افشای فیلم سخنرانی نادر قاضی‌پور نماینده ارومیه در مجلس، واکنش‌های گسترده‌ای به دنبال داشت. بسیاری از ناقدان آرای «زن‌ستیزانه، نژادپرستانه و هتاکانه» او را مورد نقد قرار داده و خواستار عدم تصویب اعتبارنامه وی از سوی نمایندگان مجلس دهم شده‌اند. همه اینها مهم‌اند و در جای خود باید نقد و پیگیری شوند.
اما قاضی‌پور مدعای مهم‌تری در سخنان بیان کرده که برای ایران پیامدهای بین‌المللی -خصوصاً منطقه‌ای- در این شرایط خاص دارد. در تجاوز نظامی عراق به ایران که به جنگ هشت ساله انجامید، طرفین مرتکب تخلفاتی شده‌اند. شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه‌ای عراق را به عنوان متجاوز معرفی کرد. نهادهای بین‌المللی اعتراف کرده‌اند که صدام حسین از سلاح‌های شیمیایی هم علیه ایرانیان و مردم عراق در جنگ استفاده کرده است.
قاضی‌پور ادعا می‌کند که فرماندهی ۱۲ نفر را بر عهده داشته و در جاده بصره- العماره ۶۰۰ الی ۷۰۰ عراقی را که تسلیم شده بودند، چون امکان انتقال‌شان وجود نداشته، «به خاطر امام و شهدا» کشته و از دستشان راحت شده است.
مدتهاست که عربستان سعودی در جنگ قدرت منطقه‌ای با ایران، می‌کوشد تا تمامی کشورهای عرب و مسلمان را علیه ایران بسیج کرده و در یک جبهه قرار دهد. آنان «بهار عرب» را که انقلابی علیه نظام‌های دیکتاتوری و فاسد بود، به جنگ شیعه/سنی و عرب/عجم تبدیل کرده‌اند.
حالا خبرگزاری العربیه عربستان سعودی با انتشار فیلم سخنان قاضی‌پور، با ترجمه عربی، و تیتر «نماینده مجلس ایران به قتل صدها اسیر عراق افتخار می‌کند»، می کوشد تا به فضای ضد ایرانی در جهان عرب و خصوصاً عراق دامن بزند.
البته احتمال دروغگویی قاضی‌پور در این مورد بسیار بالاست و برخی رزمندگان حاضر در صحنه نه تنها مدعای وی را انکار کرده‌اند، بلکه حضورش در آن جبهه را هم نفی کرده‌اند (رجوع شود به «پاسخ یک رزمنده دفاع مقدس به قاضی‌پور: من یکی از آن دوازده نفرم؛ تو کجا بودی؟»).
با این همه، قاضی‌پور در ۱۷ اسفند ۱۳۹۴ طی مصاحبه‌ای، ضمن تأیید مجدد کشتن اسرای عراقی، می‌گوید: «من نمی‌توانم منکر این بشوم که آن کار را انجام نداده‌ام اما این که گفته شود آنها اسیر بوده‌اند درست نیست چراکه ما در عملیات بودیم و پس از عملیات بسیاری از آنها روی زمین افتاده بودند».
درباره این مدعیات قاضی‌پور چند نکته قابل تأمل است:
یکم- جنایت جنگی: مطابق کنوانسیون‌های بین‌المللی که ایران هم آنها امضا کرده، کشتن اسرای جنگی جنایت جنگی به شمار می‌رود. قاضی‌پور باید به دلیل این جنایت بزرگ و غیرانسانی محاکمه و مطابق قوانین به مجازات برسد.
دوم- نوکر امام خامنه‌ای: قاضی‌پور در ۱۳ اسفند ۹۴ ضمن دفاع از سخنانش نوشته است: «ما مذهبی هستیم و با سه چهار تا پیام تلگرام تکان نمی‌خوریم، عده‌ای می‌خواهند مرا تخریب کنند، چرا که من سرباز و نوکر ولایتم. ولی باید بدانند سرباز امام خامنه‌ای مدظله‌العالی بیدی نیست که با این بادها بلرزد».
قاضی‌پور خود را نوکر و سرباز امام خامنه‌ای معرفی کرده است. با این حساب، مسئولیت مدعیات و اعمال این نماینده اصولگرایان افراطی با آیت‌الله خامنه‌ای است. اگر محتاطانه‌تر سخن بگوییم، قاضی‌پور مسئولیت اعمالش را به گردن آیت‌الله خامنه‌ای می‌اندازد (در مقاله «آیت‌الله خامنه‌ای و اشغال سفارت کشورها: مخالفت علنی و حمایت غیرعلنی» نشان داده‌ام که آیت‌الله خامنه‌ای همیشه از نیروهایی چون قاضی‌پور تحت عنوان نیروهای حزب اللهی، بسیجی و انقلابی حمایت به عمل آورده و گوشزد کرده که آنها باید بر همه جا مسلط باشند). اگر آیت‌الله خامنه‌ای این گونه رفتار را قبول ندارد، باید دستور دهد تا برخورد مقتضی صورت گیرد.
آیا آیت‌الله خامنه‌ای مسئولیت جنایت جنگی و دیگر اعمال وی را می‌پذیرد؟ رسانه‌های وابسته به سپاه کاملاً به حمایت از قاضی‌پور برخاستند. این پشتیبانی چه معنایی دارد؟
سوم- مجازات قاضی‌پور: تعداد زیادی از افراد و گروه‌ها به دلیل سخنان نژادپرستانه و زن‌ستیزانه خواستار رد اعتبارنامه قاضی‌پور توسط مجلس دهم شده‌اند. این مطالبه‌ای برحق است. اما موضوع مهم‌تر رسیدگی به مدعای او در مورد جنایت جنگی است. در صورت صحت این مدعا، وی را باید به جرم جنایت جنگی محاکمه و زندانی کرد.
چهارم- اعتراف به لواط: قاضی‌پور اعتراف کرده که در مجلس شورای اسلامی مرتکب عمل لواط شده است. قاضی‌پور به تجاوز جنسی با استفاده از زور اعتراف می‌کند. مطابق قانون مجازات اسلامی، مجازات عمل لواط اعدام است.
پنجم- مجلس متجاوز به زنان: قاضی‌پور می‌گوید: «مجلس جای زنان نیست؛ جای مرد‌ان است. بفرستید سرشان بلا بیاورند تا آبرویتان برود؟!». یعنی در مجلس شورای اسلامی به زنان تجاوز می‌شود؟ اگر این طور باشد، زنان نماینده به عنوان قربانی مسئول نیستند، نمایندگان مرد به عنوان متجاوز باید محاکمه و مجازات شوند. این چه مجلس ارزش‌گرا، اصول‌گرا و انقلابی است که بر سر زنان نماینده بلایی می‌آورد که موجب آبروریزی است؟
ششم: اعتراف درباره خود معتبر است: به دنبال اعتراض‌های مردم به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸، بازداشت‌شدگان پس از شکنجه مجبور به اعتراف علیه خود و دیگران در دادگاه‌های فرمایشی شده و این اعترافات در سیمای جمهوری اسلامی هم نمایش داده شد. بسیاری از شخصیت‌های برجسته حقوقدان و مجتهد، اعترافات در زندان -آن هم تحت شکنجه- را فاقد اعتبار قانونی و شرعی به شمار آوردند.
آیت‌الله خامنه‌ای در خطبه‌های نماز عید فطر، در ۲۹ شهریور ۸۸، به این اشکال پاسخ داد. او گفت:
«این که در دادگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها -که در تلویزیون هم پخش می‌شد- از قول یک متهمی چیزی راجع به یک کس دیگری گفته می‌شود، من این را بگویم که این، شرعاً حجیت ندارد. بله، متهم هرچه درباره خود در دادگاه بگوید، این حجت است. اینکه بگویند در دادگاه درباره خودش اگر اعترافی کرد، حجت نیست، این حرف مهملی است، حرف بی‌ارزشی است؛ نه، هر اقراری، هر اعترافی، شرعاً، عرفاً و در نزد عقلا در یک دادگاه در مقابل دوربین، در مقابل بینندگان میلیونی که متهم علیه خود بکند، این اعتراف مسموع است، مقبول است، نافذ است...دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های قضایی باید مجرم را محکوم و مجازات کنند؛ با همان روشی که ثابت می‌شود و در قوانین اسلامی و قوانین عرفی ما هست و هیچ هم در این زمینه نباید کوتاه بیایند؛ اما مجازات مجرم که از طرق قانونی جرم او ثابت شده است».
اعترافات قاضی‌پور علیه خودش، حتی در زندان صورت نگرفته، در فضای آزاد این سخنان را بیان کرده است. بنابر فتوای آیت‌الله خامنه‌ای این سخنان معتبر بوده و هر کس منکر اعتبار آنها شود، «حرف مهملی» زده است. این اعترافات «مسموع است» و قوه قضائیه باید وی را به دلیل جنایت و لواط محاکمه و مجازات کند.
هفتم- قاضی‌پور دروغگو: فرض کنیم که مدعای قاضی‌پور سرتا پا دروغ باشد. آیا اصولگرایان، شورای نگهبان و مجلس می‌پذیرند که چنین دروغگویی نماینده مجلس شورای اسلامی باشد؟ یعنی قاضی‌پور برای جمع‌آوری رأی، ادعا کند که ۶۰۰ – ۷۰۰ اسیر عراقی را کشته، به شیخ قدرت علیخانی تجاوز کرده و اگر زنان هم به مجلس راه یابند بلایی بر سرشان می‌آورند که موجب آبروریزی همگانی است. آیا این دروغ‌ها و تهمت‌های بزرگ با اصولگرایی، انقلابی و ارزشی بودن تعارض ندارد؟ آیا چنین فردی دارای صلاحیت نمایندگی مردم در مجلس است؟
هشتم - هزینه این مدعا برای کشور: مدعای کشتن ۷۰۰ اسیر جنگی عراقی در جهان عرب چه واکنشی بر می‌انگیزد؟ آیا احساسات آنان را جریحه‌دار نمی‌سازد؟ آیا میان ایران و عراق در این شرایط فاصله ایجاد نکرده و دولت عراق را در شرایط دفاعی سختی قرار نمی‌دهد؟ این سخنان به زیان «منافع ملی» و «امنیت ملی» ایران است و بهترین خوراک را برای گروه‌هایی چون داعش و جبهه النصره فراهم می‌آورد.
اگر نادر قاضی‌پور به سختی مجازات نشود، مسئولیت سنگین این همه آسیب بر عهده آیت‌الله خامنه‌ای است که قاضی‌پور خود را نوکر و سرباز او معرفی می‌کند. ولی به جای قاضی‌پور، فقط حامد عطایی -روزنامه‌نگاری که فیلم را افشا کرد- با ضرب و شتم مجازات شده است.
--------------------------------------------------------------------------------------
* نظرات نویسنده الزاماً بازتاب دیدگاه رادیو فردا نیست.