اهل کاشان. متولد اسفند ۱۳۶۸. بازیکنی چپ پا که غیر از دوران سربازی، تمام سالهای فوتبالیاش از نوجوانان تا امروز، در اصفهان گذشته.
در تمام ردههای سنی برای تیم ملی بازی کرده. نوجوانان، جوانان، امید و حالا در جام جهانی ۲۰۱۴ با تیم ملی بزرگسالان.
توانایی او در حفظ توپ ستودنی است. با وجود خلاقیت در حرکات انفرادی، هیچوقت نمایشی بازی نمیکند. احسان اگرچه در سمت چپ بازی میکند اما صرفاً فوتبالیست لب خط نیست و در زدن به عمق، بازیسازی، شوتزنی و فضاسازی برای عناصر هجومی تیم، همواره بازیکنی درخور تحسین بوده.
سال ۱۳۸۷ به عنوان پدیده فوتبال ایران معرفی شد. خرداد همان سال در ۱۹ سالگی اولین بازی ملی را در مقابل زامبیا در ورزشگاه آزادی انجام داد و با دو پاس گل در پیروزی ۳ بر ۲ ایران مقابل زامبیا درخشید. هشت روز بعد در مسابقات مقدماتی جام جهانی، از ابتدا مقابل امارات بازی کرد.
اولین گل ملی را نیز همان سال مقابل قطر در مسابقات غرب آسیا ۲۰۰۸ به ثمر رساند. دومین گل ملی هم یکسال بعد، باز درون دروازه قطر رویید. دو قهرمانی در لیگ برتر و سه قهرمانی در جام حذفی به همراه سپاهان اصفهان کسب کرده.
وقتی برای گذراندن خدمت سربازی به تراکتورسازی پیوست، برای این تیم ۹ گل زد و با قرمزپوشان تبریز، نایب قهرمان لیگ برتر شد.
به همراه سپاهان در لیگ قهرمانان ۲۰۰۷ آسیا به فینال رسید که نایب قهرمان شدند. عنوانی که در هفت سال گذشته، برای باشگاههای ایرانی فقط یک بار با تیم ذوب آهن تکرار شده.
حاجصفی همان سال در جام باشگاههای جهان نیز مقابل نماینده نیوزلند و اوراوا رد دایموندز ژاپن به میدان رفت.
در ۲۴ سالگی از مرز ۶۰ مرز بازی ملی عبور کرده که رکوردی است جالب توجه. حتی گاهی بازوبند کاپیتانی تیم ملی را هم میبندد. مثلاً نیمه دوم بازی تدارکاتی ایران و آنگولا که اتفاقاً نمایش خوبی داشت و پاس گل را به کریم انصاریفرد داد.
کارلوس کیروش معتقد بود حاجصفی با توجه به خصوصیات تهاجمیاش نباید در پست دفاع چپ به بازی گرفته شود. از این رو در تیم ملی نیز او را در میانه میدان به زمین میفرستد.
کارشناسان فوتبال در برنامههای تلویزیونی و رسانههای ورزشی، بارها تأکید کردهاند او قابلیت بازی در باشگاههای اروپایی را دارد. بهترین امکان برای تحقیق این مسئله، عملکرد خوب در جام جهانی است.
در تمام ردههای سنی برای تیم ملی بازی کرده. نوجوانان، جوانان، امید و حالا در جام جهانی ۲۰۱۴ با تیم ملی بزرگسالان.
توانایی او در حفظ توپ ستودنی است. با وجود خلاقیت در حرکات انفرادی، هیچوقت نمایشی بازی نمیکند. احسان اگرچه در سمت چپ بازی میکند اما صرفاً فوتبالیست لب خط نیست و در زدن به عمق، بازیسازی، شوتزنی و فضاسازی برای عناصر هجومی تیم، همواره بازیکنی درخور تحسین بوده.
سال ۱۳۸۷ به عنوان پدیده فوتبال ایران معرفی شد. خرداد همان سال در ۱۹ سالگی اولین بازی ملی را در مقابل زامبیا در ورزشگاه آزادی انجام داد و با دو پاس گل در پیروزی ۳ بر ۲ ایران مقابل زامبیا درخشید. هشت روز بعد در مسابقات مقدماتی جام جهانی، از ابتدا مقابل امارات بازی کرد.
اولین گل ملی را نیز همان سال مقابل قطر در مسابقات غرب آسیا ۲۰۰۸ به ثمر رساند. دومین گل ملی هم یکسال بعد، باز درون دروازه قطر رویید. دو قهرمانی در لیگ برتر و سه قهرمانی در جام حذفی به همراه سپاهان اصفهان کسب کرده.
وقتی برای گذراندن خدمت سربازی به تراکتورسازی پیوست، برای این تیم ۹ گل زد و با قرمزپوشان تبریز، نایب قهرمان لیگ برتر شد.
به همراه سپاهان در لیگ قهرمانان ۲۰۰۷ آسیا به فینال رسید که نایب قهرمان شدند. عنوانی که در هفت سال گذشته، برای باشگاههای ایرانی فقط یک بار با تیم ذوب آهن تکرار شده.
حاجصفی همان سال در جام باشگاههای جهان نیز مقابل نماینده نیوزلند و اوراوا رد دایموندز ژاپن به میدان رفت.
در ۲۴ سالگی از مرز ۶۰ مرز بازی ملی عبور کرده که رکوردی است جالب توجه. حتی گاهی بازوبند کاپیتانی تیم ملی را هم میبندد. مثلاً نیمه دوم بازی تدارکاتی ایران و آنگولا که اتفاقاً نمایش خوبی داشت و پاس گل را به کریم انصاریفرد داد.
کارلوس کیروش معتقد بود حاجصفی با توجه به خصوصیات تهاجمیاش نباید در پست دفاع چپ به بازی گرفته شود. از این رو در تیم ملی نیز او را در میانه میدان به زمین میفرستد.
کارشناسان فوتبال در برنامههای تلویزیونی و رسانههای ورزشی، بارها تأکید کردهاند او قابلیت بازی در باشگاههای اروپایی را دارد. بهترین امکان برای تحقیق این مسئله، عملکرد خوب در جام جهانی است.