هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا در روزهای گذشته دیداری تاریخی از میانمار، برمه سابق، داشت. این برای نخستین بار در ۵۰ سال گذشته بود که یک مقام عالی رتبه آمریکا به میانمار می‌رفت.
خانم کلینتون در این دیدار با رئیس‌جمهور و چند مقام دیگر میانمار و آن سان سوچی، رهبر لیگ ملی برای دموکراسی دیدار کرد. خانم سوچی پس از نزدیک به ۲۰ سال در زندان و حصر خانگی، سال گذشته آزاد شد.
در رابطه با این سفر، رامین جهانبگلو، جامعه‌شناس ایرانی و مبلغ شیوه مسالمت‌جویانه مبارزات سیاسی، به پرسش‌های رادیو فردا پاسخ داده است.
Your browser doesn’t support HTML5
گفت‌وگوی مینا بهارمست با رامین جهانبگلو در مورد دیدار کلینتون با آن سانگ سوچی
آقای جهانبگلو، سفر خانم کلینتون به میانمار را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سفر خانم هیلاری کلینتون به میانمار بسیار مهم است چون او اولین وزیر امور خارجه آمریکا است که بعد از ۵۰ سال به میانمار می‌رود. به ویژه دیدار خانم کلینتون با خانم آن سان سوچی بسیار مهم است، زیرا خانم سوچی به تازگی اعلام کرده او و حزبش در انتخابات آتی شرکت خواهند کرد و اعتقاد دارد میانمار دارد در جاده دموکراسی قرار می‌گیرد.
من فکر می‌کنم در واقع سفر خانم کلینتون هم قدم مثبتی است برای دموکراسی در میانمار و هم خانم کلینتون و آمریکایی‌ها ابراز نگرانی می‌کنند که میانمار از نظر همکاری‌های نظامی و هسته‌ای به کره شمالی و چین نزدیک شود و می‌خواهند از این مسئله جلوگیری کنند.
آن سانگ سوچی سال‌ها در حصر خانگی بود و زمانی برنده انتخابات شد، اما نظامیان آن انتخابات را باطل اعلام کردند. چه چیزی سبب شده خانم سوچی به این نتیجه برسد که اکنون باید با حکومت میانمار همکاری کند؟
خیلی‌ها معتقدند خانم سوچی به نوعی نلسون ماندلای میانمار است و به خاطر حرکت‌های خشونت پرهیزش، آزادی او قدم مثبتی در جهت برقراری دموکراسی در میانمار است که بدون حضور آن سانگ سوچی و شرکت حزبش، جامعه ملی برای دموکراسی ملی، اصلا امکان پذیر نیست.
دلیل این مسئله روشن است چون فشارهای خارجی که بر دولت میانمار بوده از نظر اقتصادی و سیاسی، موجب شده آن سان سوچی نقش بسیار مهمی را بازی کند برای اصلاحات سیاسی و اقتصادی آتی میانمار.
من فکر می‌کنم او به عنوان یک استراتژیست و سیاست‌مدار لایق می‌داند حضورش در آینده میانمار بسیار مهم است.
به نظر شما روش مسالمت‌جویانه خانم سوچی سبب شده حاکمان میانمار به این نتیجه برسند که می‌توانند به دنیای خارج اعتماد کنند و حتی اجازه دهند وزیر امور خارجه آمریکا به پایتخت این کشور برود و با رهبر مخالفان دیدار کند؟
بله، من فکر می‌کنم اگر خانم سوچی نبود چنین قدم‌هایی سخت‌تر برداشته می‌شد به ویژه با جنگ‌طلبی و خشونت‌طلبی ارتشیان میانمار و حتی برخی احزاب این کشور. خانم سوچی نقش مهمی را اینجا بازی کرده به عنوان یک ندای اخلاقی برای میانمار.
خانم سوچی هرگز آدمی نبوده که از مخالفت با غرب و امپریالیسم حرف بزند. واقع‌گرایی خانم سوچی تا چه حد می‌تواند در وضعیت امروز این کشور موثر باشد؟
او یک سیاست‌مدار پراگماتیک و واقع بین است و سیاست خارجی امروز دنیا را می‌شناسد و بخش زیادی از عمرش را در سیاست گذرانده است. به ویژه اینکه پدرش هم در سیاست بوده و با ژاپنی‌ها مبارزه کرده در دوران استعمار ژاپن در میانمار.
بنابراین آن سانگ سوچی در چنین محیطی بزرگ شده و کاملاً با سیاست آشنایی دارد و طبیعی است یک زن سیاست‌مدار حرفه‌ای با اینکه رئیس دولت نیست به خوبی می‌تواند مثل رئیس دولت با خانم کلینتون برخورد کند.
خانم سوچی سیاست‌مداری است که دارد میانمار را به دموکراسی می‌رساند و اگر او نبود چنین چیزی اتفاق نمی‌افتاد. یکی از دلایلی که ما در خیلی از کشور‌ها از جمله ایران به سختی می‌توانیم در جاده دموکراسی قرار گیریم، مسئله عدم اعتماد اجتماعی مردم به رهبران نیست بلکه اصلاً چنین رهبرانی وجود ندارند.
