سازمان ديدبان حقوق بشر در بيانيهای اعلام کرد شبهنظاميان موسوم به حکومت اسلامی يا داعش در عراق و حدود پنج ماه پیش، بيش از ۶۰۰ زندانی را در شهر موصل در شمال عراق اعدام کردهاند.
ديدبان حقوق بشر در اين بيانيه که روز هشتم آبان ماه منتشر شده با تحقیق از بازماندگان اين اعدامها میگويد بيشتر کسانی که کشته شدند، مسلمانان شيعه بودهاند.
بر اساس اين بيانيه، نيروهای شبهنظامی حکومت اسلامی يا داعش حدود پنج ماه قبل، پس از تصرف موصل به زندان «بدوش» رفته و زندانيان شيعه را از سنی جدا کردندو شيعيان زندانی را مقابل ديوار برده و با شليک، اعدام کردند.
نزديک به ۱۵ تن از بازماندگان اين کشتار در گفت وگو با ديدبان حقوق بشر جزييات آن را بازگو کردهاند. همچنين گفته شده شبهنظاميان داعش شماری از زندانيان يزيدی، ايزدی و چند زندانی کرد را هم اعدام کرده و کشتهاند.
«لتا تايلر» کارشناس تروريسم و مقابله با تروريسم درخواست کرده کشورهای جهان اين «جنايت» را محکوم کرده و مسببان آن را به دادگاه بياورند.
ديدبان حقوق بشر میگويد کشتاری در اين مقياس معادل جنايات جنگی و جنايت عليه بشريت است.
اين بيانيه میگويد شبهنظاميان داعش به زندان «بدوش» که در حومه شهر موصل و در حاشيه صحرا واقع شده رفته و يک هزار و ۵۰۰ زندانی را سوارکاميون کرده و به چند نقطه متفاوت در صحرا منتقل کردهاند.
افرادی که در زندان بدوش بودند به اتهامهايی از قتل گرفته تا جرائم بدون خشونت محکوم و به اين زندان فرستاده شده بودند.
شاهدان میگويند نيروهای داعش سنیها، شيعهها، کردها و مسيحيان را جدا کرده و آنها را به بيرون از زندان متقل کردند. يکی از قربانيان اين حادثه که جان به در برده، به ديدبان حقوق بشر گفت: «بعد از آن هرچه دار و ندار زندانيان بود گرفته و آزارشان داده و بعد به گلوله بستند.»
اين شاهد عينی میگويد: «ما را به صف کرده و گفتند شروع به شمارش کنيد. من شماره ۴۳ بودم و شنیدم که آخرين شماره اعلامشده، ۶۱۵ بود. بعد از آن يکی از شبهنظاميان گفت آيا آماده هستيد؟ امشب به شما خيلی خوش خواهد گذشت. بعد همه ما را به گلوله بستند.»
ديدبان حقوق بشر برای جلوگيری از عواقب احتمالی، نام و نام خانوادگی اين زندانيان را منتشر نکرده است.
يک دسته ۹ نفری از بازماندگان اين کشتار با ديدبان حقوق بشر مصاحبه کرده و گفتهاند آمار احتمالی قربانيان اين کشتار بين ۶۱۵ يا ۶۱۸ يا ۷۵۰ بوده است.
بازماندگان میگويند نيروهای شبهنظامی داعش همين طور شليک کرده و اگر کسی سرپا مانده بود باز هم شليک میکردند. اين شاهدان عينی میگويند اين قدر به کشتار ادامه دادند که مهمات آنها تمام شد و صحنه را ترک کردند.