احمد زیدآبادی روزنامهنگاری که از سال ۸۸ در زندان به سر میبرد قرار بود با پایان دوره محکومیت شش سالهاش روز۳۱ اردیبهشت ماه از زندان آزاد شود اما وی روز پنجشنبه مستقیما از زندان رجاییشهر به تبعید فرستاده شد.
احمد زیدآبادی در سال ۸۸ به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی علاوه بر شش سال زندان، به پنج سال تبعید به گناباد هم محکوم شده بود.
آن طور که نسرین ستوده وکیل دادگستری در تهران در گفتوگو با رادیو فردا میگوید، حکم آقای زیدآبادی باید بر اساس قانون مجازات اسلامی جدید مورد بازنگری قرار گیرد تا قابلیت اجرا پیدا کند.
Your browser doesn’t support HTML5
نسرین ستوده: کلیه احکام متهمان سیاسی و عقیدتی در سالهای اخیر تحت جو امنیتی که پس از انتخابات سال ۸۸ در ایران حاکم شد، صادر شده و بنابراین قطعاً باید مورد بازنگری قرار گیرد. اما حتی خارج از این عامل هم دلایل دیگری برای رسیدگی مجدد به بسیاری از این پروندهها وجود دارد. فیالمثل اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی جدید که مقرر میکند چنانچه فردی به اتهامات مختلف تحت تعقیب قرار گرفته باشد و به همه آن اتهامات محکوم شده باشد، باید محکومیت اشد، بالاترین محکومیت در مورد او اعمال شود و از بقیه صرفنظر شود. در حالی که اکثریت پروندههایی که پس از انتخابات تشکیل شد با تعدد اتهام و تعدد مجازات روبهرو بودند. که قطعاً باید مورد رسیدگی مجدد قرار گیرند. البته پرونده آقای زیدآبادی هم از همان مورد در مورد مجازات اصلی بود.
خانم ستوده، آقای زیدآبادی قرار بود سی یک اردیبهشت ماه از زندان آزاد شوند، اما قرار هست به گفته همسرشان حکم تبعیدشان اجرا شود. این حکم بر اساس قانون مجازات اسلامی جدید که شما توضیح دادید در موردش، به چه صورت باید باشد؟
قانون مجازات اسلامی سال ۹۲ بدون هیچ گونه ابهامی تصریح کرده که دادگاه در هیچ موردی نسبت به احکام تکمیلی و محرومیتهای جانبی نمیتوانند حکم به محرومیت فرد بیش از دو سال بدهند. این احکام تکمیلی شامل تبعید هم میشود. در مورد تبعید یا محرومیت شغلی، حرفهای یا محرومیتهای اجتماعی و یا فعالیتهای سیاسی قانون صراحت دارد که مجموع این محرومیتها و تبعید روی هم نباید بیش از دو سال باشد. بنابراین حکم محرومیت وتبعید آقای زیدآبادی هم از مواردی است که قبل از اجرا باید مورد بازنگری قرار گیرد، تا چناچه دادگاه حکم به تحمل مجازات تکمیلی داد ایشان برای مجازات تکمیلی بتوانند بروند تبعید یا محرومیت را تحمل کنند. با توجه به اینکه آقای زیدآبادی یک حکم محرومیت دیگر هم جزو مجازاتهای تکمیلیشان تعیین شده و آن هم اینست که ایشان را مادامالعمر از فعالیت روزنامه نگاری که حرفه ایشان به حساب میآید محروم کردند و این در همان زمان هم حکم غیرقانونی محسوب میشد، و به ویژه الان حکم محرومیت ایشان هم باید مورد بازنگری قرار گیرد. به این دلیل ساده که اگر فردی مادامالعمر از انجام وظایف حرفهایاش محروم شود مشابه اینست که کسی را به حبس ابد محکوم کرده باشند.
خانم ستوده، دو تا از همکاران شما محمد سیفزاده و عبدالفتاح سلطانی هم علاوه بر حکم زندان احکامی دارند مبنی بر محکومت چند ساله از حرفه وکالت. با توجه به قانون جدید مجازات اسلامی که شما شرح دادید، پس باید در مورد این دو همکار شما هم باید حکم محکومیتشان تغییر کند؟
بله. دقیقاً. البته من میتوانم این خبر را به شما بدهم که حکم همکارم که وکالت مرا به عهده داشتند یعنی جناب عبدالفتاح سلطانی حکم محرومیتشان مشابه من بیست سال بود در حکمی که قبلاً از دادگاه انقلاب صادر شده بود و الان با اعمال ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی جدید هم حکم ایشان و هم حکم من در بخش حکم تکمیلی به دو سال کاهش پیدا کرده. من فکر میکنم که باید نسبت به همه زندانیان سیاسی اعمال شود برای اینکه تکلیف مجازاتهای آنها کاملاً روشن و واضح باشد.