سايمور هرش، خبرنگار تحليلی آمريکايی به خاطر مقاله اخير خود که در آن دولت ترکيه را به دست داشتن در حملات شيميايی ماه اوت سال گذشته ميلادی در سوريه متهم کرده، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. وقوع اين حملات شيميايی در روند جنگ داخلی سوريه بسيار مهم بود و وقوع آن باعث شد که دولت آمريکا به اقدام نظامی عليه رژيم بشار اسد بسيار نزديک شود.
به گزارش رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی، سايمور هرش در مقاله اخير خود نوشته گروهی از شورشيان سوريه با همکاری سازمان اطلاعاتی ترکيه اين حمله (شيميايی در خاک سوريه) را انجام داده اند تا به اين وسيله دولت آمريکا را به اقدام نظامی عليه رژيم بشار اسد تحريک کنند. اين مقاله اخيرا در وب سايت «لاندن رويو آف بوکز» منتشر شده است.
دولت‌های آمريکا و ترکيه ادعاهای سايمور هرش را رد کرده و آن را خلاف واقعيت می‌دانند. سايمور هرش در زمان دولت دوم جورج دبليو بوش هم از طرح‌های پنهانی وزارت دفاع آمريکا برای حمله احتمالی به ايران پرده برداشته بود که واکنش‌های زيادی آن زمان در پی داشت.
شماری از کارشناسان دولتی به منابع مورد اشاره در اين گزارش ترديد کرده و سايمور هرش را متهم کرده‌اند که شواهد موجود در اثبات دست داشتن رژيم سوريه در اين حملات شيميايی را ناديده می‌گيرد. اما سايمور هرش در گفت وگو با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی، گفت که ازمطالب گفته شده در مقاله خود، دفاع می‌کند.
يکی از اسنادی که وی در مقاله خود به آن استناد کرده يک مدرک محرمانه اداره اطلاعاتی وزارت دفاع آمريکا به تاريخ ۲۰ ژوئن سال گذشته است که در آن گفته می‌شود «جبهه النصره که گروهی مرتباط با القاعده است، در سوريه يک واحد توليد گازهای سمی سارين دارد که پيشرفته‌ترين مورد در توليد اين نوع سلاح های شيميايی از زمان تلاش های القاعده در اين زمينه و پيش از حملات يازدهم سپتامبر است.»
سايمور هرش می افزايد که در بخش ديگری از اين گزارش محرمانه وزارت دفاع آمريکا آمده است:« واسطه‌هايی که در ترکيه و عربستان سعودی مستقر هستند تلاش می‌کردند که مواد لازم برای توليد گاز سارين را در مقياس‌های چند هزار کيلويی تهيه کنند و به احتمال زياد هدف آنها برنامه‌ريزی برای توليد وسيع اين ماده شيميايی در خاک سوريه بوده است.»
سايمور هرش در ادامه گفت وگوی خود با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی، که روز سه‌شنبه ۲۰ فروردين انجام شد، گفت: «مدارک محرمانه ديگری وجود دارند که در ماه ژوئن نوشته شده‌اند و علاوه بر آن چهار يا پنج گزارش ديگر هم در ماه‌های بهار سال گذشته نوشته شده‌اند که موضوع همه آنها خطر ناشی از گاز سارين و دخالت دولت ترکيه در اين اقدامات است. نهادهای دولت آمريکا هم همه از اين موضوع مطلع بودند.»
در پی حمله با گازهای سمی که روز ۲۱ اوت سال گذشته در يکی از محله های حومه شرقی دمشق روی داد صدها نفر کشته شدند. اين رويداد تنش های بين‌المللی بر سر جنگ داخلی سوريه را به‌شدت افزايش داد. باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا و گروهی ديگر از رهبران کشورهای غربی قبل از وقوع اين حمله اعلام کرده بودند که استفاده از سلاح شيميايی، خط قرمزی است که می‌تواند به مداخله نظامی در جنگ سوريه منجر شود.
در هفته های پس از وقوع اين حمله و در شرايطی که مقامات آمريکايی به طور علنی از آماده شدن برای واکنش نظامی صحبت می کردند، باراک اوباما از اين موضع عقب نشينی کرد و در نهايت آمريکا و روسيه به توافقی رسيدند که براساس آن، رژيم بشار اسد تمام جنگ افزارهای شيميايی خود را در اختيار جامعه بين‌المللی قرار داده تا در نهايت نابود شوند.
سايمور هرش به نقل از يک مقام امنيتی سابق آمريکايی و بدون ذکر نام وی می گويد که ماموران اطلاعاتی روسيه نمونه‌هايی از تسليحات مورد استفاده در اين حمله را پيدا کردند و اين نمونه‌ها از طريق دستگاه‌های اطلاعاتی بريتانيا برای آمريکا ارسال شدند. اين شواهد ادعاهای قبلی دولت آمريکا در مورد دخالت رژيم بشار اسد در اين حملات را زير سئوال برده و به همين خاطر فرماندهان نيروهای مسلح آن کشور به باراک اوباما در مورد دخالت نظامی در سوريه هشدار داده و نظر وی را تغيير دادند.
سايمور هرش در مقاله خود همچنين گفته که آمريکا به‌طور مخفيانه اسلحه و مهمات را از ليبی و از مسير ترکيه برای شورشيان سوريه ارسال می‌کرده است. انتقال مخفيانه اين تسليحات پس از وقوع حمله مرگبار به دفتر ديپلماتيک آمريکا در شهر بنغازی ليبی در سپتامبر سال ۲۰۱۲ متوقف شده است.
سايمور هرش به نقل از يک مقام سابق امنيتی آمريکا گفته که حمله شيميايی ماه اوت سال گذشته يک طرح مخفيانه‌ای بود که توسط نهادهای اطلاعاتی ترکيه انجام شد تا به وسيله آن دولت آمريکا را به مداخله نظامی در سوريه وادار کند.
دولت ترکيه نگران بود که تحت تاثير توقف انتقال تسليحات از ليبی، شورشيان سوريه تضعيف شده و حتی شکست بخورند.
به گزارش روزنامه حريت ترکيه، «بولنت آرينچ» معاون نخست وزير ترکيه روز هفتم آوريل در يک کنفرانس خبری گفت که ادعاهای مربوط به دخالت ترکيه در حمله شيميايی اوت سال گذشته «دروغ و کذب محض» است.
يک سخنگوی نهادهای امنيتی آمريکا نيز ضمن رد ادعاهای سايمور هرش مبنی بر دخالت نداشتن دولت سوريه در حمله شيميايی سال گذشته گفت: «ما قصد نداريم در مورد تمام جزييات نادرست اين مقاله اظهار نظر کنيم ولی به صراحت اعلام می‌کنيم که فقط و فقط رژيم بشار اسد می توانسته مسئول حمله شيميايی روز ۲۱ اوت باشد.»
اين سخنگوی نهادهای امنيتی آمريکا در بيانيه خود در همين حال افزود که موضوع انتقال اسلحه از ليبی برای شورشيان سوريه نيز دروغ است.
گروهی از صاحبنظران به خاطر استناد سايمور هرش به شواهدی که ماموران اطلاعاتی روسيه از آن حمله شيميايی پيدا کرده‌اند، از اين مقاله انتقاد کرده و می‌گويند دولت روسيه از حاميان اصلی رژيم بشار اسد و مخالف دخالت نظامی آمريکا در سوريه است.
سايمور هرش ضمن رد کردن اين انتقادها در ادامه گفت وگوی خود با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی گفت که شواهدی که روسيه پيدا کرده بود، قبل از انتقال به ادارات امنيتی آمريکا توسط کشورهای متحد آمريکا تاييد شده بودند.
سايمور هرش افزود: «نکته در اين است که اين نمونه‌ها و شواهد صرفا از طرف روسيه ارائه نشده بود. اين نمونه‌ها توسط بريتانيا و پس از انجام آزمايش توسط نهادهای اطلاعاتی آن کشور به آمريکا منتقل شدند. و بعد هم يافته‌های مربوط به آن توسط رييس ستاد نيروهای مسلح آمريکا به رييس جمهوری آمريکا منتقل شد. بنابراين موضوع خيلی پيچيده‌تر از آن است که صرفا بگوييم اين نمونه ها و شواهد توسط روس ها ارائه شده اند.»
يک کارشناس بريتانيايی در انتقاد از شواهد ارائه شده در مقاله سايمور هرش گفته است که نيروهای دولت سوريه مدتی بيش از يک سال از تسليحات مشابه آن‌چه که در حمله اوت سال گذشته به کار رفته بود، استفاده می کردند.
اما سايمور هرش در مقاله خود با استناد به تحقيقاتی که يک پروفسور دانشگاه فنی ماساچوست (ام آی تی) در مورد اين تسليحات انجام داده، می گويد مهماتی که در حمله شيميايی اوت سال گذشته به کار برده شده دست ساز بوده‌اند و برد آنها حدود دو کيلومتر است و اين ثابت می‌کند که نمی توانسته از خارج از قلمرو تحت کنترل شورشيان شليک شوند.
سايمور هرش در ادامه گفت وگوی خود با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی گفت:« من با قطعيت به شما می گويم که اينها موشک (راکت)های دست ساز بوده اند.»
اما «اليوت هيجينز» کارشناس نظامی بريتانيايی در مطلبی در روز هفت آوريل در رسانه‌های بريتانيا نوشت که با مشاهده ويدئوهای خبری گزارشگرانی که همراه با نيروهای ارتش سوريه حرکت می‌کردند، می‌توان ديد که مناطق آسيب ديده در اين حمله شيميايی حدود دو کيلومتر با خط مقدم جبهه فاصله داشتند. در نتيجه اين احتمال وجود دارد که اين سلاح‌های شيميايی از مناطق تحت کنترل نيروهای بشار اسد شليک شده‌اند.
سايمور هرش در سال ۱۹۷۰ به خاطر گزارش خود از قتل عام غيرنظاميان ويتنامی توسط ارتش آمريکا جايزه پوليتزر را دريافت کرد. علاوه بر اين در سال‌های بعد نيز جوايز مهم و معتبری در زمينه روزنامه نگاری به وی اعطا شده است.
به گزارش رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی، سايمور هرش در مقاله اخير خود نوشته گروهی از شورشيان سوريه با همکاری سازمان اطلاعاتی ترکيه اين حمله (شيميايی در خاک سوريه) را انجام داده اند تا به اين وسيله دولت آمريکا را به اقدام نظامی عليه رژيم بشار اسد تحريک کنند. اين مقاله اخيرا در وب سايت «لاندن رويو آف بوکز» منتشر شده است.
دولت‌های آمريکا و ترکيه ادعاهای سايمور هرش را رد کرده و آن را خلاف واقعيت می‌دانند. سايمور هرش در زمان دولت دوم جورج دبليو بوش هم از طرح‌های پنهانی وزارت دفاع آمريکا برای حمله احتمالی به ايران پرده برداشته بود که واکنش‌های زيادی آن زمان در پی داشت.
شماری از کارشناسان دولتی به منابع مورد اشاره در اين گزارش ترديد کرده و سايمور هرش را متهم کرده‌اند که شواهد موجود در اثبات دست داشتن رژيم سوريه در اين حملات شيميايی را ناديده می‌گيرد. اما سايمور هرش در گفت وگو با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی، گفت که ازمطالب گفته شده در مقاله خود، دفاع می‌کند.
يکی از اسنادی که وی در مقاله خود به آن استناد کرده يک مدرک محرمانه اداره اطلاعاتی وزارت دفاع آمريکا به تاريخ ۲۰ ژوئن سال گذشته است که در آن گفته می‌شود «جبهه النصره که گروهی مرتباط با القاعده است، در سوريه يک واحد توليد گازهای سمی سارين دارد که پيشرفته‌ترين مورد در توليد اين نوع سلاح های شيميايی از زمان تلاش های القاعده در اين زمينه و پيش از حملات يازدهم سپتامبر است.»
سايمور هرش می افزايد که در بخش ديگری از اين گزارش محرمانه وزارت دفاع آمريکا آمده است:« واسطه‌هايی که در ترکيه و عربستان سعودی مستقر هستند تلاش می‌کردند که مواد لازم برای توليد گاز سارين را در مقياس‌های چند هزار کيلويی تهيه کنند و به احتمال زياد هدف آنها برنامه‌ريزی برای توليد وسيع اين ماده شيميايی در خاک سوريه بوده است.»
سايمور هرش در ادامه گفت وگوی خود با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی، که روز سه‌شنبه ۲۰ فروردين انجام شد، گفت: «مدارک محرمانه ديگری وجود دارند که در ماه ژوئن نوشته شده‌اند و علاوه بر آن چهار يا پنج گزارش ديگر هم در ماه‌های بهار سال گذشته نوشته شده‌اند که موضوع همه آنها خطر ناشی از گاز سارين و دخالت دولت ترکيه در اين اقدامات است. نهادهای دولت آمريکا هم همه از اين موضوع مطلع بودند.»
در پی حمله با گازهای سمی که روز ۲۱ اوت سال گذشته در يکی از محله های حومه شرقی دمشق روی داد صدها نفر کشته شدند. اين رويداد تنش های بين‌المللی بر سر جنگ داخلی سوريه را به‌شدت افزايش داد. باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا و گروهی ديگر از رهبران کشورهای غربی قبل از وقوع اين حمله اعلام کرده بودند که استفاده از سلاح شيميايی، خط قرمزی است که می‌تواند به مداخله نظامی در جنگ سوريه منجر شود.
در هفته های پس از وقوع اين حمله و در شرايطی که مقامات آمريکايی به طور علنی از آماده شدن برای واکنش نظامی صحبت می کردند، باراک اوباما از اين موضع عقب نشينی کرد و در نهايت آمريکا و روسيه به توافقی رسيدند که براساس آن، رژيم بشار اسد تمام جنگ افزارهای شيميايی خود را در اختيار جامعه بين‌المللی قرار داده تا در نهايت نابود شوند.
سايمور هرش به نقل از يک مقام امنيتی سابق آمريکايی و بدون ذکر نام وی می گويد که ماموران اطلاعاتی روسيه نمونه‌هايی از تسليحات مورد استفاده در اين حمله را پيدا کردند و اين نمونه‌ها از طريق دستگاه‌های اطلاعاتی بريتانيا برای آمريکا ارسال شدند. اين شواهد ادعاهای قبلی دولت آمريکا در مورد دخالت رژيم بشار اسد در اين حملات را زير سئوال برده و به همين خاطر فرماندهان نيروهای مسلح آن کشور به باراک اوباما در مورد دخالت نظامی در سوريه هشدار داده و نظر وی را تغيير دادند.
سايمور هرش در مقاله خود همچنين گفته که آمريکا به‌طور مخفيانه اسلحه و مهمات را از ليبی و از مسير ترکيه برای شورشيان سوريه ارسال می‌کرده است. انتقال مخفيانه اين تسليحات پس از وقوع حمله مرگبار به دفتر ديپلماتيک آمريکا در شهر بنغازی ليبی در سپتامبر سال ۲۰۱۲ متوقف شده است.
سايمور هرش به نقل از يک مقام سابق امنيتی آمريکا گفته که حمله شيميايی ماه اوت سال گذشته يک طرح مخفيانه‌ای بود که توسط نهادهای اطلاعاتی ترکيه انجام شد تا به وسيله آن دولت آمريکا را به مداخله نظامی در سوريه وادار کند.
دولت ترکيه نگران بود که تحت تاثير توقف انتقال تسليحات از ليبی، شورشيان سوريه تضعيف شده و حتی شکست بخورند.
به گزارش روزنامه حريت ترکيه، «بولنت آرينچ» معاون نخست وزير ترکيه روز هفتم آوريل در يک کنفرانس خبری گفت که ادعاهای مربوط به دخالت ترکيه در حمله شيميايی اوت سال گذشته «دروغ و کذب محض» است.
يک سخنگوی نهادهای امنيتی آمريکا نيز ضمن رد ادعاهای سايمور هرش مبنی بر دخالت نداشتن دولت سوريه در حمله شيميايی سال گذشته گفت: «ما قصد نداريم در مورد تمام جزييات نادرست اين مقاله اظهار نظر کنيم ولی به صراحت اعلام می‌کنيم که فقط و فقط رژيم بشار اسد می توانسته مسئول حمله شيميايی روز ۲۱ اوت باشد.»
اين سخنگوی نهادهای امنيتی آمريکا در بيانيه خود در همين حال افزود که موضوع انتقال اسلحه از ليبی برای شورشيان سوريه نيز دروغ است.
گروهی از صاحبنظران به خاطر استناد سايمور هرش به شواهدی که ماموران اطلاعاتی روسيه از آن حمله شيميايی پيدا کرده‌اند، از اين مقاله انتقاد کرده و می‌گويند دولت روسيه از حاميان اصلی رژيم بشار اسد و مخالف دخالت نظامی آمريکا در سوريه است.
سايمور هرش ضمن رد کردن اين انتقادها در ادامه گفت وگوی خود با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی گفت که شواهدی که روسيه پيدا کرده بود، قبل از انتقال به ادارات امنيتی آمريکا توسط کشورهای متحد آمريکا تاييد شده بودند.
سايمور هرش افزود: «نکته در اين است که اين نمونه‌ها و شواهد صرفا از طرف روسيه ارائه نشده بود. اين نمونه‌ها توسط بريتانيا و پس از انجام آزمايش توسط نهادهای اطلاعاتی آن کشور به آمريکا منتقل شدند. و بعد هم يافته‌های مربوط به آن توسط رييس ستاد نيروهای مسلح آمريکا به رييس جمهوری آمريکا منتقل شد. بنابراين موضوع خيلی پيچيده‌تر از آن است که صرفا بگوييم اين نمونه ها و شواهد توسط روس ها ارائه شده اند.»
يک کارشناس بريتانيايی در انتقاد از شواهد ارائه شده در مقاله سايمور هرش گفته است که نيروهای دولت سوريه مدتی بيش از يک سال از تسليحات مشابه آن‌چه که در حمله اوت سال گذشته به کار رفته بود، استفاده می کردند.
اما سايمور هرش در مقاله خود با استناد به تحقيقاتی که يک پروفسور دانشگاه فنی ماساچوست (ام آی تی) در مورد اين تسليحات انجام داده، می گويد مهماتی که در حمله شيميايی اوت سال گذشته به کار برده شده دست ساز بوده‌اند و برد آنها حدود دو کيلومتر است و اين ثابت می‌کند که نمی توانسته از خارج از قلمرو تحت کنترل شورشيان شليک شوند.
سايمور هرش در ادامه گفت وگوی خود با راديو اروپای آزاد، راديو آزادی گفت:« من با قطعيت به شما می گويم که اينها موشک (راکت)های دست ساز بوده اند.»
اما «اليوت هيجينز» کارشناس نظامی بريتانيايی در مطلبی در روز هفت آوريل در رسانه‌های بريتانيا نوشت که با مشاهده ويدئوهای خبری گزارشگرانی که همراه با نيروهای ارتش سوريه حرکت می‌کردند، می‌توان ديد که مناطق آسيب ديده در اين حمله شيميايی حدود دو کيلومتر با خط مقدم جبهه فاصله داشتند. در نتيجه اين احتمال وجود دارد که اين سلاح‌های شيميايی از مناطق تحت کنترل نيروهای بشار اسد شليک شده‌اند.
سايمور هرش در سال ۱۹۷۰ به خاطر گزارش خود از قتل عام غيرنظاميان ويتنامی توسط ارتش آمريکا جايزه پوليتزر را دريافت کرد. علاوه بر اين در سال‌های بعد نيز جوايز مهم و معتبری در زمينه روزنامه نگاری به وی اعطا شده است.