سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران با اشاره به نشست این کمیسیون با رئیس سازمان پدافند غیرعامل اعلام کرد که «هیچکدام» از گزارش‌ها درباره ترور بیولوژیک علی دادمان، بیژن نوباوه و نادر طالب‌زاده، اثبات نشده است.
به گزارش خبرگزاری میزان، حسین نقوی حسینی با اشاره به جلسه این کمیسیون با غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل و معاونان او در روز شنبه دهم مهر، گفت که «بیوتروریسم یکی از تهدیدات جدی علیه ملت‌ها و از جمله ایران است که مورد طمع گروه‌های تروریستی است».
او در پاسخ به سؤالی درباره ترور بیولوژیک بیژن نوباوه نماینده سابق مجلس، نادر طالب‌زاده فیلمساز اصولگرا و علی دادمان فرزند وزیر سابق راه ایران، اعلام کرد که ترور بیولوژیک «هیچکدام» از این افراد «اثبات نشده» است.
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران روز ۲۲ تیر نیز جلسه‌ای را با حضور رئیس سازمان پدافند غیرعامل برای بررسی موضوع بیوتروریسم برگزار کرده بود.
رئیس سازمان پدافند غیرعامل دراین جلسه گفته بود که کلیه اسناد و مدارک پزشکی نادر طالب‌زاده و علی دادمان را «تحت بررسی داریم تا به نتایج قطعی برسیم».
روز پنجشنبه ۱۰ تیرماه نیز علی شمخانی، دبیر شورایعالی امنیت ملی ایران، اعلام کرده بود که کمیته‌ای برای بررسی «ترورهای بیولوژیک» در دبیرخانه این شورا تشکیل شده است تا موضوع «ترور احتمالی علی دادمان و افراد دیگر» را بررسی کند.
آقای شمخانی یک روز پس از آن نیز گفته بود که درباره این موضوع تحقیقات بیشتری نیاز است و نمی‌توان به زودی قضاوت کرد اما «اصل بر این است که چنین ترورهایی را بعید بدانیم».
علی دادمان که از او به عنوان مجری طرح توسعه فرودگاه «امام خمینی» نام برده می‌شود و فرزند وزیر راه و ترابری در دولت محمد خاتمی بود، روز هفتم تیرماه امسال بر اثر ابتلا به بیماری سرطان درگذشت.
برخی از رسانه‌های اصولگرا مدعی شده بودند که آقای دادمان سال گذشته پس از بازگشت از یک سفر خارجی به سرطان پیشرفته مبتلا شد که «ظن آن می‌رود ناشی از بیوتروریسم باشد».
این رسانه‌ها از افراد دیگری چون بیژن نوباوه، نماینده سابق مجلس، نادر طالب‌زاده، فیلمساز وابسته به حکومت جمهوری اسلامی، فرج‌الله سلحشور، فیلمساز وابسته به حکومت که سال ۹۴ درگذشت، و سعید کاظمی آشتیانی رئیس پژوهشکده رویان که اواسط دی ۸۴ فوت کرد، به عنوان اهداف ترورهای بیولوژیک نام می‌برند.
ترور بیولوژیک ناظر به کشتن افراد با استفاده از مواد سمی، میکروبی، ویروسی، شیمیایی و هسته‌ای یا حتی تماس با دیگران باشد که منجر به آسیب‌های جسمی کوتاه مدت و بلندمدت و در نهایت مرگ فرد مبتلا، در اثر عوارض این مواد می‌شود.