وب سايت «کلمه»، نزدیک به مير حسين موسوی، پنجشنبه گذشته با اشاره به آنچه « اطلاعات موثق» ناميد، نسبت به تکرار کارناوال عاشورا و برنامه‌ريزی برای حرمت‌شکنی آيين‌های عزاداری ماه محرم و انتساب آن به جنبش سبز هشدار داد.
وب‌سايت «کلمه» در اين خصوص از مردم خواست تا آنچه که «توطئه» توصيف کرد، را خنثی کنند. در آستانه انتخابات رياست جمهوری ۱۳۷۶ که محمد خاتمی در آن پيروز شد نيز چنين اقدامی صورت گرفته بود.
محمدصادق جوادی حصار، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی، درباره همین زمینه به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ داده است.
- رادیو فردا: آقای جوادی حصار، مرز مشترک کارناوال عاشورا در سال ۷۶ و حوادث این روزهای ایران چیست؟
نقطه مشترک کارناوال عاشورای سال ۷۶ و آنچه در اين روزها در ايران روی می‌دهد، همدستی برخی از چهره‌های ماجراجو در اين دو مقطع زمانی است.
برخی از گردانندگان و نيروهای قدرتمند پشت صحنه اين ماجرا همواره تلاش کرده اند با قانون شکنی، عوام فريبی و تحريک احساسات مردم در شرايط ويژه ای که بستر تحريک احساسات فراهم تر است، مانند ايام عاشورا، از اين زمينه برای مخدوش کردن رقيب و گذشتن از بحرانی که دچار آن هستند، استفاده کنند.
آنها در رقابت‌های انتخاباتی سال ۷۶ مناسب ديدند که با تمسک به اقبال گسترده جوانان، نوجوانان و طبقات مختلف اجتماعی به سمت آقای خاتمی، گروهی را سازماندهی کنند و به تعبير خودشان آدم‌های بدحجاب، بی‌حجاب و بی‌قيد به تعلقات مذهبی مردم را در خيابان راه بيندازند تا بگويند طرفداران آقای خاتمی از اين دست افراد هستند و با تعميم اين ماجرا و بسيج افکار عمومی، آخرين تير خلاص را به آقای خاتمی بزنند.
اما هوشياری اصلاح‌طلبان از يک سو، دقت نظر و وسواس دولت آقای هاشمی رفسنجانی و شخص آقای هاشمی رفسنجانی از سوی ديگر و اطلاعاتی که به موقع به رهبری داده شد، باعث شد شخص رهبر به صراحت اعلام کند «بعضی کارها را دشمن و غيرخودی‌ها انجام می‌دهند و کاروان شادی در عصر عاشورا مربوط به مردم انقلابی و مسلمان نيست، بنابراين نبايد هيچيک از نامزدهای انتخابات رياست جمهوری را در اين زمينه متهم کرد زيرا ربطی به آنان ندارد.» اين ماجرا باعث شد توطئه آنها خنثی شود.
امروز همان آدم‌ها يک بار ديگر و با امکانات گسترده‌تر به عرصه آمده‌اند تا به گمان اينکه شايد مردم فراموش کرده باشند، چه کسانی پشت آن ماجرا بودند و چه جريانی آن را هدايت می‌کرد، يک بار ديگر عواطف و احساسات مردم را عليه جريان معترض به نتايج انتخابات تحريک کنند.
- شما اشاره کرديد که آقای خامنه‌ای، کارناوال عاشورا در سال ۷۶ را محکوم کرد. با توجه به بحث پاره کردن عکس بنيان‌گذار جمهوری اسلامی و نمايش آن در تلويزيون، برخی از تحليلگران معتقدند بايد در انتظار اقدامات ديگری برای حمله به معترضان به نتايج انتخابات رياست جمهوری هم بود و احتمال می‌دهند اقداماتی صورت بگيرد تا زمينه‌های قانونی برخورد قضايی با معترضان را تسهيل کند. نظر شما دراين باره چيست؟
بارها و بارها دفتر امام و آقايان موسوی، کروبی، خاتمی و طرفدارانشان به صراحت اين کار را تقبيح کردند و گفتند که اين اقدام، کار نيروهای آنها نيست و خواستار تشکيل کميته حقيقت‌ياب برای بررسی اين ماجرا شدند تا عناصر نامطلوب مجری اين کار شناسايی شوند.آنها همچنين خواستار بررسی انگيزه صدا و سيما شدند که با چه هدفی اين تصاوير را قبل از بررسی کامل و بی‌طرفانه به سرعت پخش کرده و يک جريان سياسی را به انجام اين کار متهم کرده است، اما آقايان حاضر نيستند اين کار را انجام دهند.
از امام صادق نقل است که اگر کسی گفت من اين کار را نکرده‌ام، شما بايد بپذيريد. اينها با صراحت اعلام می‌کنند برای جريان اصلاح‌طلب چه نفعی دارد که عکس امام را پاره کنند؟ اما آقايان به جای بررسی مسئله، جريانی را متهم می‌کنند که مخالف انديشه‌های امام و اسلام هستند.
پاره کردن عکس امام، در عرف سياسی، يک معنا دارد و زير پا گذاشتن انديشه امام و وصيت او را معنای ديگری دارد. کسانی که امروز چماق پيروی از امام را بر سر مخالفين خود می کوبند، چرا وقتی امام اعلام کرد اگر نظامی‌ها در سياست وارد شوند، کشور به فساد کشيده می‌شود و امور مختل می‌گردد، وصيت امام را ناديده می‌گيرند.
- اين گونه اقدامات در شرايط حاضر تا چه اندازه می تواند روی افکار عمومی تأثير بگذارد؟
به جز افرادی که آنها را به وابستگی و چشم و گوش بسته بودن متهم نمی‌کنيم، و شايد به دلايل متعارف و معمول کمتر با انديشه‌های اصلاح‌طلبانه آشنا هستند و يا بيشتر تحت تأثير القائات و تبليغات راديو و تلويزيون قرار دارند، بخش غالب ملت در برابر اين طور رفتارها عکس‌العمل منفی نشان خواهند داد و با اين داستان‌پردازی‌های واهی حمايتی از اين جريان نخواهند کرد.