ستاره پرتاب ديسک جهان که دارنده تنها مدال‌های تاريخ دو و ميدانی ايران از مسابقات جهانی و المپيک است، برای دومين بار در سه ماه گذشته تاکيد کرد که ديگر برای ايران مسابقه نخواهد داد.
آقای حدادی گفته است: «برايم پيغام می‌گذارند که وطن فروشی کرده‌ای. اما اين اسمش وطن‌فروشی نيست. مردم ايران خودشان عاقلند و می‌دانند. خدا و پيغمبر هم گفته برويد هرجا که می‌توانيد پيشرفت کنيد. نمی‌خواهم همين جا تمام بشوم. ما آدم‌های بزرگی داشتيم که متاسفانه تمام شدند.»
احسان حدادی در آمريکا به سر می‌برد و در اولين مسابقه خود رکورد ۶۴ متر و يک سانتی متر را در دانشگاه U.V.A ويرجينيا به ثبت رساند.
او با ابراز رضايت از اين رکورد می‌گويد در شرايط سخت يعنی بدون مربی و بدون آن که کسی از او سراغی بگيرد به اين رکورد رسيده است.
آقای حدادی که در طول سال ۹۱ نيز در انتقاد به «شناخت نداشتن مسئولان ورزش از شرايط و هزينه‌های ورزش حرفه‌ای» همواره مشغول اعتراض بود، پيش از عيد نوروز در سايت خود نوشته بود: «مربی ندارم و به جای تمرين سطل آشغال شوت می‌کنم! به مردم گفته‌ام شرايط فراهم نيست که برايشان طلا بگيرم. چرا مسئولان ورزش در حالی که بايد حامی قهرمانان باشند اين طور رفتار می‌کنند؟ اين رفتار درست نيست. برای سفر به آمريکا برای تمرينات حدود ۱۶ ميليون تومان فقط پول بليت داده‌ام. مگر درآمدم چقدر بوده که همه هزينه‌ها را از جيب خودم بپردازم؟»
احسان حدادی به خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا گفته «ديگر با کسانی که خيلی راحت ورزشکار را بعد از کسب مدال رها می‌کنند، کاری ندارد» و به صورت آزاد در مسابقات شرکت خواهد کرد.
وی که رکورددار پرتاب ديسک آسيا است، در پاسخ به اين پرسش که آيا فدراسيون دووميدانی در اين مدت تماسی با او داشته است، گفت: «دو هفته پيش با آقای داوری صحبت کردم و گفتم با اين شرايط نمی توانم برای شما مسابقه بدهم. ايشان هم مثل هميشه گفت انشاءلله درست می‌شود. من نمی‌دانم اگر اين انشاءلله نبود چکار می‌کردند؟»
احسان حدادی، برنده مدال نقره المپيک لندن گفت: «دليلی ندارد بخواهم برای ايران در مسابقات شرکت کنم چون دين خود را به کشور و مردمش ادا کرده‌ام.» وی افزود: «جايی می‌روم که قدرم را بدانند و حداقل امکانات اوليه که می‌خواهم را برايم فراهم کنند.»
برنده مدال برنز مسابقات جهانی کره جنوبی در شرح توقعات خود از مسئولان ورزش ايران گفته است: «در آمريکا مربی و ماساژور پيدا کردم و به فدراسيون و کميته ملی المپيک اطلاع دادم اما متاسفانه از آنجايی که همه به دنبال مسائل ديگری هستند هيچ کس پيگير کار من نبود تا با آنها قرارداد ببندد.»
مرد سال ورزش ايران در سال ۱۳۸۵ درباره اين که آيا ديگر نمی‌خواهد به ايران بازگردد، گفت: «ايران کشورم است و آن جا به دنيا آمده‌ام اما ديگر تا زمانی که اين شرايط باشد برای ايران مسابقه نخواهم داد. فعلا در ليگ الماس که مسابقات انفرادی است شرکت می‌کنم. برنامه خاصی ندارم و به تنهايی تمرين می‌کنم. چند مسابقه در آمريکا دارم و پس از آن به اروپا خواهم رفت.»
احسان حدادی که از او به عنوان گل سرسبد دو و ميدانی ايران ياد می‌شود، سال ۲۰۰۶ در بازی‌های آسيايی دوحه روی سکوی نخست ايستاد. او اين مدال را در بازی‌های آسيايی ۲۰۱۰ گوانگجو نيز تکرار کرد.
موفق‌ترين دو و ميدانی‌کار تاريخ ايران، در رقابت‌های قهرمانی آسيا نيز چهار مدال طلا از مسابقات ۲۰۰۵ کره جنوبی، ۲۰۰۷ اردن، ۲۰۰۹ چين و ۲۰۱۱ ژاپن به گردن آويخته است. طلای جوانان آسيا، قهرمانی جوانان جهان، نايب قهرمانی جام جهانی، همچنين دو مدال نقره و برنز از جام بين قاره‌ای نيز در کارنامه افتخارات او درج شده است.
آقای حدادی گفته است: «برايم پيغام می‌گذارند که وطن فروشی کرده‌ای. اما اين اسمش وطن‌فروشی نيست. مردم ايران خودشان عاقلند و می‌دانند. خدا و پيغمبر هم گفته برويد هرجا که می‌توانيد پيشرفت کنيد. نمی‌خواهم همين جا تمام بشوم. ما آدم‌های بزرگی داشتيم که متاسفانه تمام شدند.»
احسان حدادی در آمريکا به سر می‌برد و در اولين مسابقه خود رکورد ۶۴ متر و يک سانتی متر را در دانشگاه U.V.A ويرجينيا به ثبت رساند.
او با ابراز رضايت از اين رکورد می‌گويد در شرايط سخت يعنی بدون مربی و بدون آن که کسی از او سراغی بگيرد به اين رکورد رسيده است.
آقای حدادی که در طول سال ۹۱ نيز در انتقاد به «شناخت نداشتن مسئولان ورزش از شرايط و هزينه‌های ورزش حرفه‌ای» همواره مشغول اعتراض بود، پيش از عيد نوروز در سايت خود نوشته بود: «مربی ندارم و به جای تمرين سطل آشغال شوت می‌کنم! به مردم گفته‌ام شرايط فراهم نيست که برايشان طلا بگيرم. چرا مسئولان ورزش در حالی که بايد حامی قهرمانان باشند اين طور رفتار می‌کنند؟ اين رفتار درست نيست. برای سفر به آمريکا برای تمرينات حدود ۱۶ ميليون تومان فقط پول بليت داده‌ام. مگر درآمدم چقدر بوده که همه هزينه‌ها را از جيب خودم بپردازم؟»
احسان حدادی به خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا گفته «ديگر با کسانی که خيلی راحت ورزشکار را بعد از کسب مدال رها می‌کنند، کاری ندارد» و به صورت آزاد در مسابقات شرکت خواهد کرد.
وی که رکورددار پرتاب ديسک آسيا است، در پاسخ به اين پرسش که آيا فدراسيون دووميدانی در اين مدت تماسی با او داشته است، گفت: «دو هفته پيش با آقای داوری صحبت کردم و گفتم با اين شرايط نمی توانم برای شما مسابقه بدهم. ايشان هم مثل هميشه گفت انشاءلله درست می‌شود. من نمی‌دانم اگر اين انشاءلله نبود چکار می‌کردند؟»
احسان حدادی، برنده مدال نقره المپيک لندن گفت: «دليلی ندارد بخواهم برای ايران در مسابقات شرکت کنم چون دين خود را به کشور و مردمش ادا کرده‌ام.» وی افزود: «جايی می‌روم که قدرم را بدانند و حداقل امکانات اوليه که می‌خواهم را برايم فراهم کنند.»
برنده مدال برنز مسابقات جهانی کره جنوبی در شرح توقعات خود از مسئولان ورزش ايران گفته است: «در آمريکا مربی و ماساژور پيدا کردم و به فدراسيون و کميته ملی المپيک اطلاع دادم اما متاسفانه از آنجايی که همه به دنبال مسائل ديگری هستند هيچ کس پيگير کار من نبود تا با آنها قرارداد ببندد.»
مرد سال ورزش ايران در سال ۱۳۸۵ درباره اين که آيا ديگر نمی‌خواهد به ايران بازگردد، گفت: «ايران کشورم است و آن جا به دنيا آمده‌ام اما ديگر تا زمانی که اين شرايط باشد برای ايران مسابقه نخواهم داد. فعلا در ليگ الماس که مسابقات انفرادی است شرکت می‌کنم. برنامه خاصی ندارم و به تنهايی تمرين می‌کنم. چند مسابقه در آمريکا دارم و پس از آن به اروپا خواهم رفت.»
احسان حدادی که از او به عنوان گل سرسبد دو و ميدانی ايران ياد می‌شود، سال ۲۰۰۶ در بازی‌های آسيايی دوحه روی سکوی نخست ايستاد. او اين مدال را در بازی‌های آسيايی ۲۰۱۰ گوانگجو نيز تکرار کرد.
موفق‌ترين دو و ميدانی‌کار تاريخ ايران، در رقابت‌های قهرمانی آسيا نيز چهار مدال طلا از مسابقات ۲۰۰۵ کره جنوبی، ۲۰۰۷ اردن، ۲۰۰۹ چين و ۲۰۱۱ ژاپن به گردن آويخته است. طلای جوانان آسيا، قهرمانی جوانان جهان، نايب قهرمانی جام جهانی، همچنين دو مدال نقره و برنز از جام بين قاره‌ای نيز در کارنامه افتخارات او درج شده است.