به گفته تعدادی از کودکان که در مدرسه دینی «زکریا» واقع در شمال کراچی مشغول تحصیل بودهاند، مسئولان و معلمان این مدرسه به طور دائم و گسترده از روشهای گوناگون شکنجه و آزار کودکان استفاده میکردند.
به گفته قربانیان، آنها بیش از آنکه تعلیمات یا دروس دینی دریافت کنند، در این مدرسه کتک خوردهاند و یا دست و پای آنها با قفل و زنجیر بسته شده است.
هارون پسر ۱۲ سالهای که در این مدرسه تحصیل میکرده به خبرنگار رادیو مشعل، وابسته به رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفته است که «آنها پاهای من را با قفل و زنجیر میبستند. فقط هفتهای یک بار و به مدت کوتاهی ما را از زندان آزاد میکردند و به ما چند دقیقه فرصت میدادند تا استحمام کنیم.»
هارون اضافه کرده است که « اگر ما اعتراض میکردیم و یا فریاد میزدیم آنها ما را کتک میزدند. یکی از مفتیها پاهای ما را میگرفت و دیگری شلاق میزد. آنها روی ما آب سرد میریختند و یا با کابل و تسمههای آهنی ما را می زدند.»
محصل دیگری از اهالی شهر کویته میگوید: «زیر زمین این مدرسه مثل یک شکنجهگاه بود و اتاقهای فراوانی داشت که در آنجا محصلان را با زنجیر به دیوار قفل میکردند. هر گاه والدین به دیدار ما میآمدند ما چیزی در مورد این شکنجهها نمیگفتیم چون میترسیدیم که مسئولان مدرسه ما را بیشتر کتک بزنند. از همان روز اول که من وارد این مدرسه شدم آنها پاهای من را با زنجیر بستند و تا روز آخر وضعیت من همینطور بود.»
به دنبال شکایات محصلان این مدرسه بالاخره در روز ۱۲ سپتامبر امسال، ۲۱ شهریور، پلیس کراچی به این مدرسه حمله کرد. فرمانده پلیس کراچی میگوید که مأموران از دیدن شرایط غیرانسانی در زیرزمین این مدرسه و نحوه رفتار با محصلان شوک شدهاند.
در نتیجه حمله پلیس یکی از مسئولین مدرسه بازداشت شده، ولی چهار نفر دیگر از آنها متواری شدهاند.
شیرعلی، پسر جوانی است که والدین وی از افغانستان او را برای آموزش به این مدرسه دینی فرستاده بودند. اما با وجود آنکه دایی او صاحب و مدیر این مدرسه بوده ولی او نیز طعم این شکنجهها را چشیده است.
شیرعلی میگوید: «آنها ما را با زنجیر میبستند و بعد ترکیبی از آب و روغن روی بدن ما میریختند و بعد شروع میکردند به کتک زدن. من سه ماه در این مدرسه بودهام و بیشتر از آنکه به من قران آموزش دهند در این مدت مرا کتک زده و شکنجه کردهاند.»
والدین برای آموزش فرزندان خود غیر از مبلغ اولیه نامنویسی که حدود ۱۵۰ دلار بوده، ماهانه ۷۰ دلار پرداخت میکردند. برخی از والدین این محصلان از بدرفتاری و شکنجه رایج در این مدرسه مطلع بودند اما چنین تصور می کردند که روشهای خشن مسئولان این مدرسه دینی میتواند رفتار فرزندان آنها را تصحیح کند.
اکثر والدین فرزندان خود را برای ترک اعتیاد به دخانیات و مواد مخدر و یا تصحیح رفتار سرکشانه آنها به این مدرسه میفرستادند. تعدادی از این والدین از روشهای خشونتآمیز رایج در این مدرسه دفاع کرده و میگویند که برای تعلیم اسلام و هدایت آنها به راه راست فرزندان خود را به این مدرسه فرستادهاند.
حتی برخی از آنها میگویند که ابزار شکنجه مثل قفل و زنجیر و شلاق را خود آنها به مسئولان مدرسه دادهاند تا از این طریق فرزندان آنها را ادب کنند.
پلیس کراچی می گوید بین این مدرسه دینی و گروههای اسلامگرای تندرو در منطقه ارتباطی وجود ندارد.
به گفته قربانیان، آنها بیش از آنکه تعلیمات یا دروس دینی دریافت کنند، در این مدرسه کتک خوردهاند و یا دست و پای آنها با قفل و زنجیر بسته شده است.
هارون پسر ۱۲ سالهای که در این مدرسه تحصیل میکرده به خبرنگار رادیو مشعل، وابسته به رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفته است که «آنها پاهای من را با قفل و زنجیر میبستند. فقط هفتهای یک بار و به مدت کوتاهی ما را از زندان آزاد میکردند و به ما چند دقیقه فرصت میدادند تا استحمام کنیم.»
هارون اضافه کرده است که « اگر ما اعتراض میکردیم و یا فریاد میزدیم آنها ما را کتک میزدند. یکی از مفتیها پاهای ما را میگرفت و دیگری شلاق میزد. آنها روی ما آب سرد میریختند و یا با کابل و تسمههای آهنی ما را می زدند.»
Your browser doesn’t support HTML5
محصل دیگری از اهالی شهر کویته میگوید: «زیر زمین این مدرسه مثل یک شکنجهگاه بود و اتاقهای فراوانی داشت که در آنجا محصلان را با زنجیر به دیوار قفل میکردند. هر گاه والدین به دیدار ما میآمدند ما چیزی در مورد این شکنجهها نمیگفتیم چون میترسیدیم که مسئولان مدرسه ما را بیشتر کتک بزنند. از همان روز اول که من وارد این مدرسه شدم آنها پاهای من را با زنجیر بستند و تا روز آخر وضعیت من همینطور بود.»
به دنبال شکایات محصلان این مدرسه بالاخره در روز ۱۲ سپتامبر امسال، ۲۱ شهریور، پلیس کراچی به این مدرسه حمله کرد. فرمانده پلیس کراچی میگوید که مأموران از دیدن شرایط غیرانسانی در زیرزمین این مدرسه و نحوه رفتار با محصلان شوک شدهاند.
در نتیجه حمله پلیس یکی از مسئولین مدرسه بازداشت شده، ولی چهار نفر دیگر از آنها متواری شدهاند.
شیرعلی، پسر جوانی است که والدین وی از افغانستان او را برای آموزش به این مدرسه دینی فرستاده بودند. اما با وجود آنکه دایی او صاحب و مدیر این مدرسه بوده ولی او نیز طعم این شکنجهها را چشیده است.
شیرعلی میگوید: «آنها ما را با زنجیر میبستند و بعد ترکیبی از آب و روغن روی بدن ما میریختند و بعد شروع میکردند به کتک زدن. من سه ماه در این مدرسه بودهام و بیشتر از آنکه به من قران آموزش دهند در این مدت مرا کتک زده و شکنجه کردهاند.»
والدین برای آموزش فرزندان خود غیر از مبلغ اولیه نامنویسی که حدود ۱۵۰ دلار بوده، ماهانه ۷۰ دلار پرداخت میکردند. برخی از والدین این محصلان از بدرفتاری و شکنجه رایج در این مدرسه مطلع بودند اما چنین تصور می کردند که روشهای خشن مسئولان این مدرسه دینی میتواند رفتار فرزندان آنها را تصحیح کند.
اکثر والدین فرزندان خود را برای ترک اعتیاد به دخانیات و مواد مخدر و یا تصحیح رفتار سرکشانه آنها به این مدرسه میفرستادند. تعدادی از این والدین از روشهای خشونتآمیز رایج در این مدرسه دفاع کرده و میگویند که برای تعلیم اسلام و هدایت آنها به راه راست فرزندان خود را به این مدرسه فرستادهاند.
حتی برخی از آنها میگویند که ابزار شکنجه مثل قفل و زنجیر و شلاق را خود آنها به مسئولان مدرسه دادهاند تا از این طریق فرزندان آنها را ادب کنند.
پلیس کراچی می گوید بین این مدرسه دینی و گروههای اسلامگرای تندرو در منطقه ارتباطی وجود ندارد.