در انتخابات جنجالی؛ داورزنی رئیس فدراسیون والیبال شد

محمدرضا داورزنی از سال ۸۵ بر جایگاه ریاست فدراسیون والیبال تکیه زده است

با برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون والیبال به ریاست حمید سجادی معاون وزارت ورزش و امور جوانان؛ محمدرضا داورزنی با ۴۵ رأی از مجموع ۴۶ رأی مأخوذه به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد.

۹ نفر برای حضور در این انتخابات ثبت نام کرده بودند که پیمان اکبری، کاپیتان پیشین تیم ملی والیبال، و احمد ضیایی، قبل از شروع جلسه انصراف دادند.

در این میان گرچه اکبری گفت به نفع کاندیدای خاصی کناره‌گیری نکرده، اما علی پورعروجی، غلامرضا نوروزی و علیرضا سلیمی به نفع داورزنی از حضور در انتخابات کنار کشیدند.

ثبت‌نام‌های فرمایشی افراد گمنام برای تبلیغ یک نامزد خاص و کناره‌گیری در مجمع به نفع او، از اتفاقات رایج در مجامع انتخاباتی فدراسیون‌های ورزشی است که همواره نیز جنجال‌ساز شده است.

ناصر میرفخرایی از نامزدهای معترض، با برشمردن آنچه تخلفات مجمع انتخاباتی نامید، یادآور شد که به خاطر همین تخلفات، داورزنی با اطمینان گفته بود که در روز انتخابات اگر جنازه او را هم بگذارند رأی می‌آورد!

میرفخرایی هنگام ترک جلسه آن هم پیش از اخذ رأی گفت: نمی‌دانم در فدراسیون والیبال چه منافعی وجود دارد که برای حفظ آن، اهالی این رشته ورزشی را با عناوینی چون «ضد انقلاب، سران فتنه و سلطنت طلب» خطاب می‌کنند.

امیرحسین منظمی از ستاره‌های سابق تیم ملی والیبال ایران هم اگرچه قصد رقابت داشت اما اعلام کرد که «با توجه به فضای جلسه» انصراف می‌دهد.

در این انتخابات پرحاشیه، ۱۱ رئیس هیات از استان‌های مختلف، در شرایطی آرای خود را به صندوق ریختند که هنگام دریافت حکم از داورزنی، او نه حکم ریاست داشت و نه سرپرستی. چهار نفر دیگر هم که حکم سرپرستی داشتند، به دلیل پایان دوران قانونی شش ماهه سرپرستی و یک نفر به خاطر پایان دوران ریاست چهارساله، حضورشان در این مجمع غیرقانونی بود.

میترا شعبانیان، تنها کاندیدای زن حاضر در این انتخابات، برنامه‌های خود که عمدتاً درباره گسترش والیبال زنان بود را تشریح کرد.

در جمع نامزدهای باقی مانده، ناصر میرفخرایی جدی‌ترین رقیب داورزنی بود که او هم برگزاری این مجمع را غیر قانونی خواند و بدون انصراف رسمی، محل برگزاری جلسه را ترک کرد.

میرفخرایی گفت: وزارت ورزش با توجه به ناملایمات موجود در فدراسیون والیبال از من درخواست کرد که ریاست این فدراسیون را بر عهده بگیرم. اما این مجمع غیر قانونی است، زیرا با توجه به اساسنامه مدون سال ۱۳۸۱ سازمان تربیت بدنی، نامزد‌ها باید ۱۰ روز فرصت تبلیغات داشته باشند، در حالی که اسامی نامزدهای تأیید صلاحیت شده، فقط فقط چهار روز قبل از انتخابات اعلام شد.

این نامزد معترض به روند برگزاری انتخابات تأکید کرد: برگزاری مجمع با حضور دو سوم اعضا، رسمیت پیدا می‌کند اما در این جلسه ۲۳ نفر از حاضرین، به صورت غیر قانونی حضور دارند.

کاندیدای ریاست فدراسیون والیبال ادامه داد: نمایندگان ورزشکاران، مربیان و داوران هم که هفت نفر هستند، باید نماینده واقعی این اقشار باشند در حالی که افراد حاضر در این جلسه با اعمال نظر مستقیم داورزنی انتخاب شده‌اند.

داورزنی نیز در پاسخ به او گفت: مدت‌ها است، افرادی با انتشار شب نامه، تمهت‌های زیادی به فدراسیون نسبت دادند اما ما برای حفظ آرامش سکوت کردیم. بازرسان مالی نیز می‌توانند راجع به اتهامات توضیح دهند.

پس از صحبت‌های داورزنی، کلیپی ۱۰ دقیقه‌ای درباره عملکرد او در دوران پنج ساله حضورش در فدراسیون پخش شد که این موقعیت برای سایر نامزد‌ها وجود نداشت.

رؤسای فدراسیون والیبال

محمدرضا داورزنی شانزدهمین رئیس فدراسیون در تاریخ والیبال ایران است که شرح اسامی تمام رؤسای این فدراسیون در زیر آمده و در میان آنها یزدانی خرم با ۱۷ سال مدیریت، دیرپا‌ترین رئیس فدراسیون در تاریخ والیبال ایران محسوب می‌شود.

۱. امیر عباس امین از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۲
۲. کاظم رهبری از ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۷
۳. علی اکبر میر فخرایی؛ ۸ ماه در سال ۱۳۴۷
۴. کمال خانلی از ۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹
۵. فریدون فرخ نیا از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱
۶. تیمسار مهدی خزاعی از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۳
۷. فرهاد مسعودی از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶
۸. سرهنگ منوچهر شاپوری از ۱۳۵۶ تا انقلاب اسلامی
۹. محمود عدل در سال ۱۳۵۸
۱۰. غلامرضا جباری از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰
۱۱. جابر خلف‌زاده از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱
۱۲. حسین علیرضایی تهرانی از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳
۱۳. غلامرضا جباری از ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵
۱۴. پرویز خاکی از ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۸
۱۵. محمدرضا یزدانی خرم از ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۵
۱۶. محمدرضا داورزنی از ۱۳۸۵ به بعد.

ولاسکو: شرایطم را نپذیرید از ایران خواهم رفت

انتخابات فدراسیون والیبال در شرایطی برگزار شد که پیش از آن خولیو ولاسکو سرمربی موفق تیم‌ملی والیبال ایران در یک کنفرانس خبری پاسخگوی پرسش‌های خبرنگاران بود. او باید تیم ملی ایران را مهیای حضور در آخرین مرحله از رقابت‌های گزینشی برای المپیک لندن کند.

کیفیت این رقابت‌ها که سه تیم از قاره‌های دیگر نیز در آن حضور دارند، از بازی‌های آسیایی سخت‌تر است. در حالی قاره‌های دیگر مسابقات مختص خود را نیز برگزار می‌کنند. این طرز برگزاری رقابت‌های گزینشی فقط در رشته والیبال اعمال می‌شود.

ولاسکو می‌گوید به اعتقاد او؛ بازی با ژاپن در دیدار پایانی خواهد بود زیرا «ژاپنی‌ها می‌ترسند بازی را واگذار کرده و در بازی‌های بعدی نتوانند خوب رقابت کنند.»

ایران برای حضور موفق در این رقابت‌ها، بازی‌های دوستانه‌ای را در اروپا پیش رو دارد. صربستان، اسلواکی و اسلوونی گزینه‌هایی هستند که ولاسکو باید از بین آن‌ها محل برگزاری بازی‌های تدارکاتی ایران را برگزیند.

این احتمال هم وجود دارد که ایران زود‌تر راهی ژاپن شده و با یکی از تیم‌های باشگاهی یا دانشگاهی این کشور بازی‌های دوستانه‌ای را برگزار کند. تیم‌های تونس و مصر نیز برای برگزاری بازی اعلام آمادگی کرده‌اند.

ولاسکو درباره شکست ناباوارنه ایران مقابل چین در جام جهانی والیبال گفت: بازیکنان ایران تصور می‌کردند که چون توانسته‌اند تیم‌های قدرتمند را شکست دهند، می‌توانند مقابل چین به راحتی پیروز شوند و این یک اشتباه بزرگ بود.

ولاسکو درباره تعویض‌هایش گفت: متأسفانه کسانی که از بیرون نگاه می‌کنند، فکر می‌کنند اگر بازیکنی دو آبشار خوب زد و سومی را به بیرون زد اشکالی ندارد، اما از نظر من این موضوع بسیار بد است. شاید کسی در کافی‌شاپ نشسته باشد و از عملکرد یک بازیکن خوشش بیاید، اما این سرمربی است که تصمیم می‌گیرد.

سرمربی پیشین تیم مای والیبال ایتالیا درباره مرخصی‌های طولانی‌اش گفت: اگر فدراسیون ایران با مرخصی‌های من مخالف است، نمی‌توانم به صورت تمام وقت در ایران بمانم و از ایران خواهم رفت. شش ماهی که در ایران هستم، تمام وقت کار می‌کنم و تفریح دیگری ندارم. هر زمانی که با تیم کار نداشته باشم به مرخصی خواهم رفت اما مطمئن باشید بهتر از مربیان دیگر که در لیگ حضور دارند، بازی‌های داخلی را زیر نظر دارم.

او در پاسخ به اعتراض برخی مربیان درباره برگزار نشدن جلسات مشترک گفت: این یک لطیفه است. تمام تابستان آن‌ها را همواره دعوت می‌کردم اما هیچکدام این موضوع را نپذیرفتند، پس این اعتراض نیز واقعی نیست.