مسئولان فدراسيون فوتبال ايران حاضر به پذيرش مسئوليت درباره آرای گمشده جواد نکونام و کارلوس کی‌روش در انتخاب برترين های فوتبال جهان در سال ۲۰۱۲ نيستند. ماجرايی که جواد نکونام از آن به عنوان يک «آبروريزی و اتفاق واقعاً زشت » ياد کرده است.
مراسم گالا در زوريخ در حالی به اتمام رسيد که در فهرست منتشر شده از سوی فيفا، بين کسانی که به نامزدهای نهايی توپ طلا رای داده بودند، نامی از کارلوس کی‌روش و جواد نکونام ديده نمی‌شد. از هر کشور يک روزنامه‌نگار، کاپيتان و سرمربی تيم ملی آن اين فرصت را دارند تا مرد سال فوتبال را برگزينند.
فهرست فيفا نشان می‌داد حتی در کشور مالی که مدت‌هاست زير چکمه شورشيان قرار گرفته و درگير مناقشات خونين داخلی است، فدراسيون فوتبال اين کشور رای سرمربی خود را برای انتخابات توپ طلا به فيفا ارسال کرده است.
کشورهايی مانند جيبوتی، بوتسوانا، آنتيگوآ و باربودا، کوراکائو، وانواتو و جزاير ويرجين نيز در گزينش برترين‌های فوتبال جهان سهمی داشتند. آنها آرای خود را به موقع، در اختيار فيفا قرار داده بودند. کشورهايی که جمع کل بودجه فوتبال‌شان، قابل قياس با هزينه‌های يک تيم ليگ برتری در ايران هم نيست.
در اين بين، آرای کاپيتان و سرمربی تيم ملی ايران در محل فدراسيون ماند و به فيفا نرسيد. فدراسيون جهانی فوتبال نيز نام ايران را از جدول کشورهای مشارکت کننده در انتخابات، خط زد.
به اين ترتيب ايران برخلاف کشورهايی مانند سوريه، پاکستان، افغانستان و بنگلادش، هيچ سهمی در ضيافت فيفا نداشت. کشورهايی که گرچه بين نامزدهای فدراسيون برتر آسيا قرار نداشتند، اما برترين های فوتبال جهان در سال ۲۰۱۲ را طبق موازين فيفا برگزيدند.
علی دايی نيز نه به نمايندگی از فدراسيون فوتبال ايران، بلکه به دليل عضويت در کميته فنی فيفا و به دعوت مستقيم اين ارگان در مراسم گالا حضور يافته بود.
مدير روابط عمومی فدراسيون فوتبال ايران درباره دليل ارسال نشدن به موقع آرای کارلوس کی‌روش و نکونام به فيفا، به روزنامه ورزشی تماشا گفته است که اصلا از اين مسئله خبر ندارد و هيچ چيز در اين باره نمی داند.
جواد نکونام به اين روزنامه گفته او و سرمربی تيم ملی، آرای خود را در مهلت مقرر تحويل دادند تا به فيفا ارسال شود. نکونام به ترتيب به مسی، اينيستا و ژاوی رای داده بود. برای انتخاب بهترين مربی هم به دل بوسکه، گوارديولا و يواخيم لو؛ آرايی که محاسبه نشد.
رئيس کميته روابط بين الملل فدراسيون فوتبال با خبرگزاری مهر مصاحبه کرده و فيفا را مسئول حذف آرای ايران دانسته است. اميد جمالی گفته: «شايد حجم دريافت اطلاعات آنها به يک باره بالا رفته باشد. مطمئن باشيد آرای فوتبال ايران را ارسال کرديم.»
توضيحات بعدی جمالی نشان می‌دهد که او از مهلت نهايی ارسال آرا مطلع نبوده است: «مسئولان فيفا تاريخ نهايی را تعيين نکرده بودند و من فکر می‌کنم فدراسيون‌های عضو تا پايان ماه دسامبر برای ارسال آرا خود وقت داشتند.»
فدراسيون فوتبال ايران همزمان با اين ماجرای بی‌سابقه درخواست ميزبانی جام ملت‌های آسيا در سال ۲۰۱۹ را هم به کنفدراسيون فوتبال آسيا ارسال کرده است. ماجرايی که مانند حضور بازيکن محروم در ترکيب تيم اميد ايران، هيچ کس مسئوليتش را برعهده نگرفت.
آخرين ميزبانی ايران در جام ملت‌های آسيا، سال ۱۹۷۶ بود که در دو مجموعه ورزشی آزادی تهران و باغشمال تبريز برگزار شد.
آزادی و باغشمال آن زمان، دو مجموعه مدرن و تازه ساز بودند. تهران در اين چهار دهه ورزشگاه تازه‌ای به خود نديده است. از طرفی در آن مقطع، جام ملت‌ها با حضور شش تيم برگزار می‌شد و ميزبانی به مراتب راحت‌تر بود تا تورنمنتی که حالا با حضور ۱۶ تيم برگزار می‌شود. آزادی حضور زنان در ورزشگاه‌ها، ترافيک و مشکلات سياسی نيز فقط بخشی از تفاوت‌های آخرين ميزبانی تهران با درخواست برای ميزبانی مجدد است.
بخش ديگری از تفاوت‌ها را بايد آنجا جست که در آن مقطع زمانی هنوز کشورهای عربی در حاشيه جنوبی خليج فارس، داعيه ميزبانی رقابت‌های مهم جهانی و قاره‌ای را نداشتند. چين نيز وارد عرصه ميزبانی رقابت‌ها نشده بود و اغلب رقابت‌های مهم ورزشی آسيا در هندوستان، پاکستان، ايران، تايلند، اندونزی، ژاپن و کره جنوبی برگزار می‌شد.
مراسم گالا در زوريخ در حالی به اتمام رسيد که در فهرست منتشر شده از سوی فيفا، بين کسانی که به نامزدهای نهايی توپ طلا رای داده بودند، نامی از کارلوس کی‌روش و جواد نکونام ديده نمی‌شد. از هر کشور يک روزنامه‌نگار، کاپيتان و سرمربی تيم ملی آن اين فرصت را دارند تا مرد سال فوتبال را برگزينند.
فهرست فيفا نشان می‌داد حتی در کشور مالی که مدت‌هاست زير چکمه شورشيان قرار گرفته و درگير مناقشات خونين داخلی است، فدراسيون فوتبال اين کشور رای سرمربی خود را برای انتخابات توپ طلا به فيفا ارسال کرده است.
کشورهايی مانند جيبوتی، بوتسوانا، آنتيگوآ و باربودا، کوراکائو، وانواتو و جزاير ويرجين نيز در گزينش برترين‌های فوتبال جهان سهمی داشتند. آنها آرای خود را به موقع، در اختيار فيفا قرار داده بودند. کشورهايی که جمع کل بودجه فوتبال‌شان، قابل قياس با هزينه‌های يک تيم ليگ برتری در ايران هم نيست.
در اين بين، آرای کاپيتان و سرمربی تيم ملی ايران در محل فدراسيون ماند و به فيفا نرسيد. فدراسيون جهانی فوتبال نيز نام ايران را از جدول کشورهای مشارکت کننده در انتخابات، خط زد.
به اين ترتيب ايران برخلاف کشورهايی مانند سوريه، پاکستان، افغانستان و بنگلادش، هيچ سهمی در ضيافت فيفا نداشت. کشورهايی که گرچه بين نامزدهای فدراسيون برتر آسيا قرار نداشتند، اما برترين های فوتبال جهان در سال ۲۰۱۲ را طبق موازين فيفا برگزيدند.
علی دايی نيز نه به نمايندگی از فدراسيون فوتبال ايران، بلکه به دليل عضويت در کميته فنی فيفا و به دعوت مستقيم اين ارگان در مراسم گالا حضور يافته بود.
مدير روابط عمومی فدراسيون فوتبال ايران درباره دليل ارسال نشدن به موقع آرای کارلوس کی‌روش و نکونام به فيفا، به روزنامه ورزشی تماشا گفته است که اصلا از اين مسئله خبر ندارد و هيچ چيز در اين باره نمی داند.
جواد نکونام به اين روزنامه گفته او و سرمربی تيم ملی، آرای خود را در مهلت مقرر تحويل دادند تا به فيفا ارسال شود. نکونام به ترتيب به مسی، اينيستا و ژاوی رای داده بود. برای انتخاب بهترين مربی هم به دل بوسکه، گوارديولا و يواخيم لو؛ آرايی که محاسبه نشد.
رئيس کميته روابط بين الملل فدراسيون فوتبال با خبرگزاری مهر مصاحبه کرده و فيفا را مسئول حذف آرای ايران دانسته است. اميد جمالی گفته: «شايد حجم دريافت اطلاعات آنها به يک باره بالا رفته باشد. مطمئن باشيد آرای فوتبال ايران را ارسال کرديم.»
توضيحات بعدی جمالی نشان می‌دهد که او از مهلت نهايی ارسال آرا مطلع نبوده است: «مسئولان فيفا تاريخ نهايی را تعيين نکرده بودند و من فکر می‌کنم فدراسيون‌های عضو تا پايان ماه دسامبر برای ارسال آرا خود وقت داشتند.»
فدراسيون فوتبال ايران همزمان با اين ماجرای بی‌سابقه درخواست ميزبانی جام ملت‌های آسيا در سال ۲۰۱۹ را هم به کنفدراسيون فوتبال آسيا ارسال کرده است. ماجرايی که مانند حضور بازيکن محروم در ترکيب تيم اميد ايران، هيچ کس مسئوليتش را برعهده نگرفت.
آخرين ميزبانی ايران در جام ملت‌های آسيا، سال ۱۹۷۶ بود که در دو مجموعه ورزشی آزادی تهران و باغشمال تبريز برگزار شد.
آزادی و باغشمال آن زمان، دو مجموعه مدرن و تازه ساز بودند. تهران در اين چهار دهه ورزشگاه تازه‌ای به خود نديده است. از طرفی در آن مقطع، جام ملت‌ها با حضور شش تيم برگزار می‌شد و ميزبانی به مراتب راحت‌تر بود تا تورنمنتی که حالا با حضور ۱۶ تيم برگزار می‌شود. آزادی حضور زنان در ورزشگاه‌ها، ترافيک و مشکلات سياسی نيز فقط بخشی از تفاوت‌های آخرين ميزبانی تهران با درخواست برای ميزبانی مجدد است.
بخش ديگری از تفاوت‌ها را بايد آنجا جست که در آن مقطع زمانی هنوز کشورهای عربی در حاشيه جنوبی خليج فارس، داعيه ميزبانی رقابت‌های مهم جهانی و قاره‌ای را نداشتند. چين نيز وارد عرصه ميزبانی رقابت‌ها نشده بود و اغلب رقابت‌های مهم ورزشی آسيا در هندوستان، پاکستان، ايران، تايلند، اندونزی، ژاپن و کره جنوبی برگزار می‌شد.