌ها و عکس‌هايی که از نحوه بازداشت اين بزهکاران اجتماعی موسوم به «اراذل و اوباش» در رسانه‌ها منتشر شده نشانگر اعمال خشونت و توهين و تحقير شديد نيروی‌های پليس به هنگام بازداشت آنهاست.
دکتر امير محمود حريرچی، آسيب‌شناس مسائل اجتماعی به سايت سلامت نيوز گفته است: «توهين و تحقير، روزنه‌های اصلاح و بازگشت فرد به جامعه را می‌بندد و انجام اين اقدامات از سوی پليس گرچه ممکن است به سبب ايجاد مزاحمت‌های زياد باعث رضايت مردم شود، اما در دراز مدت باعث ترويج خشونت در جامعه می‌شود.»
برچسب خوردن یک نسل
از سوی ديگر براساس برخی گزارش‌های داخلی بازداشت فردی و گروهی افراد در مواردی با شکايت اهالی يک محله و يا همسايه‌ها صورت می‌گيرد که نياز به بررسی و تحقيق همه جانبه دارد و بازداشت و محاکمه سريع آنها ابهامات زيادی را بوجود می‌آورد.
سعيد خراطها، جامعه‌شناس هم به سلامت نیوز گفته است: «با توجه به نقص در مصداق‌يابی و روش اجرای طرح مبارزه با اراذل و اوباش، ما شاهد برچسب خوردن نسلی هستيم که سال‌هاست در سايه طرح‌های مختلف و متعدد امنيتی زيسته و آموزه‌های آشکار و نهان اين طرح‌هارا فراگرفته است و در نتيجه جمع قابل‌توجهی از آنها مجرم و اراذل و اوباش خطاب می‌شوند.»
اراذل و اوباشی که نه تنها به گفته او «در تعريف و مصداق آن اختلافات و ابهامات زيادی نهفته است» و در قانون مجازات اسلامی نيز «هيچگونه عنوان جزايی »اراذل و اوباش وجود ندارد.
در يک هفته اخير برخی رسانه‌های داخلی با انتشار عکس‌هايی از بازداشت گروهی اين افراد توسط پليس نوشته‌اند که فقط در تاريخ بيستم ديماه ۱۷۳ نفر در پايتخت بازداشت شده‌اند.
ریيس انجمن مددکاران ايران معتقد است «علنی شدن برخوردها و حضور اراذل و اوباش در ملا عام تاثيرگذاری پايدار نداشته است.»
اين در حالی است که شماری از آسيب‌شناسان و حقوقدانان ضمن بی‌تاثيرخواندن طرح‌های ضربتی و «تشديد» برخوردها و تسريع «محاکمه» اينگونه متهمان به بزهکاری اجتماعی بر اين نکته تاکيد دارند که در قوانين کيفری و جزايی تعريفی از «اراذل و اوباش» ارائه نشده و به همين دليل «ماده قانونی» هم در اين مورد وجود ندارد.
حسن ذبحی، معاون قضايی دادستان کل کشور پيش از اين به خبرگزاری دانشجویان ایران، ايسنا گفته بود: «از اراذل و اوباش تعريف قانونی مشخصی وجود ندارد بلکه اصطلاحی است که به اقتضای ايجاد عنوان قضايی باب و متداول شده است.»
وی همچنین گفته که اين افراد «عمدتا مجرمان سابقه‌دار هستند و با تشکيل باند و گروه و يا به تنهايی، در اماکن و معابر باعث اخلال در نظم می‌شوند و با شرارت، زورگويی، قمه‌کشی موجب آزار مردم و اخلال در نظم عمومی می‌شوند.»
گزارش‌ها و عکس‌هايی که از نحوه بازداشت اين بزهکاران اجتماعی موسوم به «اراذل و اوباش» در رسانه‌ها منتشر شده نشانگر اعمال خشونت و توهين و تحقير شديد نيروی‌های پليس به هنگام بازداشت آنهاست.
دکتر امير محمود حريرچی، آسيب‌شناس مسائل اجتماعی به سايت سلامت نيوز گفته است: «توهين و تحقير، روزنه‌های اصلاح و بازگشت فرد به جامعه را می‌بندد و انجام اين اقدامات از سوی پليس گرچه ممکن است به سبب ايجاد مزاحمت‌های زياد باعث رضايت مردم شود، اما در دراز مدت باعث ترويج خشونت در جامعه می‌شود.»
برچسب خوردن یک نسل
از سوی ديگر براساس برخی گزارش‌های داخلی بازداشت فردی و گروهی افراد در مواردی با شکايت اهالی يک محله و يا همسايه‌ها صورت می‌گيرد که نياز به بررسی و تحقيق همه جانبه دارد و بازداشت و محاکمه سريع آنها ابهامات زيادی را بوجود می‌آورد.
سعيد خراطها، جامعه‌شناس هم به سلامت نیوز گفته است: «با توجه به نقص در مصداق‌يابی و روش اجرای طرح مبارزه با اراذل و اوباش، ما شاهد برچسب خوردن نسلی هستيم که سال‌هاست در سايه طرح‌های مختلف و متعدد امنيتی زيسته و آموزه‌های آشکار و نهان اين طرح‌هارا فراگرفته است و در نتيجه جمع قابل‌توجهی از آنها مجرم و اراذل و اوباش خطاب می‌شوند.»
اراذل و اوباشی که نه تنها به گفته او «در تعريف و مصداق آن اختلافات و ابهامات زيادی نهفته است» و در قانون مجازات اسلامی نيز «هيچگونه عنوان جزايی »اراذل و اوباش وجود ندارد.