گزارش ها از ايران حاکيست که پنج هزار کارگر کارخانه نيشکر هفت تپه، دراستان خوزستان، به دليل دريافت نکردن بيش از دو ماه حقوق، از صبح روز چهارشنبه، ۲۳ خرداد، جاده فرعی بازار هفت تپه را بستند.
پيش از اين، منابع کارگری در ايران به راديو فردا گفته بودند که اعتصاب شش روزه بيش از پنج هزار کارگر کارخانه نيشکر هفت تپه در شمال استان خوزستان، در شامگاه يکشنبه، سيزدهم خرداد، برای دريافت دو ماه حقوق معوقه شان، پايان يافت، زيرا در پی مذاکرات مديريت کارخانه و سرپرست استانداری خوزستان، قرار شد که برای پرداخت حقوق دو ماه گذشته پنج هزار کارگر و کارمند اين کارخانه، تامين اعتبار شود.
در همين ارتباط، مديريت کارخانه به اعتصابيون قول داد که حقوق آنان در اسرع وقت پرداخت خواهد شد و کارگران نيز ۱۰ روز برای دريافت حقوق معوقه خود مهلت دادند.
هزاران کارگر اعتصابی اين کارخانه، در اعتراض به دريافت نکردن حقوق دو ماه اخير خود، دست به اعتصاب زده بودند.
مجتبی گهستونی، روزنامه نگار مستقل در استان خوزستان، در گفت و گو با راديو فردا گفت:«مشکلات اقتصادی کارخانه نيشکر هفت تپه، از جمله پرداخت نشدن حقوق هزاران کارگر و کارمند آن، از زمانی آغاز شد که اين کارخانه و صنايع جانبی آن، از سوی دولت محمود احمدی نژاد به بخش خصوصی واگذار شد.»
اين روزنامه نگار افزود:« واردات گسترده شکر از خارج به قيمت ارزان تر از توليدات داخلی، که باعث شده است تمامی انبارهای کارخانه نيشکر هفت تپه و کارخانه های ديگر شکر در سراسر ايران، مملو از شکر شود، يکی ديگر از دلايل مشکلات اقتصادی بوجود آمده برای اين کارخانه است.»
وی با اشاره به قول مديريت کارخانه برای پرداخت سريع بخشی از مطالبات کارگران و پايان مهلت ۱۰ روزه کارگران در اين مورد گفت:«اکثر کارگران گفته اند که به اعتصاب خود تا زمان دريافت بخشی از مطالباتشان ادامه خواهند داد.»
دلايل اعتصاب کارگران و خواسته هاي آنان
آقای گهستونی، روز سيزدهم خرداد، در گفت و گو با راديو فردا در مورد درخواست های کارگران کارخانه نيشکر هفت تپه، با اشاره به اينکه پرداخت حقوق و دستمزد به تاخير افتاده، نخستين درخواست پنج هزار کارگر اعتصابی است، گفته بود:«کارگران اعتصابی معتقدند که شعارهای عدالت محوری که دولت محمود احمدی نژاد مطرح می کرد، اجرا نشده اند.»
به گفته وی، «کارگران اعتصابی همچنين به واردات بی رويه شکر و حاکميت مافيای شکر، که در راس کشور وجود دارد وهمان آقازاده ها هستند، معترض بودند.»
اين روزنامه نگار در خصوص فعاليت مافيای شکر و تاثير آن بر صنعت شکر در ايران گفته بود: «متاسفانه، حضور فعال مافيای شکر دراقتصاد ايران باعث شده است که مقادير گسترده ای از شکر توليد داخل در انبارها بماند و به فروش نرسد اما در عوض، شکر وارداتی با قيمت ارزان تر از توليد داخل در بازار فروخته شود.»
یک روزنامه نگار
اين موضوع به گفته وی، «به رکود و يا تعطيلی کارخانه های توليد شکر درايران انجاميده است.»
مجتبی گهستونی اشاره کرده بود که کارگران اعتصابی، ضمن مخالفت با خصوصی سازی سريع کارخانه نيشکر هفت تپه گفته اند که در صورت رسيدگی نشدن فوری به خواسته هايشان، در مقابل اداره کار، استانداری و دادگستری خوزستان و همچنين در مقابل وزارت صنايع و معادن، خانه کارگر و حتی مجلس شورای اسلامی تجمع خواهند کرد.
به گفته این روزنامه نگار، «تنها کارخانه نيشکر هفت تپه مشکل ندارد و کارخانه های ديگر نيز دچار مشکلات اقتصادی شده اند.»
وی اضافه کرده بود:«در استان خوزستان، به جز اين کارخانه، مجتمع های توليد شکر به نام های کارون و ميان آب فعاليت می کنند که در سال، ۶۰۰ هزار تن شکر توليد می کنند و اين درحالی است که هم اکنون حجم عظيمی از اين شکرهای توليدی در انبارها مانده اند».
آقای گهستونی گفت:«پنج هزار کارگر کارخانه نيشکر هفت تپه که از شهرهای اهواز، شوشتر، انديمشک، شوش، و دزفول هستند، به همراه خانواده های خود برای تامين زندگی خود دچار مشکل شده اند.» اين موضوع، به گفته وی، «بر اقتصاد محلی نيز تاثير منفی دارد.»
اين در شرايطی است که به گفته اين روزنامه نگار، کارخانه نيشکر هفت تپه دارای کارخانه های جنبی مانند کاغذ پارس هفت تپه، دستمل کاغذی حرير و خوراک دام است که هر کدام از آنها دو تا سه هزار نيروی کار دارند و اکنون با بحران اقتصادی به وجود آمده برای کارخانه نيشکر هفت تپه، آنها نيز دچار مشکل شده اند.