سال ۱۳۶۰ در بندر انزلی متولد شد. فوتبال را در یکی از پرطرفدارترین تیم‌های ایران یعنی ملوان بندر انزلی آغاز کرد. او سابقه حضور در سایپا و سپاهان را دارد اما دو سالی هست که به پرسپولیس پیوسته.
سال ۲۰۰۶ که تیم امید ایران در بازی‌های آسیایی دوحه روی سکوی سوم ایستاد، او یکی از بازیکنان بزرگسال بود که این تیم را همراهی کرد. از آن تیم، مهرداد پولادی، خسرو حیدری، حسین ماهینی، پژمان منتظری و علیرضا حقیقی نیز در فهرست ۲۸ نفره برای جام جهانی ۲۰۱۴ حضور دارند.
اولین بازی ملی‌اش را سال ۲۰۰۷ مقابل بلاروس انجام داد. همان سال در جام ملت‌های آسیا دروازه ازبکستان را باز کرد. در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ یک گل به کویت زد، اما ایران از راهیابی به جام جهانی بازماند. در مقدماتی جام بیستم هم دو گل وارد دروازه تیم‌های بحرین و تایلند کرد.
او در لیگ برتر ایران هم با سایپا به قهرمانی رسیده و هم سه دوره متوالی با سپاهان اصفهان. سیدجلال، ستون ساختار دفاعی تیم ملی ایران است. در جنگ‌های هوایی و نبردهای زمین با مهاجمان، تبحر یکسانی دارد. از تجربه، اعتماد به نفس، آرامش و هوشمندی مورد نیاز برای یک مدافع حرفه‌ای در سطح اول فوتبال جهان برخوردار است.
در بازی‌های تحت فشار، هنگام تصاحب توپ، در اتخاذ تصمیم مناسب برای ارسال پاس یا دفع سریع توپ و دور کردنش از محوطه جریمه، کمتر دچار اشتباه شده. از طرفی به خاطر شم گلزنی و هوشیاری چشمگیرش در جاگیری مناسب و تشخیص نقطه دقیق فرود توپ، بارها موفق روی ضربات کرنر گل بزند.
آنچه سیدجلال در دوران حرفه‌ای‌اش آموخته، می‌تواند ایران را در مرحله مقدماتی و مقابل برجسته‌ترین مهاجمان فوتبال جهان یاری دهد. ایران در دوره‌های قبلی جام جهانی نیز از مدافعان مجرب سود برده. رحمان رضایی بازیکن شاغل در سری آ، همراه با یحیی گل محمدی و سهراب بختیاری‌زاده در جام جهانی ۲۰۰۶ که هر دو گل ایران در آن مسابقات را به ثمر رساندند. همچنین نادر محمدخانی و محمد خاکپور در جام جهانی ۱۹۹۸.
خط دفاعی ایران از معدود تیم‌های حاضر در جام جهانی است که هیچ بازیکنی در لیگ‌های اروپایی ندارد. اما حضور مدافع مستحکمی به نام سیدجلال حسینی در بازی‌های ملی، همواره باعث اطمینان خاطر هواداران فوتبال در ایران بوده است.
سال ۲۰۰۶ که تیم امید ایران در بازی‌های آسیایی دوحه روی سکوی سوم ایستاد، او یکی از بازیکنان بزرگسال بود که این تیم را همراهی کرد. از آن تیم، مهرداد پولادی، خسرو حیدری، حسین ماهینی، پژمان منتظری و علیرضا حقیقی نیز در فهرست ۲۸ نفره برای جام جهانی ۲۰۱۴ حضور دارند.
اولین بازی ملی‌اش را سال ۲۰۰۷ مقابل بلاروس انجام داد. همان سال در جام ملت‌های آسیا دروازه ازبکستان را باز کرد. در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ یک گل به کویت زد، اما ایران از راهیابی به جام جهانی بازماند. در مقدماتی جام بیستم هم دو گل وارد دروازه تیم‌های بحرین و تایلند کرد.
او در لیگ برتر ایران هم با سایپا به قهرمانی رسیده و هم سه دوره متوالی با سپاهان اصفهان. سیدجلال، ستون ساختار دفاعی تیم ملی ایران است. در جنگ‌های هوایی و نبردهای زمین با مهاجمان، تبحر یکسانی دارد. از تجربه، اعتماد به نفس، آرامش و هوشمندی مورد نیاز برای یک مدافع حرفه‌ای در سطح اول فوتبال جهان برخوردار است.
در بازی‌های تحت فشار، هنگام تصاحب توپ، در اتخاذ تصمیم مناسب برای ارسال پاس یا دفع سریع توپ و دور کردنش از محوطه جریمه، کمتر دچار اشتباه شده. از طرفی به خاطر شم گلزنی و هوشیاری چشمگیرش در جاگیری مناسب و تشخیص نقطه دقیق فرود توپ، بارها موفق روی ضربات کرنر گل بزند.
آنچه سیدجلال در دوران حرفه‌ای‌اش آموخته، می‌تواند ایران را در مرحله مقدماتی و مقابل برجسته‌ترین مهاجمان فوتبال جهان یاری دهد. ایران در دوره‌های قبلی جام جهانی نیز از مدافعان مجرب سود برده. رحمان رضایی بازیکن شاغل در سری آ، همراه با یحیی گل محمدی و سهراب بختیاری‌زاده در جام جهانی ۲۰۰۶ که هر دو گل ایران در آن مسابقات را به ثمر رساندند. همچنین نادر محمدخانی و محمد خاکپور در جام جهانی ۱۹۹۸.
خط دفاعی ایران از معدود تیم‌های حاضر در جام جهانی است که هیچ بازیکنی در لیگ‌های اروپایی ندارد. اما حضور مدافع مستحکمی به نام سیدجلال حسینی در بازی‌های ملی، همواره باعث اطمینان خاطر هواداران فوتبال در ایران بوده است.