خبرگزاری مهر با استناد به مصوبه کارگروه تعیین قیمت آرد و نان نوشت که قیمت هر قرص نان سنگک ۶۰۰ تومان، بربری ۵۰۰ تومان، تافتون ۳۰۰ تومان و لواش ۱۶۰ تومان تعیین شد.
بر اساس این گزارش، این قیمتها برای شهر تهران تعیین شده است.
دو روز پیش از آنکه افزایش قیمت نان در تهران اعلام شود، بهای نان در برخی استانها از جمله بوشهر، چهارمحال و بختیاری، لرستان، گیلان، اردبیل، مرکزی و سمنان افزایش یافته بود.
در همین ارتباط، عباس قبادی، معاون وزیر صنعت و مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران، از تشکیل کمیته ویژه تعیین قیمت آرد و نان در استانداریها خبر داده و گفته بود: در هر استان کمیتهای تشکیل شده است که با مسوولیت استانداران قیمت گندم و آرد تعیین شود.
این سخنان پس از آن ابراز شد که قیمت تضمینی خرید گندم به ۴۲۰ تومان در سال جاری افزایش یافت.
نعمت الله ترکی، معاون برنامه ریزی استانداری تهران، نیز در این ارتباط گفته بود: قیمت آرد حداقل ۱۰۰ تومان گرانتر میشود.
فریدون خاوند، کارشناس اقتصادی رادیو فردا در این مورد میگوید: «این استدلال عجیب است چون قیمت تضمینی خرید گندم از کشاورزان که در سال ۱۳۹۰ مبلغ ۳۶۰ تومان بود در سال جاری فقط با ۳۵ تومان افزایش به ۳۹۵ تومان رسیده است. آن هم در شرایطی که قیمت نهادههای کشاورزی از کود شیمیایی گرفته تا سموم دفع آفات بعد از اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها تقریبا چهار برابر شده است. بنابراین معلوم نیست معاون استانداری تهران چطور به رقم ۴۶۰ تومان برای هر کیلو گندم رسیده است.»
به گفته برخی از مسئولان، افزایش حداقل حقوق ماهیانه کارگران به حدود ۳۹۰ هزار تومان نیز یکی از دلایل افزایش قیمت انواع نان بوده است.
این در حالیست که برخی از فعالان کارگری میگویند در شرایطی که درصد بالایی از کارگران در ایران مشمول قانون کار نیستند، اشاره به ارتباط افزایش ۱۸ درصدی حداقل حقوق کارگران با گرانتر شدن قیمت نان معنایی ندارد.
با این همه خبرگزاری مهر به نقل از صاحب یک نانوایی در تهران نوشت که صاحبان نانوایی مجبورند به درخواست کارگران ماهر خود برای افزایش حقوق پاسخ مثبت دهند.
احمد علوی، استاد دانشگاه و اقتصاددان در سوئد، با اشاره به اینکه دولت قرار بود بخشی از درآمدهای ناشی از گران شدن حاملهای انرژی را بین واحدهای تولیدی توزیع کند، به رادیو فردا میگوید: «دولت این مسئله را اجرا نکرد و طبیعی بود واحدهای تولیدی اعم از کوچک یا بزرگ آسیب ببینند. ما میدانیم نه تنها مسئله نان بلکه کالاهای دیگر از جمله لبنیات هم گران شده و این به خاطر بالا رفتن هزینههای تولید با توجه به گران شدن حاملهای انرژی است. ولی دولت طفره رفت از اینکه بخشی از درآمدهای حاصله را در بخش تولید توزیع کرده و تلاش کند این فشار کمرشکن کاهش یابد. به همین دلیل تنها گران شدن گندم نیست که روی قیمت نان تاثیر میگذارد بلکه گران شدن قیمت انرژی و سایر کالاها و خدمات در ارتباط با توزیع نان نیز در این باره موثر است و همه اینها برمیگردد به سوء مدیریت و عدم انضباط مالی دولت.»
در این زمینه روزنامه جهان صنعت روز شنبه در گزارشی درباره «گران شدن قیمت نان» نوشت: «اولین ترکش اجرای قانون هدفمندی یارانهها در اواخر آذرماه ۸۹ به نان خورد».
اما افزایش قیمت نان چه تاثیری بر زندگی مردم خواهد داشت؟
احمد علوی با اشاره به وضعیت دشوار زندگی طبقات فقیر جامعه که درآمدی پایینتر از خط فقر دارند، میافزاید: «این مسئله باعث میشود بودجه خانوار ناموزونتر شود به این معنا که سبد غذایی خانواده کوچکتر شود. این امر بر چگونگی وضعیت معیشت و وضعیت بهداشتی و جسمانی افراد تاثیر میگذارد .»
البته افزایش قیمت نان تنها افزایش قیمت در سال جاری نبوده و نخواهد بود. پیش از این نیز گزارشهایی در مورد افزایش قیمت کالاها و مواد خوراکی انتشار یافته بود.
بر اساس این گزارش، این قیمتها برای شهر تهران تعیین شده است.
دو روز پیش از آنکه افزایش قیمت نان در تهران اعلام شود، بهای نان در برخی استانها از جمله بوشهر، چهارمحال و بختیاری، لرستان، گیلان، اردبیل، مرکزی و سمنان افزایش یافته بود.
در همین ارتباط، عباس قبادی، معاون وزیر صنعت و مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران، از تشکیل کمیته ویژه تعیین قیمت آرد و نان در استانداریها خبر داده و گفته بود: در هر استان کمیتهای تشکیل شده است که با مسوولیت استانداران قیمت گندم و آرد تعیین شود.
این سخنان پس از آن ابراز شد که قیمت تضمینی خرید گندم به ۴۲۰ تومان در سال جاری افزایش یافت.
نعمت الله ترکی، معاون برنامه ریزی استانداری تهران، نیز در این ارتباط گفته بود: قیمت آرد حداقل ۱۰۰ تومان گرانتر میشود.
فریدون خاوند، کارشناس اقتصادی رادیو فردا در این مورد میگوید: «این استدلال عجیب است چون قیمت تضمینی خرید گندم از کشاورزان که در سال ۱۳۹۰ مبلغ ۳۶۰ تومان بود در سال جاری فقط با ۳۵ تومان افزایش به ۳۹۵ تومان رسیده است. آن هم در شرایطی که قیمت نهادههای کشاورزی از کود شیمیایی گرفته تا سموم دفع آفات بعد از اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها تقریبا چهار برابر شده است. بنابراین معلوم نیست معاون استانداری تهران چطور به رقم ۴۶۰ تومان برای هر کیلو گندم رسیده است.»
به گفته برخی از مسئولان، افزایش حداقل حقوق ماهیانه کارگران به حدود ۳۹۰ هزار تومان نیز یکی از دلایل افزایش قیمت انواع نان بوده است.
این در حالیست که برخی از فعالان کارگری میگویند در شرایطی که درصد بالایی از کارگران در ایران مشمول قانون کار نیستند، اشاره به ارتباط افزایش ۱۸ درصدی حداقل حقوق کارگران با گرانتر شدن قیمت نان معنایی ندارد.
با این همه خبرگزاری مهر به نقل از صاحب یک نانوایی در تهران نوشت که صاحبان نانوایی مجبورند به درخواست کارگران ماهر خود برای افزایش حقوق پاسخ مثبت دهند.
احمد علوی، استاد دانشگاه و اقتصاددان در سوئد، با اشاره به اینکه دولت قرار بود بخشی از درآمدهای ناشی از گران شدن حاملهای انرژی را بین واحدهای تولیدی توزیع کند، به رادیو فردا میگوید: «دولت این مسئله را اجرا نکرد و طبیعی بود واحدهای تولیدی اعم از کوچک یا بزرگ آسیب ببینند. ما میدانیم نه تنها مسئله نان بلکه کالاهای دیگر از جمله لبنیات هم گران شده و این به خاطر بالا رفتن هزینههای تولید با توجه به گران شدن حاملهای انرژی است. ولی دولت طفره رفت از اینکه بخشی از درآمدهای حاصله را در بخش تولید توزیع کرده و تلاش کند این فشار کمرشکن کاهش یابد. به همین دلیل تنها گران شدن گندم نیست که روی قیمت نان تاثیر میگذارد بلکه گران شدن قیمت انرژی و سایر کالاها و خدمات در ارتباط با توزیع نان نیز در این باره موثر است و همه اینها برمیگردد به سوء مدیریت و عدم انضباط مالی دولت.»
در این زمینه روزنامه جهان صنعت روز شنبه در گزارشی درباره «گران شدن قیمت نان» نوشت: «اولین ترکش اجرای قانون هدفمندی یارانهها در اواخر آذرماه ۸۹ به نان خورد».
اما افزایش قیمت نان چه تاثیری بر زندگی مردم خواهد داشت؟
احمد علوی با اشاره به وضعیت دشوار زندگی طبقات فقیر جامعه که درآمدی پایینتر از خط فقر دارند، میافزاید: «این مسئله باعث میشود بودجه خانوار ناموزونتر شود به این معنا که سبد غذایی خانواده کوچکتر شود. این امر بر چگونگی وضعیت معیشت و وضعیت بهداشتی و جسمانی افراد تاثیر میگذارد .»
البته افزایش قیمت نان تنها افزایش قیمت در سال جاری نبوده و نخواهد بود. پیش از این نیز گزارشهایی در مورد افزایش قیمت کالاها و مواد خوراکی انتشار یافته بود.